Władysław Ptak: Różnice pomiędzy wersjami

Władysław Ptak
Nazwisko	Ptak
Imię / imiona	Władysław
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia	17 kwietnia 1920
Miejsce urodzenia	Wieliczka
Data śmierci	14 kwietnia 1990
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	metalurgia
Pełnione funkcje	Dziekan Wydziału Metali Nieżelaznych w latach 1962–1966
Wydział	Wydział Metali Nieżelaznych ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski OOP (1973), nagroda państwowa II stopnia za osiągnięcia w dziedzinie termodynamicznej teorii roztworów metali i inne.

Wersja z 12:40, 22 wrz 2014

Prof. zw. dr inż. Władysław Ptak (1920–1990)

Specjalność: metalurgia

Życiorys

Urodził się 17 kwietnia 1920 roku w Wieliczce. Zmarł 14 kwietnia 1990 w Krakowie. W czasie wojny był żołnierzem AK. W 1948 roku ukończył studia na Wydziale Hutniczym AGH, a już w 1946 roku rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Metalurgii Metali Nieżelaznych AGH. Tutaj uzyskał stopnie i tytuły naukowe: doktor (1954), docent (1955), prof. nadzw. (1959) , prof. zwycz. (1969).

Był współorganizatorem Wydziału Metali Nieżelaznych. W latach 1969–1974 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Metali Nieżelaznych. Pełnił jeszcze funkcję Kierownika Zakładu, później Katedry Procesów Metalurgicznych do 1960 r.

Był członkiem, a od 1972 r. przewodniczącym Sekcji Teorii Procesów Metalurgicznych Komitetu Metalurgii PAN. W 1969 r. został wybrany członkiem korespondentem PAN, w 1989 r. członkiem rzeczywistym PAN.

Jego działalność naukowa skupiała się wokół metalurgii praktycznej. Interesował się zwłaszcza termodynamiczną teorią roztworów metali, stopionych soli i żużli metalurgicznych oraz kinetyki i równowagi reakcji metalurgicznych. Opublikował ponad 80 prac badawczych. Był zamiłowanym dydaktykiem, przez wiele lat prowadził wykłady z teorii procesów metalurgicznych.

Źródło:

BIP 1995 nr 18. s. 24–25
Uczeni Polscy XIX–XX stulecia. T. 3. s. 504–505

@@ Linia 55: / Linia 55: @@
 W czasie wojny był żołnierzem AK. W 1948 roku ukończył studia na Wydziale Hutniczym AGH, a już w 1946 roku rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Metalurgii Metali Nieżelaznych AGH. Tutaj uzyskał stopnie i tytuły naukowe: doktor (1954), docent (1955), prof. nadzw. (1959) , prof. zwycz. (1969).
-Był współorganizatorem [[Wydział Metali Nieżelaznych|Wydziału Metali Nieżelaznych]], w latach 1969–1974 Dyrektor Instytutu Metali Nieżelaznych. Pełnił jeszcze funkcję Kierownika Zakładu, później Katedry Procesów Metalurgicznych do 1960 r.
+Był współorganizatorem [[Wydział Metali Nieżelaznych|Wydziału Metali Nieżelaznych]]. W latach 1969–1974 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Metali Nieżelaznych. Pełnił jeszcze funkcję Kierownika Zakładu, później Katedry Procesów Metalurgicznych do 1960 r.
-Członek, a od 1972 r. przewodniczący Sekcji Teorii Procesów Metalurgicznych Komitetu Metalurgii PAN. W 1969 r. został wybrany członkiem korespondentem PAN, w 1989 r. członkiem rzeczywistym PAN.
+Był członkiem, a od 1972 r. przewodniczącym Sekcji Teorii Procesów Metalurgicznych Komitetu Metalurgii PAN. W 1969 r. został wybrany członkiem korespondentem PAN, w 1989 r. członkiem rzeczywistym PAN.
 Jego działalność naukowa skupiała się wokół metalurgii praktycznej. Interesował się zwłaszcza termodynamiczną teorią roztworów metali, stopionych soli i żużli metalurgicznych oraz kinetyki i równowagi reakcji metalurgicznych. Opublikował ponad 80 prac badawczych. Był zamiłowanym dydaktykiem, przez wiele lat prowadził wykłady z teorii procesów metalurgicznych.