Władysław Ptak: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 9: Linia 9:
|death_place=Kraków
|death_place=Kraków
|fields=metalurgia
|fields=metalurgia
|function=Dziekan Wydziału Metali Nieżelaznych w latach 1962–1966
|function=Dziekan Wydziału Metali Nieżelaznych (1962–1966)
|faculty=Wydział Metali Nieżelaznych
|faculty=Wydział Metali Nieżelaznych
|awards=Krzyż Kawalerski OOP (1973), nagroda państwowa II stopnia za osiągnięcia w dziedzinie termodynamicznej teorii roztworów metali i inne.
|awards=Krzyż Kawalerski OOP, nagroda państwowa II stopnia za osiągnięcia w dziedzinie termodynamicznej teorii roztworów metali i inne.
|name=Władysław Ptak
|name=Władysław Ptak
|honorific-suffix=
|honorific-suffix=
Linia 55: Linia 55:
W czasie wojny był żołnierzem AK. W 1948 roku ukończył studia na Wydziale Hutniczym AGH, a już w 1946 roku rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Metalurgii Metali Nieżelaznych AGH. Tutaj uzyskał stopnie i tytuły naukowe: doktor (1954), docent (1955), prof. nadzw. (1959) , prof. zwycz. (1969).
W czasie wojny był żołnierzem AK. W 1948 roku ukończył studia na Wydziale Hutniczym AGH, a już w 1946 roku rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Metalurgii Metali Nieżelaznych AGH. Tutaj uzyskał stopnie i tytuły naukowe: doktor (1954), docent (1955), prof. nadzw. (1959) , prof. zwycz. (1969).


Był współorganizatorem [[Wydział Metali Nieżelaznych|Wydziału Metali Nieżelaznych]]. W latach 1969–1974 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Metali Nieżelaznych. Pełnił jeszcze funkcję Kierownika Zakładu, później Katedry Procesów Metalurgicznych do 1960 r.
Był współorganizatorem [[Wydział Metali Nieżelaznych|Wydziału Metali Nieżelaznych]].W latach 1962-1966 pełnił funkcję dziekana tego wydziału. W latach 1969–1974 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Metali Nieżelaznych. Pełnił jeszcze funkcję Kierownika Zakładu, później Katedry Procesów Metalurgicznych do 1960 r.


Był członkiem, a od 1972 r. przewodniczącym Sekcji Teorii Procesów Metalurgicznych Komitetu Metalurgii PAN. W 1969 r. został wybrany członkiem korespondentem PAN, w 1989 r. członkiem rzeczywistym PAN.
Był członkiem, a od 1972 r. przewodniczącym Sekcji Teorii Procesów Metalurgicznych Komitetu Metalurgii PAN. W 1969 r. został wybrany członkiem korespondentem PAN, w 1989 r. członkiem rzeczywistym PAN.
Linia 61: Linia 61:
Jego działalność naukowa skupiała się wokół metalurgii praktycznej. Interesował się zwłaszcza termodynamiczną teorią roztworów metali, stopionych soli i żużli metalurgicznych oraz kinetyki i równowagi reakcji metalurgicznych. Opublikował ponad 80 prac badawczych. Był zamiłowanym dydaktykiem, przez wiele lat prowadził wykłady z teorii procesów metalurgicznych.
Jego działalność naukowa skupiała się wokół metalurgii praktycznej. Interesował się zwłaszcza termodynamiczną teorią roztworów metali, stopionych soli i żużli metalurgicznych oraz kinetyki i równowagi reakcji metalurgicznych. Opublikował ponad 80 prac badawczych. Był zamiłowanym dydaktykiem, przez wiele lat prowadził wykłady z teorii procesów metalurgicznych.
== Odznaczenia i nagrody ==
== Odznaczenia i nagrody ==
Krzyż Kawalerski OOP, nagroda państwowa II stopnia za osiągnięcia w dziedzinie termodynamicznej teorii roztworów metali i inne.
Źródło:
Źródło:
* BIP 1995 nr 18. s. 24–25
* BIP 1995 nr 18. s. 24–25

Wersja z 12:45, 22 wrz 2014

Władysław Ptak
Wladyslaw Ptak.jpg
Nazwisko Ptak
Imię / imiona Władysław
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia 17 kwietnia 1920
Miejsce urodzenia Wieliczka
Data śmierci 14 kwietnia 1990
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności metalurgia
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Metali Nieżelaznych (1962–1966)
Wydział Wydział Metali Nieżelaznych


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP, nagroda państwowa II stopnia za osiągnięcia w dziedzinie termodynamicznej teorii roztworów metali i inne.
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Metali Nieżelaznych19621966

Prof. zw. dr inż. Władysław Ptak (1920–1990)

Specjalność: metalurgia

Życiorys

Urodził się 17 kwietnia 1920 roku w Wieliczce. Zmarł 14 kwietnia 1990 w Krakowie. W czasie wojny był żołnierzem AK. W 1948 roku ukończył studia na Wydziale Hutniczym AGH, a już w 1946 roku rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Metalurgii Metali Nieżelaznych AGH. Tutaj uzyskał stopnie i tytuły naukowe: doktor (1954), docent (1955), prof. nadzw. (1959) , prof. zwycz. (1969).

Był współorganizatorem Wydziału Metali Nieżelaznych.W latach 1962-1966 pełnił funkcję dziekana tego wydziału. W latach 1969–1974 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Metali Nieżelaznych. Pełnił jeszcze funkcję Kierownika Zakładu, później Katedry Procesów Metalurgicznych do 1960 r.

Był członkiem, a od 1972 r. przewodniczącym Sekcji Teorii Procesów Metalurgicznych Komitetu Metalurgii PAN. W 1969 r. został wybrany członkiem korespondentem PAN, w 1989 r. członkiem rzeczywistym PAN.

Jego działalność naukowa skupiała się wokół metalurgii praktycznej. Interesował się zwłaszcza termodynamiczną teorią roztworów metali, stopionych soli i żużli metalurgicznych oraz kinetyki i równowagi reakcji metalurgicznych. Opublikował ponad 80 prac badawczych. Był zamiłowanym dydaktykiem, przez wiele lat prowadził wykłady z teorii procesów metalurgicznych.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, nagroda państwowa II stopnia za osiągnięcia w dziedzinie termodynamicznej teorii roztworów metali i inne.

Źródło:

  • BIP 1995 nr 18. s. 24–25
  • Uczeni Polscy XIX–XX stulecia. T. 3. s. 504–505