Stanisław Franciszek Kurzawa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Stanisław Franciszek Kurzawa | image = kurzawas.jpg | family-name = Kurzawa | given-name = Stanisław | additional-name = Francisz...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1914
| birth_date = 1914–1974
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date = 1974
| death_date =  
| death_place =  
| death_place =  
| resting_place =  
| resting_place =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Prof. dr inż. '''Stanisław Franciszek Kurzawa''' (1914-1974)
Prof. dr inż. '''Stanisław Franciszek Kurzawa''' (1914–1974)


Specjalność: elektrotechnika teoretyczna, teoria obwodów
Specjalność: elektrotechnika teoretyczna, teoria obwodów


Urodził się 7 listopada 1914 roku w Krakowie. Zmarł 7 maja 1974 roku w Krakowie. Ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej (1939) i był tam asystentem w 1939 r. Następnie pracował w Polskim Przedsiębiorstwie Elektrycznym we Lwowie (1940-45). Pracę doktorską obronił w 1947 r., habilitował się w 1950 r.
Urodził się 7 listopada 1914 roku w Krakowie. Zmarł 7 maja 1974 roku w Krakowie. Ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej (1939) i był tam asystentem w 1939 r. Następnie pracował w Polskim Przedsiębiorstwie Elektrycznym we Lwowie (1940–45). Pracę doktorską obronił w 1947 r., habilitował się w 1950 r.


Był adiunktem w Katedrze Elektrotechniki Ogólnej Akademii Górniczej w Krakowie w l. 1945-48, zastępcą profesora w l. 1949-50, docentem w l. 1950-54, profesorem nadzwyczajnym w l. 1954-74.
Był adiunktem w Katedrze Elektrotechniki Ogólnej Akademii Górniczej w Krakowie w latach 1945–48, zastępcą profesora w latach 1949–50, docentem w latach 1950–54, profesorem nadzwyczajnym w latach 1954–74.


Członek Komisji Elektrotechniki i Automatyki PAN, przewodniczący Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej.
Członek Komisji Elektrotechniki i Automatyki PAN, przewodniczący Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej.


Współtwórca Wydziału, jedna z najbarwniejszych osobowości w jego historii.
Współtwórca Wydziału, jedna z najbarwniejszych osobowości w jego historii.


Źródło:
Źródło:
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). s. 98
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). s. 98
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 187, portr.
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 187, portr.




{{DEFAULTSORT:Kurzawa, Stanisław Franciszek}}
{{DEFAULTSORT:Kurzawa, Stanisław Franciszek}}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 17:20, 16 gru 2013

Stanisław Franciszek Kurzawa
Nazwisko Kurzawa
Imię / imiona Stanisław
Tytuły / stanowiska Prof. dr inż.
Data urodzenia 1914–1974


Dyscyplina/specjalności elektrotechnika teoretyczna, teoria obwodów



Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP.
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Elektromechaniczny19501952
DziekanWydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej19691972

Prof. dr inż. Stanisław Franciszek Kurzawa (1914–1974)

Specjalność: elektrotechnika teoretyczna, teoria obwodów

Urodził się 7 listopada 1914 roku w Krakowie. Zmarł 7 maja 1974 roku w Krakowie. Ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej (1939) i był tam asystentem w 1939 r. Następnie pracował w Polskim Przedsiębiorstwie Elektrycznym we Lwowie (1940–45). Pracę doktorską obronił w 1947 r., habilitował się w 1950 r.

Był adiunktem w Katedrze Elektrotechniki Ogólnej Akademii Górniczej w Krakowie w latach 1945–48, zastępcą profesora w latach 1949–50, docentem w latach 1950–54, profesorem nadzwyczajnym w latach 1954–74.

Członek Komisji Elektrotechniki i Automatyki PAN, przewodniczący Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej.

Współtwórca Wydziału, jedna z najbarwniejszych osobowości w jego historii.

Źródło:

  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). s. 98
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 187, portr.