Zbigniew Wojciech Onderka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 26 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 6: Linia 6:
|birth_date=31 lipca 1931
|birth_date=31 lipca 1931
|birth_place=Kraków
|birth_place=Kraków
|fields=górnictwo i geologia (górnictwo odkrywkowe)
|death_date=1 września 2015
|fields=górnictwo, geologia, górnictwo odkrywkowe
|function=Prodziekan Wydziału Górniczego AGH (1975–1981)
|function=Prodziekan Wydziału Górniczego AGH (1975–1981)
|faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|awards=Rektora AGH 1972, 1975, 1977, 1978, Min. Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki 1979, NOT 1976; Złoty Krzyż Zasługi 1976, Krzyż Kawalerski OOP 1981, Srebrna i Złota odznaka „Zasłużony dla górnictwa” 1988, 1993, Złota odznaka „Za zasługi dla Ziemi Tarnobrzeskiej” 1983 oraz „Dla Ziemi Krakowskiej” 1987, Medal KEN 1998.
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
|name=Zbigniew Wojciech Onderka
|name=Zbigniew Wojciech Onderka
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=10281
|image_size=10281
|alt=
}}{{Funkcja
|caption=
|Stanowisko=Prodziekan
|resting_place=
|Jednostka=Wydział Górniczy
|resting_place_coordinates=
|Rok_od=1975
|other_names=
|Rok_do=1978
|residence=
}}{{Funkcja
|citizenship=
|Stanowisko=Prodziekan
|nationality=
|Jednostka=Wydział Górniczy
|workplaces=
|Rok_od=1978
|alma_mater=
|Rok_do=1981
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Zbigniew Wojciech Onderka''' (1931–)
Prof. dr hab. inż. '''Zbigniew Wojciech Onderka''' (1931–2015)


Specjalność: górnictwo i geologia (górnictwo odkrywkowe)
Specjalność: górnictwo, geologia, górnictwo odkrywkowe


Urodził się 31 lipca 1931 roku w Krakowie. W 1955 roku ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W 1965 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych, w 1971 roku stopień doktora habilitowanego, a w 1980 roku tytuł profesora.
== Nota biograficzna ==


Przebieg pracy zawodowej: Zjednoczenie Kamieniołomów Drogowych, Zakład Doświadczalny Miękinia k. Krzeszowic 1955–1956; Główny Instytut Górnictwa: samodzielny pracownik naukowo-badawczy 1957–1970; AGH: adiunkt 1971–1972; docent 1973–1979; profesor nadzwyczajny 1980–1996; profesor zwyczajny od 1997 roku. Prodziekan Wydziału Górniczego 1975–1981; zastępca dyrektora Instytutu Górnictwa Odkrywkowego 1980–1983; kierownik Zakładu Techniki Strzelniczej 1972. Rzeczoznawca Zespołu Rzeczoznawców ZG SITG 1966–1985 oraz ZG SITPMB 1978–1985, rzeczoznawca Wyższego Urzędu Górniczego w zakresie techniki strzelniczej od 1995 roku. W styczniu 2001 roku przeszedł na emeryturę.
Urodził się 31 lipca 1931 roku w Krakowie. Zmarł 1 września 2015 roku. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Bochni.


Członek Komitetu Organizacyjnego Międzynanarodowych Sympozjów z zakresu Techniki Strzelniczej (1969–1980), Komitetu Organizacyjnego Krajowych Zjazdów Górnictwa Odkrywkowego (1965–1975) oraz Komisji Organizacyjnej Konferencji Naukowych z zakresu Techniki Strzelniczej (1985–2000).
W 1955 roku ukończył Wydział Górniczy AGH, natomiast magistra uzyskał w 1960 roku


Badania: bezpieczeństwo pracy w górnictwie przy stosowaniu materiałów wybuchowych; szkodliwe oddziaływanie robót strzelniczych na otoczenie kopalń, w szczególności szkód górniczych powodowancyh przez fale parasejsmiczne, problemy fizyki detonacji oraz oddziaływania ładunków MW na otaczające środowisko skalne (wyznaczanie strefy spękań); szkodliwe oddziaływanie na otoczenie kopalń fal uderzeniowych i parasejsmicznych, opracowywanie metod minimalizujących te ujemne skutki strzelania.
W 1965 roku na podstawie pracy "Wpływ wielkości ładunku materiału wybuchowego i jego budowy na stopień zruszenia ośrodka skalnego i efekt sejsmiczny strzelania", napisanej pod kierunkiem profesora Juliana Sulima-Samujłło, uzyskał stopień doktora nauk technicznych.
 
W 1971 roku na podstawie rozprawy "Badania intensywności drgań sejsmicznych przy strzelaniu metodą otworów wiertniczych w kopalniach odkrywkowych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.
 
W 1980 roku otrzymał tytuł profesora.
 
Przebieg pracy zawodowej: Zjednoczenie Kamieniołomów Drogowych, Zakład Doświadczalny Miękinia k. Krzeszowic 1955–1956; Główny Instytut Górnictwa: samodzielny pracownik naukowo-badawczy 1957–1970.
 
W 1970 roku rozpoczął pracę adiunkta na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]]; docent W latach 1973–1979 był docentem, w latach 1980-1996 był profesorem nadzwyczajnym.
 
W 1997 roku otrzymał tytuł profesora.
 
Prodziekan Wydziału Górniczego 1975–1981; zastępca dyrektora Instytutu Górnictwa Odkrywkowego 1980–1983; kierownik Zakładu Techniki Strzelniczej 1972. Rzeczoznawca Zespołu Rzeczoznawców ZG SITG 1966–1985 oraz ZG SITPMB 1978–1985, rzeczoznawca Wyższego Urzędu Górniczego w zakresie techniki strzelniczej od 1995 roku.
 
W styczniu 2001 roku przeszedł na emeryturę.
 
Badania: bezpieczeństwo pracy w górnictwie przy stosowaniu materiałów wybuchowych; szkodliwe oddziaływanie robót strzelniczych na otoczenie kopalń, w szczególności szkód górniczych powodowanych przez fale parasejsmiczne, problemy fizyki detonacji oraz oddziaływania ładunków MW na otaczające środowisko skalne (wyznaczanie strefy spękań); szkodliwe oddziaływanie na otoczenie kopalń fal uderzeniowych i parasejsmicznych, opracowywanie metod minimalizujących te ujemne skutki strzelania.
 
Autor licznych prac, bardzo licznych ekspertyz, skryptów oraz podręczników i patentów. Promotor prac doktorskich. Współtwórca Górniczej Zapalarki Milisekundowej Explo 201.
 
Członek Komitetu Organizacyjnego Międzynarodowych Sympozjów z zakresu Techniki Strzelniczej (1969–1980), Komitetu Organizacyjnego Krajowych Zjazdów Górnictwa Odkrywkowego (1965–1975) oraz Komisji Organizacyjnej Konferencji Naukowych z zakresu Techniki Strzelniczej (1985–2000).


Działalność pozanaukowa: członek Związku Harcerstwa Polskiego 1946–1950, 1957–1963, 1981–1985 (podharcmistrz).
Działalność pozanaukowa: członek Związku Harcerstwa Polskiego 1946–1950, 1957–1963, 1981–1985 (podharcmistrz).


Autor licznych prac, bardzo licznych ekspertyz, skryptów oraz podręczników i patentów. Promotor prac doktorskich.
==== Odznaczenia i nagrody ====
 
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], Srebrna i Złota odznaka „Zasłużony dla górnictwa”, Złota odznaka „Za zasługi dla Ziemi Tarnobrzeskiej” oraz „Dla Ziemi Krakowskiej”, nagrody Rektora AGH, Min. Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Naczelnej Organizacji Technicznej
 
==== Bibliografia publikacji ====
 
https://badap.agh.edu.pl/autor/onderka-zbigniew-001667
 
== Źródła do biogramu ==


Rektora AGH 1972, 1975, 1977, 1978, Min. Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki 1979, NOT 1976; Złoty Krzyż Zasługi 1976, Krzyż Kawalerski OOP 1981, Srebrna i Złota odznaka „Zasłużony dla górnictwa” 1988, 1993, Złota odznaka „Za zasługi dla Ziemi Tarnobrzeskiej” 1983 oraz „Dla Ziemi Krakowskiej” 1987, Medal KEN 1998.
==== Książki ====


Źródło:
* Górnictwo odkrywkowe w Akademii Górniczo-Hutniczej : jubileusz 40-lecia Katedry Górnictwa Odkrywkowego, 55-lecia Górnictwa Odkrywkowego w AGH pod honorowym patronatem J.M. Rektora AGH prof. dr hab. inż. Ryszarda Tadeusiewicza. Kraków 2004, s. 102, [foto]
* Jubileusz 50-lecia Katedry Górnictwa Odkrywkowego : 1964-2014 [Wydział Górnictwa i Geoinżynierii - Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie]. Kraków 2014, s. 102, [foto]
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 126
* Ludzie Wydziału Górniczego Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie AD 2001. Red.: T. Szponder, J. Płoszaj. Kraków 2001, s. 82-83, [foto]
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego [AGH] 1919-1999. Kraków 1999, s. 116
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego [AGH] 1919-2009 : od listopada 2002 roku Wydział Górniczy nosi nazwę Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii). Wyd. 2 popr. i poszerz. Kraków 2009, s. 91, 104, 106, 109, 113, 114, 116, 132, 151, 169
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 259, [foto]
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M – R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 365, [foto]


* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 365, portr.
==== Artykuły ====


* ''Dziennik Polski'' 2015, nr 206 (4 IX 2015), s. A13 [nekr.]


{{DEFAULTSORT:Onderka, Zbigniew Wojciech}}
{{DEFAULTSORT:Onderka, Zbigniew Wojciech}}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 09:33, 27 lut 2023

Zbigniew Wojciech Onderka
Zbigniew Onderka.jpg
Nazwisko Onderka
Imię / imiona Zbigniew Wojciech
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 31 lipca 1931
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 1 września 2015
Dyscyplina/specjalności górnictwo, geologia, górnictwo odkrywkowe
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Górniczego AGH (1975–1981)
Wydział Wydział Górnictwa i Geoinżynierii


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Górniczy19751978
ProdziekanWydział Górniczy19781981

Prof. dr hab. inż. Zbigniew Wojciech Onderka (1931–2015)

Specjalność: górnictwo, geologia, górnictwo odkrywkowe

Nota biograficzna

Urodził się 31 lipca 1931 roku w Krakowie. Zmarł 1 września 2015 roku. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Bochni.

W 1955 roku ukończył Wydział Górniczy AGH, natomiast magistra uzyskał w 1960 roku

W 1965 roku na podstawie pracy "Wpływ wielkości ładunku materiału wybuchowego i jego budowy na stopień zruszenia ośrodka skalnego i efekt sejsmiczny strzelania", napisanej pod kierunkiem profesora Juliana Sulima-Samujłło, uzyskał stopień doktora nauk technicznych.

W 1971 roku na podstawie rozprawy "Badania intensywności drgań sejsmicznych przy strzelaniu metodą otworów wiertniczych w kopalniach odkrywkowych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1980 roku otrzymał tytuł profesora.

Przebieg pracy zawodowej: Zjednoczenie Kamieniołomów Drogowych, Zakład Doświadczalny Miękinia k. Krzeszowic 1955–1956; Główny Instytut Górnictwa: samodzielny pracownik naukowo-badawczy 1957–1970.

W 1970 roku rozpoczął pracę adiunkta na Wydziale Górniczym; docent W latach 1973–1979 był docentem, w latach 1980-1996 był profesorem nadzwyczajnym.

W 1997 roku otrzymał tytuł profesora.

Prodziekan Wydziału Górniczego 1975–1981; zastępca dyrektora Instytutu Górnictwa Odkrywkowego 1980–1983; kierownik Zakładu Techniki Strzelniczej 1972. Rzeczoznawca Zespołu Rzeczoznawców ZG SITG 1966–1985 oraz ZG SITPMB 1978–1985, rzeczoznawca Wyższego Urzędu Górniczego w zakresie techniki strzelniczej od 1995 roku.

W styczniu 2001 roku przeszedł na emeryturę.

Badania: bezpieczeństwo pracy w górnictwie przy stosowaniu materiałów wybuchowych; szkodliwe oddziaływanie robót strzelniczych na otoczenie kopalń, w szczególności szkód górniczych powodowanych przez fale parasejsmiczne, problemy fizyki detonacji oraz oddziaływania ładunków MW na otaczające środowisko skalne (wyznaczanie strefy spękań); szkodliwe oddziaływanie na otoczenie kopalń fal uderzeniowych i parasejsmicznych, opracowywanie metod minimalizujących te ujemne skutki strzelania.

Autor licznych prac, bardzo licznych ekspertyz, skryptów oraz podręczników i patentów. Promotor prac doktorskich. Współtwórca Górniczej Zapalarki Milisekundowej Explo 201.

Członek Komitetu Organizacyjnego Międzynarodowych Sympozjów z zakresu Techniki Strzelniczej (1969–1980), Komitetu Organizacyjnego Krajowych Zjazdów Górnictwa Odkrywkowego (1965–1975) oraz Komisji Organizacyjnej Konferencji Naukowych z zakresu Techniki Strzelniczej (1985–2000).

Działalność pozanaukowa: członek Związku Harcerstwa Polskiego 1946–1950, 1957–1963, 1981–1985 (podharcmistrz).

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrna i Złota odznaka „Zasłużony dla górnictwa”, Złota odznaka „Za zasługi dla Ziemi Tarnobrzeskiej” oraz „Dla Ziemi Krakowskiej”, nagrody Rektora AGH, Min. Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Naczelnej Organizacji Technicznej

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/onderka-zbigniew-001667

Źródła do biogramu

Książki

  • Górnictwo odkrywkowe w Akademii Górniczo-Hutniczej : jubileusz 40-lecia Katedry Górnictwa Odkrywkowego, 55-lecia Górnictwa Odkrywkowego w AGH pod honorowym patronatem J.M. Rektora AGH prof. dr hab. inż. Ryszarda Tadeusiewicza. Kraków 2004, s. 102, [foto]
  • Jubileusz 50-lecia Katedry Górnictwa Odkrywkowego : 1964-2014 [Wydział Górnictwa i Geoinżynierii - Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie]. Kraków 2014, s. 102, [foto]
  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 126
  • Ludzie Wydziału Górniczego Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie AD 2001. Red.: T. Szponder, J. Płoszaj. Kraków 2001, s. 82-83, [foto]
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego [AGH] 1919-1999. Kraków 1999, s. 116
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego [AGH] 1919-2009 : od listopada 2002 roku Wydział Górniczy nosi nazwę Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii). Wyd. 2 popr. i poszerz. Kraków 2009, s. 91, 104, 106, 109, 113, 114, 116, 132, 151, 169
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 259, [foto]
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M – R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 365, [foto]

Artykuły

  • Dziennik Polski 2015, nr 206 (4 IX 2015), s. A13 [nekr.]