Edward Popiołek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 29 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Popiołek
|family-name=Popiołek
|given-name=Edward
|given-name=Edward
|function=Prodziekan Wydziału Geodezji Górniczej (1990–1993)
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Edward Popiołek.jpg
|birth_date=20 października 1939
|birth_place=Łętkowice
|fields=geodezja i kartografia, ochrona terenów górniczych, ochrona środowiska w rejonach górniczych
|function=Prodziekan Wydziału Geodezji Górniczej (1990–1992)
|faculty=Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
|faculty=Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
}}{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Geodezji Górniczej
|Rok_od=1990
|Rok_do=1992
}}
}}
'''Edward Popiołek'''  '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Prof. dr hab. inż. '''Edward Popiołek''' (1939-)    


Dyscyplina/specjalności: geodezja i kartografia (geodezja górnicza, ochrona terenów górniczych, ochrona środowiska w rejonach górniczych)
Dyscyplina/specjalności: geodezja i kartografia, ochrona terenów górniczych, ochrona środowiska w rejonach górniczych


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 20 października 1939 roku w Łętkowicach.
Urodził się 20 października 1939 roku w Łętkowicach koło Krakowa.
 


W 1957 roku ukończył Technikum Górnicze w Krakowie i następnie rozpoczął studia na Wydziale Geodezji Górniczej AGH, gdzie w 1962 roku uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera w zakresie geodezji górniczej.
W 1957 roku ukończył Technikum Górnicze w Krakowie i następnie rozpoczął studia na Wydziale Geodezji Górniczej AGH, gdzie w 1962 roku uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera w zakresie geodezji górniczej.
Linia 18: Linia 28:
W 1962 roku rozpoczął pracę asystenta w Katedrze Geodezji Górniczej [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydział Geodezji Górniczej]].
W 1962 roku rozpoczął pracę asystenta w Katedrze Geodezji Górniczej [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydział Geodezji Górniczej]].


W 1969 roku na podstawie pracy "Metody badania deformacji szybów górniczych na przykładzie kopalń LGOM" uzyskał doktorat. W 1969 roku przeszedł do pracy w nowo powstałym Zakładzie Szkód Górniczych, zmienionym w 1996 roku na Katedrę Ochrony Terenów Górniczych.


W 196 roku ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Doktorat — AGH 1969 habilitacja w 1976 r. Od 1991 r. profesor zwyczajny AGH.
Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1976 roku na podstawie pracy na temat rozproszenia losowego poeksploatacyjnych wskaźników deformacji.  


Kierownik Katedry Ochrony Terenów Górniczych 1976–1979, 1994–. Członek Senatu AGH 1993–. Prodziekan Wydziału Geodezji Górniczej AGH 1993–1997. Wicedyrektor Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska AGH. Wiceprzewodniczący Komisji Likwidacji Zakładów Górniczych i Komisji Ochrony Powierzchni przy Wyższym Urzędzie Górniczym.
Tytuł naukowy profesora nauk technicznych otrzymał w 1991 roku.  


Członek wielu Rad Naukowych i Komitetów Górnictwa oraz Geodezji PAN m.in. członek Międzynarodowego Stowarzyszenia Mierniczych Górniczych ISM, IV Komisji ISM, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa. Przewodniczący Rady Naukowej Stowarzyszenia Naukowego im. S. Staszica. Wiceprezes Krajowego Stowarzyszenia Mierniczych Górniczych.
W latach 1976–1979 i 1991-2019 był kierownikiem Katedry Ochrony Terenów Górniczych.  


Badania: wdrożenie eksploatacji złóż pod obiektami, nowe filary ochronne w Legnicko-Głogowskim Okręgu Miedziowym.
W latach 1990-1992 był prodziekanem Wydziału Geodezji Górniczej.


Autor ponad 142 publikacji w tym książek i patentów. Promotor kilku prac doktorskich.
Był wicedyrektorem Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska.


Wybitny pilot sportowy: szybowcowy i samolotowy. Były wielokrotny Mistrz Polski i Świata w lataniu precyzyjnym i rajdowym. Sędzia międzynarodowy.
Był wiceprzewodniczącym Komisji Likwidacji Zakładów Górniczych i Komisji Ochrony Powierzchni przy Wyższym Urzędzie Górniczym.


Źródło:
W 2019 roku przeszedł na emeryturę.


Zasadniczym przedmiotem jego badań naukowych były problemy związane z niekorzystnymi wpływami działalności górniczej na środowisko oraz metodami ograniczania tych wpływów.


Autor ponad 200 publikacji, w tym kilku książek. Przygotował kilkadziesiąt referatów prezentowanych na wielu krajowych i zagranicznych kongresach, sympozjach i konferencjach naukowych i naukowo-technicznych.


Jest dużym autorytetem w zakresie wpływów eksploatacji górniczej i geodezji górniczej. Opracował kilkaset opinii, ekspertyz i prac naukowo-technicznych.


Badania: wdrożenie eksploatacji złóż pod obiektami, nowe filary ochronne w Legnicko-Głogowskim Okręgu Miedziowym.


Autor ponad 150 publikacji w tym książek i 3 patentów. Promotor kilku prac doktorskich.


Członek wielu Rad Naukowych i Komitetów Górnictwa oraz Geodezji PAN, Międzynarodowego Stowarzyszenia Mierniczych Górniczych ISM, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa. Przewodniczący Rady Naukowej Stowarzyszenia Naukowego im. S. Staszica. Wiceprezes Krajowego Stowarzyszenia Mierniczych Górniczych, Komisji ds. Ochrony Powierzchni i Komisji ds. Likwidacji Kopalń przy Wyższym Urzędzie Górniczym.


Jest również wybitnym pilotem sportowym szybowcowym i samolotowym. Były wielokrotny Mistrz Polski i Świata w lataniu precyzyjnym i rajdowym oraz sędzia międzynarodowy.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


Ministra Szkolnictwa Wyższego, Miasta Krakowa, Zasłużony dla Górnictwa, Medal Kahlos Kagatos Uniwerytetu Jagielońskiego
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], Diamentowa Odznaka Szybowcowa, Złoty Medal za Zasługi dla Górnictwa i dla LGOM, Nagrody Ministra Szkolnictwa Wyższego, Nagroda Miasta Krakowa, Zasłużony dla Górnictwa, Medal Kahlos Kagatos Uniwerytetu Jagielońskiego.


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
https://badap.agh.edu.pl/autor/popiolek-edward-001878


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 51: Linia 71:


* Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 27-28, [foto]
* Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 27-28, [foto]
* Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 134, 172
* Popiołek E.: Życie pełne pasji : wspomnienia lotnika, profesora AGH, geodety górniczego, podróżnika, mistrza i wicemistrza świata w lataniu precyzyjnym oraz rajdowo-nawigacyjnym.
Kraków 2021, 355 s., [foto]
* Rys historyczny Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska. [Red. Z. Niedojadło et al.]. Kraków 2001, s. 29-31, 32-53
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 284-285, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 284-285, [foto]


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====


* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1997 nr 42–43. s. 42–43????????????
* Gocał J.: Etapy rozwoju Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska AGH w latach 1951-2006. Geodezja : półrocznik AGH 2006, T. 12, z. 2/1, s. 35-55, [foto]
* Profesor Edward Popiołek wybitny pilot sportowy. Rozm. R. Hycner. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1997, nr 42/43, s. 42-43, [foto]


==== Inne ====
==== Inne ====


*
* Edward Popiołek – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 16.04.2020]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Edward_Popio%C5%82ek
* Profesor Edward Popiołek wybitny pilot sportowy [online] [przeglądany 16.04.2020]. Dostępny w: https://www.uci.agh.edu.pl/kadra/bip/42/popiolek.html
* Profesor z pasją latania [online] [przeglądany 21.06.2022]. Dostępny w: http://www.24ikp.pl/skarby/ludzie/zwykli/p/popiolek_edward/art.php


{{DEFAULTSORT:Popiołek, Edward}}
{{DEFAULTSORT:Popiołek, Edward}}
Linia 66: Linia 93:




'''''<span style="color:red;">stan na dzień 16.04.2020</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 24.01.2023</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 12:27, 24 sty 2023

Edward Popiołek
Edward Popiołek.jpg
Nazwisko Popiołek
Imię / imiona Edward
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 20 października 1939
Miejsce urodzenia Łętkowice


Dyscyplina/specjalności geodezja i kartografia, ochrona terenów górniczych, ochrona środowiska w rejonach górniczych
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Geodezji Górniczej (1990–1992)
Wydział Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Geodezji Górniczej19901992

Prof. dr hab. inż. Edward Popiołek (1939-)

Dyscyplina/specjalności: geodezja i kartografia, ochrona terenów górniczych, ochrona środowiska w rejonach górniczych

Nota biograficzna

Urodził się 20 października 1939 roku w Łętkowicach koło Krakowa.

W 1957 roku ukończył Technikum Górnicze w Krakowie i następnie rozpoczął studia na Wydziale Geodezji Górniczej AGH, gdzie w 1962 roku uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera w zakresie geodezji górniczej.

W 1962 roku rozpoczął pracę asystenta w Katedrze Geodezji Górniczej Wydział Geodezji Górniczej.

W 1969 roku na podstawie pracy "Metody badania deformacji szybów górniczych na przykładzie kopalń LGOM" uzyskał doktorat. W 1969 roku przeszedł do pracy w nowo powstałym Zakładzie Szkód Górniczych, zmienionym w 1996 roku na Katedrę Ochrony Terenów Górniczych.

Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1976 roku na podstawie pracy na temat rozproszenia losowego poeksploatacyjnych wskaźników deformacji.

Tytuł naukowy profesora nauk technicznych otrzymał w 1991 roku.

W latach 1976–1979 i 1991-2019 był kierownikiem Katedry Ochrony Terenów Górniczych.

W latach 1990-1992 był prodziekanem Wydziału Geodezji Górniczej.

Był wicedyrektorem Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska.

Był wiceprzewodniczącym Komisji Likwidacji Zakładów Górniczych i Komisji Ochrony Powierzchni przy Wyższym Urzędzie Górniczym.

W 2019 roku przeszedł na emeryturę.

Zasadniczym przedmiotem jego badań naukowych były problemy związane z niekorzystnymi wpływami działalności górniczej na środowisko oraz metodami ograniczania tych wpływów.

Autor ponad 200 publikacji, w tym kilku książek. Przygotował kilkadziesiąt referatów prezentowanych na wielu krajowych i zagranicznych kongresach, sympozjach i konferencjach naukowych i naukowo-technicznych.

Jest dużym autorytetem w zakresie wpływów eksploatacji górniczej i geodezji górniczej. Opracował kilkaset opinii, ekspertyz i prac naukowo-technicznych.

Badania: wdrożenie eksploatacji złóż pod obiektami, nowe filary ochronne w Legnicko-Głogowskim Okręgu Miedziowym.

Autor ponad 150 publikacji w tym książek i 3 patentów. Promotor kilku prac doktorskich.

Członek wielu Rad Naukowych i Komitetów Górnictwa oraz Geodezji PAN, Międzynarodowego Stowarzyszenia Mierniczych Górniczych ISM, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa. Przewodniczący Rady Naukowej Stowarzyszenia Naukowego im. S. Staszica. Wiceprezes Krajowego Stowarzyszenia Mierniczych Górniczych, Komisji ds. Ochrony Powierzchni i Komisji ds. Likwidacji Kopalń przy Wyższym Urzędzie Górniczym.

Jest również wybitnym pilotem sportowym szybowcowym i samolotowym. Były wielokrotny Mistrz Polski i Świata w lataniu precyzyjnym i rajdowym oraz sędzia międzynarodowy.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Diamentowa Odznaka Szybowcowa, Złoty Medal za Zasługi dla Górnictwa i dla LGOM, Nagrody Ministra Szkolnictwa Wyższego, Nagroda Miasta Krakowa, Zasłużony dla Górnictwa, Medal Kahlos Kagatos Uniwerytetu Jagielońskiego.

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/popiolek-edward-001878

Źródła do biogramu

Książki

  • Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 27-28, [foto]
  • Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 134, 172
  • Popiołek E.: Życie pełne pasji : wspomnienia lotnika, profesora AGH, geodety górniczego, podróżnika, mistrza i wicemistrza świata w lataniu precyzyjnym oraz rajdowo-nawigacyjnym.

Kraków 2021, 355 s., [foto]

  • Rys historyczny Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska. [Red. Z. Niedojadło et al.]. Kraków 2001, s. 29-31, 32-53
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 284-285, [foto]

Artykuły

  • Gocał J.: Etapy rozwoju Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska AGH w latach 1951-2006. Geodezja : półrocznik AGH 2006, T. 12, z. 2/1, s. 35-55, [foto]
  • Profesor Edward Popiołek wybitny pilot sportowy. Rozm. R. Hycner. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1997, nr 42/43, s. 42-43, [foto]

Inne


stan na dzień 24.01.2023

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Edward_Popiołek&oldid=75053”