Michał Fuksa: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 50: | Linia 50: | ||
Specjalność: budownictwo lądowe | Specjalność: budownictwo lądowe | ||
== Życiorys == | |||
Urodził się w Łubnie pow. Brzozów, zmarł w Krakowie. Studia na AGH ukończył w 1949 r., doktorat uzyskał na Politechnice Krakowskiej w 1959, w 1965 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a prof. zwyczajnego w 1980. | Urodził się w Łubnie pow. Brzozów, zmarł w Krakowie. Studia na AGH ukończył w 1949 r., doktorat uzyskał na Politechnice Krakowskiej w 1959, w 1965 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a prof. zwyczajnego w 1980. | ||
Wersja z 13:06, 25 lis 2014
| Michał Fuksa | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Fuksa | ||||||||||||||||
| Imię / imiona | Michał | ||||||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr inż. | ||||||||||||||||
| Data urodzenia | 22 września 1916 | ||||||||||||||||
| Miejsce urodzenia | Łubno | ||||||||||||||||
| Data śmierci | 22 lipca 1989 | ||||||||||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | budownictwo lądowe | ||||||||||||||||
| Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Geodezji Górniczej w latach 1966–1969, 1975–1981 | ||||||||||||||||
| Wydział | Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
| ||||||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP; Krzyż Oficerski Polonia Restituta; Medal MEN | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Prof. zw. dr inż. Michał Fuksa (1916–1989)
Specjalność: budownictwo lądowe
Życiorys
Urodził się w Łubnie pow. Brzozów, zmarł w Krakowie. Studia na AGH ukończył w 1949 r., doktorat uzyskał na Politechnice Krakowskiej w 1959, w 1965 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a prof. zwyczajnego w 1980.
Członek Prezydium Komisji Budownictwa PAN, Komisji Nauk Technicznych PAN, Prezydium Komisji Naukowo-Problemowej KRAKÓW 2000 PAN. Od 1968 przewodniczący Komisji Nauk PZiTB, członek Rady Naukowej IMiKB (Inst. Mat. i Konstrukcji Budowlanych przy PK).
Stworzył oryginalną krakowską szkołę badawczą rewaloryzacji zabytków w zakresie konstrukcji — autor tysiąca ekspertyz i projektów.
Autor ok. 50 publikacji.
Źródło:
- Złota Księga Nauki Polskiej 1999. s. 64
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 90, portr.