Zbigniew Wojciech Onderka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 13: Linia 13:
|name=Zbigniew Wojciech Onderka
|name=Zbigniew Wojciech Onderka
|image_size=10281
|image_size=10281
}}
}}{{Funkcja
{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Górniczy
|Jednostka=Wydział Górniczy
|Rok_od=1975
|Rok_od=1975
|Rok_do=1978
|Rok_do=1978
}}
}}{{Funkcja
{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Górniczy
|Jednostka=Wydział Górniczy
Linia 34: Linia 32:
Urodził się 31 lipca 1931 roku w Krakowie. Zmarł 1 września 2015 roku. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Bochni.
Urodził się 31 lipca 1931 roku w Krakowie. Zmarł 1 września 2015 roku. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Bochni.


W 1955 roku ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
W 1955 roku ukończył Wydział Górniczy AGH, natomiast magistra uzyskał w 1960 roku


W 1965 roku na podstawie pracy "Wpływ wielkości ładunku materiału wybuchowego i jego budowy na stopień zruszenia ośrodka skalnego i efekt sejsmiczny strzelania", napisanej pod kierunkiem profesora Juliana Sulima-Samujłło, uzyskał stopień doktora nauk technicznych.
W 1965 roku na podstawie pracy "Wpływ wielkości ładunku materiału wybuchowego i jego budowy na stopień zruszenia ośrodka skalnego i efekt sejsmiczny strzelania", napisanej pod kierunkiem profesora Juliana Sulima-Samujłło, uzyskał stopień doktora nauk technicznych.


W 1971 roku na podstawie rozprawy
W 1971 roku na podstawie rozprawy "Badania intensywności drgań sejsmicznych przy strzelaniu metodą otworów wiertniczych w kopalniach odkrywkowych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.


W 1980 roku otrzymał tytuł profesora.


stopień doktora habilitowanego, a
Przebieg pracy zawodowej: Zjednoczenie Kamieniołomów Drogowych, Zakład Doświadczalny Miękinia k. Krzeszowic 1955–1956; Główny Instytut Górnictwa: samodzielny pracownik naukowo-badawczy 1957–1970.


W 1980 roku otrzymał tytuł profesora.
W 1970 roku rozpoczął pracę adiunkta na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]]; docent W latach 1973–1979 był docentem, w latach 1980-1996 był profesorem nadzwyczajnym.
 
W 1997 roku otrzymał tytuł profesora.  


Przebieg pracy zawodowej: Zjednoczenie Kamieniołomów Drogowych, Zakład Doświadczalny Miękinia k. Krzeszowic 1955–1956; Główny Instytut Górnictwa: samodzielny pracownik naukowo-badawczy 1957–1970; AGH: adiunkt 1971–1972 na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]]; docent 1973–1979; profesor nadzwyczajny 1980–1996; profesor zwyczajny od 1997 roku. Prodziekan Wydziału Górniczego 1975–1981; zastępca dyrektora Instytutu Górnictwa Odkrywkowego 1980–1983; kierownik Zakładu Techniki Strzelniczej 1972. Rzeczoznawca Zespołu Rzeczoznawców ZG SITG 1966–1985 oraz ZG SITPMB 1978–1985, rzeczoznawca Wyższego Urzędu Górniczego w zakresie techniki strzelniczej od 1995 roku.  
Prodziekan Wydziału Górniczego 1975–1981; zastępca dyrektora Instytutu Górnictwa Odkrywkowego 1980–1983; kierownik Zakładu Techniki Strzelniczej 1972. Rzeczoznawca Zespołu Rzeczoznawców ZG SITG 1966–1985 oraz ZG SITPMB 1978–1985, rzeczoznawca Wyższego Urzędu Górniczego w zakresie techniki strzelniczej od 1995 roku.  


W styczniu 2001 roku przeszedł na emeryturę.
W styczniu 2001 roku przeszedł na emeryturę.
Linia 71: Linia 72:
* Górnictwo odkrywkowe w Akademii Górniczo-Hutniczej : jubileusz 40-lecia Katedry Górnictwa Odkrywkowego, 55-lecia Górnictwa Odkrywkowego w AGH pod honorowym patronatem J.M. Rektora AGH prof. dr hab. inż. Ryszarda Tadeusiewicza. Kraków 2004, s. 102, [foto]
* Górnictwo odkrywkowe w Akademii Górniczo-Hutniczej : jubileusz 40-lecia Katedry Górnictwa Odkrywkowego, 55-lecia Górnictwa Odkrywkowego w AGH pod honorowym patronatem J.M. Rektora AGH prof. dr hab. inż. Ryszarda Tadeusiewicza. Kraków 2004, s. 102, [foto]
* Jubileusz 50-lecia Katedry Górnictwa Odkrywkowego : 1964-2014 [Wydział Górnictwa i Geoinżynierii - Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie]. Kraków 2014, s. 102, [foto]
* Jubileusz 50-lecia Katedry Górnictwa Odkrywkowego : 1964-2014 [Wydział Górnictwa i Geoinżynierii - Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie]. Kraków 2014, s. 102, [foto]
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 126
* Ludzie Wydziału Górniczego Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie AD 2001. Red.: T. Szponder, J. Płoszaj. Kraków 2001, s. 82-83, [foto]
* Ludzie Wydziału Górniczego Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie AD 2001. Red.: T. Szponder, J. Płoszaj. Kraków 2001, s. 82-83, [foto]
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego [AGH] 1919-1999. Kraków 1999, s. 116
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego [AGH] 1919-1999. Kraków 1999, s. 116

Aktualna wersja na dzień 09:33, 27 lut 2023

Zbigniew Wojciech Onderka
Zbigniew Onderka.jpg
Nazwisko Onderka
Imię / imiona Zbigniew Wojciech
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 31 lipca 1931
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 1 września 2015
Dyscyplina/specjalności górnictwo, geologia, górnictwo odkrywkowe
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Górniczego AGH (1975–1981)
Wydział Wydział Górnictwa i Geoinżynierii


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Górniczy19751978
ProdziekanWydział Górniczy19781981

Prof. dr hab. inż. Zbigniew Wojciech Onderka (1931–2015)

Specjalność: górnictwo, geologia, górnictwo odkrywkowe

Nota biograficzna

Urodził się 31 lipca 1931 roku w Krakowie. Zmarł 1 września 2015 roku. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Bochni.

W 1955 roku ukończył Wydział Górniczy AGH, natomiast magistra uzyskał w 1960 roku

W 1965 roku na podstawie pracy "Wpływ wielkości ładunku materiału wybuchowego i jego budowy na stopień zruszenia ośrodka skalnego i efekt sejsmiczny strzelania", napisanej pod kierunkiem profesora Juliana Sulima-Samujłło, uzyskał stopień doktora nauk technicznych.

W 1971 roku na podstawie rozprawy "Badania intensywności drgań sejsmicznych przy strzelaniu metodą otworów wiertniczych w kopalniach odkrywkowych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1980 roku otrzymał tytuł profesora.

Przebieg pracy zawodowej: Zjednoczenie Kamieniołomów Drogowych, Zakład Doświadczalny Miękinia k. Krzeszowic 1955–1956; Główny Instytut Górnictwa: samodzielny pracownik naukowo-badawczy 1957–1970.

W 1970 roku rozpoczął pracę adiunkta na Wydziale Górniczym; docent W latach 1973–1979 był docentem, w latach 1980-1996 był profesorem nadzwyczajnym.

W 1997 roku otrzymał tytuł profesora.

Prodziekan Wydziału Górniczego 1975–1981; zastępca dyrektora Instytutu Górnictwa Odkrywkowego 1980–1983; kierownik Zakładu Techniki Strzelniczej 1972. Rzeczoznawca Zespołu Rzeczoznawców ZG SITG 1966–1985 oraz ZG SITPMB 1978–1985, rzeczoznawca Wyższego Urzędu Górniczego w zakresie techniki strzelniczej od 1995 roku.

W styczniu 2001 roku przeszedł na emeryturę.

Badania: bezpieczeństwo pracy w górnictwie przy stosowaniu materiałów wybuchowych; szkodliwe oddziaływanie robót strzelniczych na otoczenie kopalń, w szczególności szkód górniczych powodowanych przez fale parasejsmiczne, problemy fizyki detonacji oraz oddziaływania ładunków MW na otaczające środowisko skalne (wyznaczanie strefy spękań); szkodliwe oddziaływanie na otoczenie kopalń fal uderzeniowych i parasejsmicznych, opracowywanie metod minimalizujących te ujemne skutki strzelania.

Autor licznych prac, bardzo licznych ekspertyz, skryptów oraz podręczników i patentów. Promotor prac doktorskich. Współtwórca Górniczej Zapalarki Milisekundowej Explo 201.

Członek Komitetu Organizacyjnego Międzynarodowych Sympozjów z zakresu Techniki Strzelniczej (1969–1980), Komitetu Organizacyjnego Krajowych Zjazdów Górnictwa Odkrywkowego (1965–1975) oraz Komisji Organizacyjnej Konferencji Naukowych z zakresu Techniki Strzelniczej (1985–2000).

Działalność pozanaukowa: członek Związku Harcerstwa Polskiego 1946–1950, 1957–1963, 1981–1985 (podharcmistrz).

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrna i Złota odznaka „Zasłużony dla górnictwa”, Złota odznaka „Za zasługi dla Ziemi Tarnobrzeskiej” oraz „Dla Ziemi Krakowskiej”, nagrody Rektora AGH, Min. Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Naczelnej Organizacji Technicznej

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/onderka-zbigniew-001667

Źródła do biogramu

Książki

  • Górnictwo odkrywkowe w Akademii Górniczo-Hutniczej : jubileusz 40-lecia Katedry Górnictwa Odkrywkowego, 55-lecia Górnictwa Odkrywkowego w AGH pod honorowym patronatem J.M. Rektora AGH prof. dr hab. inż. Ryszarda Tadeusiewicza. Kraków 2004, s. 102, [foto]
  • Jubileusz 50-lecia Katedry Górnictwa Odkrywkowego : 1964-2014 [Wydział Górnictwa i Geoinżynierii - Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie]. Kraków 2014, s. 102, [foto]
  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 126
  • Ludzie Wydziału Górniczego Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie AD 2001. Red.: T. Szponder, J. Płoszaj. Kraków 2001, s. 82-83, [foto]
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego [AGH] 1919-1999. Kraków 1999, s. 116
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego [AGH] 1919-2009 : od listopada 2002 roku Wydział Górniczy nosi nazwę Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii). Wyd. 2 popr. i poszerz. Kraków 2009, s. 91, 104, 106, 109, 113, 114, 116, 132, 151, 169
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 259, [foto]
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M – R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 365, [foto]

Artykuły

  • Dziennik Polski 2015, nr 206 (4 IX 2015), s. A13 [nekr.]