Marian Skup: Różnice pomiędzy wersjami

Marian Skup
Nazwisko	Skup
Imię / imiona	Marian
Tytuły / stanowiska	Doc. inż.
Data urodzenia	8 lipca 1886
Miejsce urodzenia	Galicynów
Data śmierci	10 kwietnia 1969
Miejsce śmierci	Sosnowiec
Dyscyplina/specjalności	inżynieria górnicza
Wydział	Wydział Górniczy ; ;

Wersja z 11:41, 16 sty 2015

Doc. inż. Marian Skup (1886–1969)

Specjalność: inżynieria górnicza

Życiorys

Urodził się 8 lipca 1886 r. w Galicynowie na Mazowszu, zmarł 10 kwietnia 1969 r. w Sosnowcu. ukończył gimnazjum w Siedlcach. Rozpoczął studia studia w Instytucie Politechnicznym w Warszawie, przerwał je jednak z powodu strajku szkolnego. W latach 1906–1912 studiował w AG w Leoben. Następnie do 1938 roku pracował w kopalni węgla "Kazimierz" w Zagłębiu Dąbrowskim. W 1934 r. założył pierwszą w polskim przemyśle skrzynkę pomysłów, w której zbierano projekty usprawnień. Zajmował się też sprawami właściwej organizacji pracy w górnictwie.

W latach 1946–1949 prowadził wykłady na Wydziale Górniczym AG z zakresu gospodarki sprzętem. W latach 1950–1953 przebywał służbowo w Belgii, gdzie zapoznał się z metodami podziemnej gazyfikacji węgla. Następnie pracował w Głównym Inst. Górnictwa w Katowicach, od 1958 r. jako docent. w 1963 przeszedł na emeryturę

W 1929 r. wynalazł przenośnik hamujący, służący do odstawy węgla w wyrobisku o dużym nachyleniu. Opracował też sposób podsadzania wyrobisk podsadzką hydrauliczną, tłoczoną ciśnieniem. Opublikował broszurę „Ewidencja inwentarza podziemnego w gospodarce kopalnianej”, oraz kilkanaście artykułów w czasopismach fachowych na temat techniki produkcji i organizacji pracy w górnictwie.

Źródło:

Słownik polskich pionierów techniki. s. 191

@@ Linia 51: / Linia 51: @@
 == Życiorys ==
-Urodził się 8 lipca 1886 r. w Galicynowie na Mazowszu, zmarł 10 kwietnia 1969 r. w Sosnowcu. Studia, przerwane strajkiem szkolnym, rozpoczął w Inst. Politechn. w Warszawie, w latach 1906–1912 studiował w AG w Leoben. Pracował w kopalniach węgla w Zagłębiu Dąbrowskim. W 1934 r. założył w kopalni „Kazimierz” pierwszą w polskim przemyśle skrzynkę pomysłów, w której zbierano projekty usprawnień. Zajmował się też sprawami właściwej organizacji pracy w górnictwie. W latach 1950–1953 przebywał w Belgii, gdzie zapoznał się z metodami podziemnej gazyfikacji węgla. Następnie pracował w Głównym Inst. Górnictwa w Katowicach, od 1958 r. jako docent.
+Urodził się 8 lipca 1886 r. w Galicynowie na Mazowszu, zmarł 10 kwietnia 1969 r. w Sosnowcu. ukończył gimnazjum w Siedlcach. Rozpoczął studia studia w Instytucie  Politechnicznym w Warszawie, przerwał je jednak z powodu strajku szkolnego. W latach 1906–1912 studiował w AG w Leoben. Następnie do 1938 roku pracował w kopalni węgla "Kazimierz" w Zagłębiu Dąbrowskim. W 1934 r. założył pierwszą w polskim przemyśle skrzynkę pomysłów, w której zbierano projekty usprawnień. Zajmował się też sprawami właściwej organizacji pracy w górnictwie.
 W latach 1946–1949 prowadził wykłady na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AG z zakresu gospodarki sprzętem.
+W latach 1950–1953 przebywał służbowo w Belgii, gdzie zapoznał się z metodami podziemnej gazyfikacji węgla. Następnie pracował w Głównym Inst. Górnictwa w Katowicach, od 1958 r. jako docent.
+w 1963 przeszedł na emeryturę
 W 1929 r. wynalazł przenośnik hamujący, służący do odstawy węgla w wyrobisku o dużym nachyleniu. Opracował też sposób podsadzania wyrobisk podsadzką hydrauliczną, tłoczoną ciśnieniem. Opublikował broszurę „Ewidencja inwentarza podziemnego w gospodarce kopalnianej”, oraz kilkanaście artykułów w czasopismach fachowych na temat techniki produkcji i organizacji pracy w górnictwie.