Janusz Wolny: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 48: | Linia 48: | ||
Autor ponad 60 prac naukowych oraz książek i patentów. | Autor ponad 60 prac naukowych oraz książek i patentów. | ||
Członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego. | |||
Wersja z 12:47, 28 sie 2018
Janusz Wolny | |
---|---|
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |
Nazwisko | Wolny |
Imię / imiona | Janusz |
Tytuły / stanowiska | prof. dr hab. |
Data urodzenia | 1 grudnia 1954 |
Miejsce urodzenia | Racibórz
|
Dyscyplina/specjalności | fizyka ciała stałego, krystalografia, kwazikryształy, struktury modulowane |
Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Fizyki i Informatyki Stosowanej (2012-2016, 2016-2020) |
Wydział | Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej
|
Prof. dr hab. Janusz Wolny (1954-)
Dyscyplina/specjalności: fizyka ciała stałego, krystalografia, kwazikryształy, struktury modulowane
Nota biograficzna
Urodził się 1 grudnia 1954 r. w Raciborzu.
W 1977r. ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim na kierunku fizyka, specjalność: fizyka ciała stałego. Doktorat - 1985 (UJ), dr hab. - 1991 (AGH), prof. nauk fizycznych - 2003.
W 1978 r. rozpoczął pracę w AGH na stanowisku asystenta w Międzyresortowym Instytucie Fizyki i Techniki Jądrowej. W l. 1996-2002 pełnił funkcję Prodziekana ds. ogólnych Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej. Od 1998 r. kierownik Podyplomowych Studiów Pedagogicznych i Zawodowych. Był członkiem Komisji ds. Promocji Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej. Członek Senatu AGH (2002-2005), kierownik Zakładu Fizyki Fazy Skondensowanej (2005-2008, 2008-2012), kierownik Katedry Fizyki i Materii Skondensowanej (od 2007 r.). Dziekan Wydziału Fizyki i Informatyki Stosowanej (2012-2016, 2016-2020).
Zajmował się stopami amorficznymi. Opracował oryginalną metodę wyznaczania energii aktywacji z izotermicznych pomiarów zmienności czasowej wybranych wielkości fizycznych. Prowadził badania strukturalne układów amorficznych, włókien węglowych i ciekłych metali (gal). Opracował diagram fazowy dla ciekłego galu z uwzględnieniem efektu pamięci struktury krystalicznej po stopieniu do fazy ciekłej.Zajmował się kwazikryształami oraz ziemiami rzadkimi (neodym, prazeodym). Prowadził wieloletnie badania dyfrakcji neutronów na monokryształach ziem rzadkich.
Autor ponad 60 prac naukowych oraz książek i patentów.
Członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego.
Odznaczenia:
W 1993 r. otrzymał nagrodę indywidualną Ministra Edukacji Narodowej za wyróżnioną rozprawę habilitacyjną pt. "Kwazikryształy i inne dwuwymiarowe układy o zabronionej symetrii".
Srebrny Krzyż Zasługi (1998), Medal Komisji Edukacji Narodowej (1999), Złoty Krzyż Zasługi (2003), nagroda im. Prof. Władysława Taklińskiego za wybitne osiągnięcia w dziedzinie dydaktyki (2002, nagroda I stopnia).
biogram będzie uzupełniony