Henryk Józef Zygmunt: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 44 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Zygmunt
|family-name=Zygmunt
|given-name=Henryk Józef
|given-name=Henryk Józef
|honorific-prefix=Dr hab. inż., prof. nadzw. AGH
|image=Henryk Józef Zygmunt.jpg
|image=Henryk Józef Zygmunt.jpg
|birth_date=6 stycznia 1929
|birth_date=6 stycznia 1929
|birth_place=Wojnicz
|birth_place=Wojnicz
|death_date=22 kwietnia 2015
|death_place=Kraków
|fields=energoelektronika, napęd elektryczny, automatyka napędów, inżynieria komputerowa w przemyśle
|fields=energoelektronika, napęd elektryczny, automatyka napędów, inżynieria komputerowa w przemyśle
|faculty=Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki
|awards=Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
}}
}}
Dr hab. inż., prof nadzw. AGH '''Henryk Józef Zygmunt''' (1929-)
Dr hab. inż., prof nadzw. AGH '''Henryk Józef Zygmunt''' (1929-2015)        


Specjalność: energoelektronika, napęd elektryczny, automatyka napędów, inżynieria komputerowa w przemyśle
Dyscyplina/specjalności: energoelektronika, napęd elektryczny, automatyka napędów, inżynieria komputerowa w przemyśle


== Życiorys ==
== Nota biograficzna ==
Urodził 6 stycznia 1929 r. w Wojniczu (powiat Brzesko).
Urodził się 6 stycznia 1929 roku w Wojniczu (powiat Brzesko). Zmarł 22 kwietnia 2015 roku w Krakowie i tam też pochowany na Cmentarzu Rakowickim.


Ukończył Politechnikę Śląską w Gliwicach w 1951 r.
Ukończył studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach w 1951 roku.


Doktor - AGH 1969, dr hab. - AGH 1994.  
Doktor - AGH 1959 (na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej), dr hab. - AGH 1994 (na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki).  


Starszy inspektor montażu w Centralnym Zarządzie Budowy Zakładów Chemicznych w Gliwicach 1952-1954, inżynier rozruchu napędów walcowni w Przedsiębiorstwie Robót Elektrycznych Elektromontażu nr 2 Kraków - Nowa Huta 1955-1956, 1958.


Asystent, starszy asystent, adiunkt w Katedrze Elektrotechniki Hutniczej na [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]] AGH 1958-1969, docent, kierownik Zakładu Energoelektroniki, zastępca dyrektora Instytutu Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych AGH 1969-1992, docent, profesor nadzw. AGH w Katedrze Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych AGH 1993-1999.


Doktoryzował się w 1960 r. na Wydziale Którego Nazwa Wspominana Jest W Tekście Po Raz Kolejny.
Autor 74 publikacji, w tym 8 książek oraz 105 patentów, promotor 4 rozpraw doktorskich.


Członek Stowarzyszenia Elektryków Polskich (SEP) od 1959, przewodniczący Komitetu Energoelektroniki Krakowskiego Oddziału SEP 1974-1986, Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej od 1960, Polskiego Stowarzyszenia Pracowników Automatyki i Robotyki (POLSPAR) od 1974, przewodniczący Sekcji Automatyki Hutniczej od 1974, przewodniczący Sekcji Automatyki Hutniczej 1978-1996.


=== Nagrody i odznaczenia ===
Twórca Polskiej Szkoły Energoelektronicznej; organizator, kierownik i wykładowca Studium Podyplomowego z Energoelektroniki i Automatyki Napędu na [[Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki|Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki]]  AGH 1974-1994; konstruktor licznych systemów sterowania i automatycznej regulacji przekształtnikowych napędów z silnikami prądu stałego o mocach 100 kW do 2 x 3,6 MW dla walcowni oraz górniczych maszyn wyciągowych; współtwórca pierwszego w krajach byłego bloku wschodniego, napędu maszyny wyciągowej z silnikiem synchronicznym (o mocy 1 MW), zasilanym przez bezpośredni przemiennik częstotliwości (cyklokonwerter); współtwórca specjalizowanych cyfrowych układów sekwentnej regulacji prędkości dla napędów głównych walcowni ciągłych, zastosowanych w kilkunastu walcowniach ciągłych; współtwórca programowalnych systemów sterowania procesami technologicznymi, zastosowanych na 5 wielkich piecach na Słowacji i w Polsce oraz innych dużych obiektach przemysłowych; współtwórca systemów automatyzacji budynków w oparciu o technologię LonWorks.


== Bibliografia ==
==== Odznaczenia i nagrody ====
=== Książki ===
*


[[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], Nagroda Państwowa II stopnia zespołowa, Złota Odznaka Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, Odznaka Budowniczy Huty Katowice, Srebrna Odznaka Honorowa SEP, Srebrna Odznaka za zasługi dla Ziemi Krakowskiej, Złota Odznaka Zasłużony dla Kombinatu Metalurgicznego Huta im. Lenina, Złota Odznaka Honorowa SEP, Medal SEP im. prof. Mieczysława Pożaryskiego


{{DEFAULTSORT:Nazwisko, Imię Imiona }}
==== Bibliografia publikacji ====


[[Category:Uczeni]] [[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]
https://badap.agh.edu.pl/autor/zygmunt-henryk-003899
 
== Źródła do biogramu ==
 
==== Książki ====
 
* 100 lat AGH : twarze wydziału w latach 1952-2018. Kraków 2019, s. 243-247, [foto]
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. [Z. 1]. Oprac. H. Sieński. Kraków 2018, s. 77-78, [foto]
* Profesor Kazimierz Bisztyga : (1922-2010) : wychowawca wielu pokoleń inżynierów elektryków, autorytet w dziedzinie napędów elektrycznych i działacz stowarzyszeniowy. Red. J. Strzałka. Kraków 2022, s. 178-181, [foto]
* [Skład osobowy AGH... 1958-1959]. Kraków: AGH 1959, s.163
* Słownik biograficzny zasłużonych elektryków krakowskich. Cz. 2. Pod red. J. Strzałki. Kraków 2019, s. 171-174, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 418, [foto]
==== Artykuły ====
* ''Dziennik Polski'' 2015, nr 96 (25-26 IV 2015), s. A6 [nekr.]
* ''Dziennik Polski'' 2015, nr 97 (27 IV 2015), s. A9 [nekr.]
* ''Gazeta Wyborcza'' 2015, nr 97 (27 IV 2015), [dod.] ''Gazeta Wyborcza Kraków'', s. 6 [nekr.]
* Henryk Zygmunt. ''Elektrotechnika i Elektronika : kwartalnik'' [wyd. AGH] 2002, T. 21, z. 1, s. 68, [foto]
 
==== Inne ====
 
* Informacja od p. Macieja Zygmunta - syna [inf. z dnia 22.12.2015]
 
{{DEFAULTSORT:Zygmunt, Henryk Józef }}
 
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 15:50, 4 kwi 2023

Henryk Józef Zygmunt
Henryk Józef Zygmunt.jpg
Nazwisko Zygmunt
Imię / imiona Henryk Józef
Tytuły / stanowiska Dr hab. inż., prof. nadzw. AGH
Data urodzenia 6 stycznia 1929
Miejsce urodzenia Wojnicz
Data śmierci 22 kwietnia 2015
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności energoelektronika, napęd elektryczny, automatyka napędów, inżynieria komputerowa w przemyśle
Wydział Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki


Odznaczenia i nagrody Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Dr hab. inż., prof nadzw. AGH Henryk Józef Zygmunt (1929-2015)

Dyscyplina/specjalności: energoelektronika, napęd elektryczny, automatyka napędów, inżynieria komputerowa w przemyśle

Nota biograficzna

Urodził się 6 stycznia 1929 roku w Wojniczu (powiat Brzesko). Zmarł 22 kwietnia 2015 roku w Krakowie i tam też pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Ukończył studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach w 1951 roku.

Doktor - AGH 1959 (na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej), dr hab. - AGH 1994 (na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki).

Starszy inspektor montażu w Centralnym Zarządzie Budowy Zakładów Chemicznych w Gliwicach 1952-1954, inżynier rozruchu napędów walcowni w Przedsiębiorstwie Robót Elektrycznych Elektromontażu nr 2 Kraków - Nowa Huta 1955-1956, 1958.

Asystent, starszy asystent, adiunkt w Katedrze Elektrotechniki Hutniczej na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH 1958-1969, docent, kierownik Zakładu Energoelektroniki, zastępca dyrektora Instytutu Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych AGH 1969-1992, docent, profesor nadzw. AGH w Katedrze Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych AGH 1993-1999.

Autor 74 publikacji, w tym 8 książek oraz 105 patentów, promotor 4 rozpraw doktorskich.

Członek Stowarzyszenia Elektryków Polskich (SEP) od 1959, przewodniczący Komitetu Energoelektroniki Krakowskiego Oddziału SEP 1974-1986, Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej od 1960, Polskiego Stowarzyszenia Pracowników Automatyki i Robotyki (POLSPAR) od 1974, przewodniczący Sekcji Automatyki Hutniczej od 1974, przewodniczący Sekcji Automatyki Hutniczej 1978-1996.

Twórca Polskiej Szkoły Energoelektronicznej; organizator, kierownik i wykładowca Studium Podyplomowego z Energoelektroniki i Automatyki Napędu na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH 1974-1994; konstruktor licznych systemów sterowania i automatycznej regulacji przekształtnikowych napędów z silnikami prądu stałego o mocach 100 kW do 2 x 3,6 MW dla walcowni oraz górniczych maszyn wyciągowych; współtwórca pierwszego w krajach byłego bloku wschodniego, napędu maszyny wyciągowej z silnikiem synchronicznym (o mocy 1 MW), zasilanym przez bezpośredni przemiennik częstotliwości (cyklokonwerter); współtwórca specjalizowanych cyfrowych układów sekwentnej regulacji prędkości dla napędów głównych walcowni ciągłych, zastosowanych w kilkunastu walcowniach ciągłych; współtwórca programowalnych systemów sterowania procesami technologicznymi, zastosowanych na 5 wielkich piecach na Słowacji i w Polsce oraz innych dużych obiektach przemysłowych; współtwórca systemów automatyzacji budynków w oparciu o technologię LonWorks.

Odznaczenia i nagrody

Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Nagroda Państwowa II stopnia zespołowa, Złota Odznaka Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, Odznaka Budowniczy Huty Katowice, Srebrna Odznaka Honorowa SEP, Srebrna Odznaka za zasługi dla Ziemi Krakowskiej, Złota Odznaka Zasłużony dla Kombinatu Metalurgicznego Huta im. Lenina, Złota Odznaka Honorowa SEP, Medal SEP im. prof. Mieczysława Pożaryskiego

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/zygmunt-henryk-003899

Źródła do biogramu

Książki

  • 100 lat AGH : twarze wydziału w latach 1952-2018. Kraków 2019, s. 243-247, [foto]
  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. [Z. 1]. Oprac. H. Sieński. Kraków 2018, s. 77-78, [foto]
  • Profesor Kazimierz Bisztyga : (1922-2010) : wychowawca wielu pokoleń inżynierów elektryków, autorytet w dziedzinie napędów elektrycznych i działacz stowarzyszeniowy. Red. J. Strzałka. Kraków 2022, s. 178-181, [foto]
  • [Skład osobowy AGH... 1958-1959]. Kraków: AGH 1959, s.163
  • Słownik biograficzny zasłużonych elektryków krakowskich. Cz. 2. Pod red. J. Strzałki. Kraków 2019, s. 171-174, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 418, [foto]

Artykuły

  • Dziennik Polski 2015, nr 96 (25-26 IV 2015), s. A6 [nekr.]
  • Dziennik Polski 2015, nr 97 (27 IV 2015), s. A9 [nekr.]
  • Gazeta Wyborcza 2015, nr 97 (27 IV 2015), [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków, s. 6 [nekr.]
  • Henryk Zygmunt. Elektrotechnika i Elektronika : kwartalnik [wyd. AGH] 2002, T. 21, z. 1, s. 68, [foto]

Inne

  • Informacja od p. Macieja Zygmunta - syna [inf. z dnia 22.12.2015]
Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Henryk_Józef_Zygmunt&oldid=77418”