Kazimierz Mamro: Różnice pomiędzy wersjami

Kazimierz Mamro
Nazwisko	Mamro
Imię / imiona	Kazimierz
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia	5 lutego 1929
Miejsce urodzenia	Dziewin ;
Dyscyplina/specjalności	metalurgia, metalurgia żelaza, metalurgia stali i żelazostopów
Pełnione funkcje	Prorektor ds. Badań Naukowych i Współpracy z Przemysłem (1972–1978)
Wydział	Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Wersja z 12:48, 10 lip 2018

Prof. zw. dr hab. inż. Kazimierz Mamro (1929–)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia, metalurgia żelaza, metalurgia stali i żelazostopów

Nota biograficzna

Urodził się 5 lutego 1929 roku w Dziewinie koło Bochni.

Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej na Wydziale Metalurgicznym. Tytuł inżyniera otrzymał po obronie pracy dyplomowej w 1954 roku. Na podstawie pracy "Wpływ ciśnienia na szybkość odtleniania stali węglowych pod próżnią" 2 grudnia 1960 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych. Na podstawie rozprawy "Metoda badania równowagi procesów, zachodzących miedzy ciekłym żelazem a fazą żużlową" 8 grudnia 1964 roku otrzymał stopień doktora habilitowanego w zakresie metalurgii żelaza. Od 1 sierpnia 1965 roku został powołany na stanowisko docenta etatowego. W 1971 roku uzyskał tytuł i stanowisko profesora nadzwyczajnego, a w 1977 roku tytuł i stanowisko profesora zwyczajnego.

1 lipca 1954 roku rozpoczął pracę jako zastępca asystenta w Zakładzie Metalurgii Stali Katedry Metalurgii Stali Wydziału Metalurgicznego AGH. W latach 1954-1965 pracował jako asystent i adiunkt, następnie jako docent w latach 1965–1971. W 1966 roku został kierownikiem Zakładu Metalurgii Ogólnej w Katedrze Metalurgii Stali. W latach 1968–1999 kierownik Zakładu Fizykochemicznych Podstaw Metalurgii Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej AGH. Od 1967-1969 Prodziekan Wydziału Metalurgicznego. W latach 1962–1972 wicedyrektor Instytutu Metalurgii.

W latach 1972–1978 prorektor AGH ds. Badań Naukowych i Współpracy z Przemysłem, od 1975-1978 pełnił funkcję I-ego Zastępcy Rektora AGH.

Od 1973 roku kierował Zakładem Fizykochemicznych Podstaw Metalurgii Instytutu Metalurgii. W latach 1978-1986 kierownik Studium Doktoranckiego Podstawy Procesów Metalurgii Żelaza.

Od września 1999 roku na emeryturze.

W latach 1959-1966 pracował społecznie w Radzie Zakładowej Związku Nauczycielstwa Polskiego w AGH.

Konsultant w hutach: „Jedność”, „Baildon”, „Łabędy”, "Sędzimir", "Katowice", "Bobrek".

Od 1971 roku pełnił szereg funkcji w organizacjach rządowych, przemysłowych i naukowych, m.in.: w Zespole ds. Postępu Naukowo-Technicznego Komitetu Nauki i Techniki w Warszawie, Sekcji Teorii Procesów Metalurgicznych Komitetu Hutnictwa PAN, Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej PAN - Odział Kraków, Krakowskiej Radzie Nauki i Techniki, Radzie Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego i Technicznego, Komisji Nagród miasta Krakowa, IV Zespole Ekspertów Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń w Warszawie, Radzie Naukowej Instytutu Metalurgii Żelaza w Gliwicach.

Związany był z Klubem Sportowym Wisła jako sportowiec, działacz, Wiceprezes Rady Seniorów TS Wisła i Honorowy Członek.

Badania: teoria procesów metalurgii ekstrakcyjnej stopów żelaza, metalurgia pozapiecowej stali, modelowanie i wspomaganie komputerowe technologii metalurgicznej.

Autor ponad 200 publikacji krajowych i zagranicznych, w tym 12 książek (6 podręczników i monografii).

Autor i współautor 21 patentów oraz 5 zgłoszeń patentowych, z których 13 zostało wdrożonych w polskich hutach.

Promotor 17 prac doktorskich, w tym pięciu z zagranicy (Indie, Wenezuela, Egipt, Węgry, Bułgaria). Opiekun i kierownik kilkudziesięciu prac magisterskich i inżynierskich. Recenzent 16 prac doktorskich i habilitacyjnych oraz 7 wniosków na tytuł profesora.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Oficerski Francuskiej Legii Honorowej, Medal Komisji Edukacji Narodowej, nagrody resortowe, „Honorowy Medal Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów (SPWiR) im. Tadeusza Sendzimira”, Srebrna i Złota Odznaka "Za pracę społeczną dla miasta Krakowa", Odznaka „Honoris Gratia”.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/mamro-kazimierz-02749

Źródła do biogramu

Książki

Ciągłe odlewanie stali : II międzynarodowa konferencja : seminarium szkoleniowe : Technologia, modelowanie, wady powierzchniowe i wewnętrzne wlewków : Krynica, 16–18 czerwca 2004 : materiały konferencyjne. Kraków 2004, s. 13–19, [foto]
Kto jest kim w Polsce 1984 : informator biograficzny. [Zespół red. Lidia Becela]. Warszawa 1984, s. 588
Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. [Zespół red. Lidia Becela]. Warszawa 1989, s. 795
Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Mackiewicz, A. Żołna. Warszawa 1993, s. 434
[Skład Osobowy AGH … 1954/55]. Kraków 1955, s. 133
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 220, [foto]
Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M-R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 76, [foto]
Złota Księga Nauki Polskiej 1999. Red. K. Pikoń, A. Sokołowska. Gliwice 1999, s. 208-209

Inne

Informacje od Kazimierza Mamro

stan na dzień 29.06.2018

@@ Linia 45: / Linia 45: @@
 W latach 1972–1978 prorektor AGH ds. Badań Naukowych i Współpracy z Przemysłem, od 1975-1978 pełnił funkcję I-ego Zastępcy Rektora AGH.
-Od 1973 roku kierował Zakładem Fizyko-Chemicznych Podstaw Metalurgii Instytutu Metalurgii.
+Od 1973 roku kierował Zakładem Fizykochemicznych Podstaw Metalurgii Instytutu Metalurgii.
 W latach 1978-1986 kierownik Studium Doktoranckiego Podstawy Procesów Metalurgii Żelaza.