Władysław Ptak: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist
| name = Władysław Ptak
| image = ptakw.jpg
| family-name = Ptak
| given-name = Władysław
| additional-name =
| honorific-prefix = Pro...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1920–1990 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| resting_place = | | resting_place = | ||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
| influences = | | influences = | ||
| influenced = | | influenced = | ||
| awards = Krzyż Kawalerski OOP (1973), nagroda | | awards = Krzyż Kawalerski OOP (1973), nagroda państwowa II stopnia za osiągnięcia w dziedzinie termodynamicznej teorii roztworów metali i inne. | ||
| signature = | | signature = | ||
| signature_alt = | | signature_alt = | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
| children = | | children = | ||
}} | }} | ||
Prof. zw. dr inż. '''Władysław Ptak''' ( | Prof. zw. dr inż. '''Władysław Ptak''' (1920–1990) | ||
Specjalność: metalurgia | Specjalność: metalurgia | ||
Urodził sie | Urodził sie w Wieliczce. Ukończył studia na Wydziale Hutniczym AGH (1948). Związany z uczelnią od 1946 r. Pracę rozpoczął jako asystent w Katedrze Metalurgii Metali Nieżelaznych. Tutaj uzyskał stopnie i tytuły naukowe: doktor (1954), docent (1955), prof. nadzw. (1959) , prof. zwycz. (1969). W czasie wojny był żołnierzem AK. | ||
Współorganizator Wydziału Metali Nieżelaznych, | Współorganizator Wydziału Metali Nieżelaznych, w latach 1969–1974 Dyrektor Instytutu Metali Nieżelaznych. Pełnił jeszcze funkcję Kierownika Zakładu, później Katedry Procesów Metalurgicznych do 1960 r. | ||
Członek, | Członek, a od 1972 r. przewodniczący Sekcji Teorii Procesów Metalurgicznych Komitetu Metalurgii PAN. W 1969 r. został wybrany członkiem korespondentem PAN, w 1989 r. członkiem rzeczywistym PAN. | ||
Jego działalność naukowa skupiała się wokół metalurgii praktycznej. Interesował się zwłaszcza termodynamiczną teorią roztworów metali, stopionych soli | Jego działalność naukowa skupiała się wokół metalurgii praktycznej. Interesował się zwłaszcza termodynamiczną teorią roztworów metali, stopionych soli i żużli metalurgicznych oraz kinetyki i równowagi reakcji metalurgicznych. Opublikował ponad 80 prac badawczych. Był zamiłowanym dydaktykiem, przez wiele lat prowadził wykłady z teorii procesów metalurgicznych. | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* BIP 1995 | * BIP 1995 nr 18. s. 24–25 | ||
* Uczeni Polscy | * Uczeni Polscy XIX–XX stulecia. T. 3. s. 504–505 | ||
{{DEFAULTSORT:Ptak, Władysław }} | {{DEFAULTSORT:Ptak, Władysław }} | ||
[[Category:Uczony]] | [[Category:Uczony]] | ||
Wersja z 17:19, 16 gru 2013
| Władysław Ptak | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Ptak | ||||||||
| Imię / imiona | Władysław | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 1920–1990
| ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | metalurgia
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP (1973), nagroda państwowa II stopnia za osiągnięcia w dziedzinie termodynamicznej teorii roztworów metali i inne. | ||||||||
| |||||||||
Prof. zw. dr inż. Władysław Ptak (1920–1990)
Specjalność: metalurgia
Urodził sie w Wieliczce. Ukończył studia na Wydziale Hutniczym AGH (1948). Związany z uczelnią od 1946 r. Pracę rozpoczął jako asystent w Katedrze Metalurgii Metali Nieżelaznych. Tutaj uzyskał stopnie i tytuły naukowe: doktor (1954), docent (1955), prof. nadzw. (1959) , prof. zwycz. (1969). W czasie wojny był żołnierzem AK.
Współorganizator Wydziału Metali Nieżelaznych, w latach 1969–1974 Dyrektor Instytutu Metali Nieżelaznych. Pełnił jeszcze funkcję Kierownika Zakładu, później Katedry Procesów Metalurgicznych do 1960 r.
Członek, a od 1972 r. przewodniczący Sekcji Teorii Procesów Metalurgicznych Komitetu Metalurgii PAN. W 1969 r. został wybrany członkiem korespondentem PAN, w 1989 r. członkiem rzeczywistym PAN.
Jego działalność naukowa skupiała się wokół metalurgii praktycznej. Interesował się zwłaszcza termodynamiczną teorią roztworów metali, stopionych soli i żużli metalurgicznych oraz kinetyki i równowagi reakcji metalurgicznych. Opublikował ponad 80 prac badawczych. Był zamiłowanym dydaktykiem, przez wiele lat prowadził wykłady z teorii procesów metalurgicznych.
Źródło:
- BIP 1995 nr 18. s. 24–25
- Uczeni Polscy XIX–XX stulecia. T. 3. s. 504–505