Jerzy Konarzewski
| Jerzy Konarzewski | |
|---|---|
| Nazwisko | Konarzewski |
| Imię / imiona | Jerzy |
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
| Data urodzenia | 28 września 1899 |
| Miejsce urodzenia | Warszawa |
| Data śmierci | 20 marca 1992 |
| Miejsce śmierci | Warszawa |
| Dyscyplina/specjalności | chemia, ceramika, materiały ogniotrwałe |
| Pełnione funkcje | Kierownik Katedry i Zakładu Technologii Materiałów Ogniotrwałych Wydziału Ceramicznego AGH (1951–1958) |
| Wydział | Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej |
Prof. dr hab. inż. Jerzy Konarzewski (1899–1992)
Dyscyplina/specjalności: chemia, ceramika, materiały ogniotrwałe
Nota biograficzna
Urodził się 28 września 1899 roku w Warszawie. Zmarł 20 marca 1992 roku w Warszawie. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Ukończył studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej (1924) oraz North Stafforshire Technical College. Pracował w Politechnice Warszawskiej, Państwowej Szkole Chemiczno-Ceramicznej w Warszawie, Fabryce Wyrobów Ogniotrwałych „Opoczno”, „Giesche” i „Szopienice”. Był doradcą w sprawach materiałów ogniotrwałych w Zjednoczeniu Zakładów Metali Nieżelaznych w Katowicach.
W 1931 roku na podstawie pracy „Związki układu CaO - Fe2O3 (tlenek wapnia – tlenek żelaza) i ich rola w cemencie portlandzkim”, przedstawionej w Politechnice Warszawskiej otrzymał stopień doktora nauk technicznych. Następnie w 1933 roku na podstawie rozprawy „Przebieg reakcji powstania krzemianów, glinianów i żelazinów wapnia w procesie wypalania cementu portlandzkiego” otrzymał habilitację.
W latach 1931–1939 był wykładowcą Akademii Górniczej na Wydziale Hutniczym w Krakowie.
W 1945 roku ponownie podjął pracę w Akademii Górniczej. Był zastępcą profesora i kierownikiem Zakładu Materiałów Ceramicznych (1946–1951). Kierownik Katedry i Zakładu Technologii Materiałów Ogniotrwałych na Wydziale Ceramicznym (1951–1958).
W 1958 roku otrzymał tytuł profesora.
W 1969 roku przeszedł na emeryturę.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH
Źródła do biogramu
Książki
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 83
- Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 30-32
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1946/47]. Kraków 1946, s. 17
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1947/48]. Kraków 1947, s. 10
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 162, [foto]
- Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 623 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
Artkuły
- Biuletyn Rektora [AGH] 1992, 15 kwietnia, s. 14-15
- Bolewski A.: Osiągnięcia Akademii Górniczej w Krakowie w okresie 1919-1939 : z kart historii. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 6-7, s. 5-8
- Rospond A.: 70-lecie Technikum Ceramicznego.Materiały Ogniotrwałe 1997, R. 49, nr 4, s. 149
- Senior przemysłu materiałów ogniotrwałych [Jerzy Konarzewski]. Materiały Ogniotrwałe 1969, R. 21, nr 4, s. 107-108, [foto]
- Sieński H.: Profesor Jerzy Konarzewski : tablice - pamięć wiecznie żywa - część 47. Biuletyn AGH 2017, nr 112, s. 34-36, [foto]