Roman Stefan Andrzejewski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 7 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Andrzejewski
|family-name=Andrzejewski
|given-name=Roman Stefan
|given-name=Roman Stefan
|honorific-prefix=Prof. nadzw. dr hab. inż.
|honorific-prefix=Dr hab. inż., prof. AGH
|image=Roman Andrzejewski.jpg
|birth_date=3 sierpnia 1916
|birth_date=3 sierpnia 1916
|birth_place=Berlin
|birth_place=Berlin
|death_date=1 czerwca 1998
|death_date=1 czerwca 1998
|faculty=Wydział Paliw i Energii
|fields=ochrona czystosci powietrza, przemysłowa gospodarka cieplna
|faculty=Wydział Metalurgiczny
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej
}}
}}
Prof. nadzw. dr hab. inż. '''Roman Stefan Andrzejewski''' (1916–)
Dr hab. inż., prof. AGH '''Roman Stefan Andrzejewski''' (1916–1998)


Dyscyplina/specjalności: ochrona czystości powietrza, przemysłowa gospodarka cieplna
Dyscyplina/specjalności: ochrona czystości powietrza, przemysłowa gospodarka cieplna
Linia 33: Linia 35:
W 1957 roku na podstawie pracy "Wpływ przeciwciśnienia w piecu płomiennym na pracę palnika wysokoprężnego", której promotorem był profesor  Adam Ludkiewicz, uzyskał stopień doktora.
W 1957 roku na podstawie pracy "Wpływ przeciwciśnienia w piecu płomiennym na pracę palnika wysokoprężnego", której promotorem był profesor  Adam Ludkiewicz, uzyskał stopień doktora.


W 1961 roku na podstawie rozprawy "
W 1961 roku na podstawie rozprawy "Aktywowanie koksów gazami i jego rola w procesie spalania i zgazowania. Cz.1: Aktywowanie koksów dwutlenkiem węgla, tlenkiem węgla i azotem. Cz.2: Aktywowanie koksów gazami i jego rola w procesie spalania i zgazowania" uzyskał stopień doktora habilitowanego.


Autor około 50 publikacji dotyczących pieców hutniczych, filtracji zanieczyszczonych gazów i wpływu zanieczyszczeń powietrza na materiały.
W 1971 roku został profesorem AGH.


W latach 1962-1975 był kierownikiem Zespołu Fizyczno-Chemicznych Zanieczyszczeń Powietrza  Zakładu Badań Naukowych ds. Górnośląskiego Okręgu przemysłowego PAN w Zabrzu.


..........................
Od 1975 roku był członkiem Rady Naukowej i kierownikiem Stacji Badawczej Instytutu Podstaw Inżynierii Środowiska PAN w Zabrzu.
 
doktorat (1957), habilitacja (1961), prof. nadzw. (1971).
 
Początkowo pracował jako asystent na UJ (1937–39). Z Akademią związany jako adiunkt w Katedrze Technologii Ciepła i Paliwa (1946–52), następnie z-ca prof., oraz Kierownik Katedry Gospodarki Cieplnej (1953–62).
 
Konsultant Zespołu Fiz.-Chem. Zanieczyszczeń Powietrza, Zabrze (1962–75), działał w Instytucie Podstaw Inżynierii Środowiska PAN; rzeczoznawca SITPH i SIMP; członek Zespołu Doradców Sejmowych.
 
Autor ok. 50 prac nt. pieców hutniczych, filtracji zanieczyszczonych gazów, wpływu zanieczyszczeń powietrza na materiały itp.
 


Autor około 50 publikacji dotyczących pieców hutniczych, filtracji zanieczyszczonych gazów i wpływu zanieczyszczeń powietrza na materiały.


Był rzeczoznawcą SITPH i SIMP.


Był członkiem Rady Naukowej Instytutu Przemysłu Wiążących Materiałów Budowlanych oraz od 1982 roku członkiem Zespołu Doradców Sejmowych.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal 10-lecia Polski Ludowej]]
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal 10-lecia Polski Ludowej]]
==== Bibliografia publikacji ====


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 67: Linia 62:
* [Skład Osobowy AGH … 1946/47]. Kraków 1946, s. 66, 81
* [Skład Osobowy AGH … 1946/47]. Kraków 1946, s. 66, 81
* [Skład Osobowy AGH … 1954/55]. Kraków 1955, s. 44, 111, 116-120, 131, 134, 142-149, 158, 160-163, 260
* [Skład Osobowy AGH … 1954/55]. Kraków 1955, s. 44, 111, 116-120, 131, 134, 142-149, 158, 160-163, 260
 
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 163, 173, 179, 209, 227, 362, 629, 631, 655  (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
==== Artykuły ====
 
*


==== Inne ====
==== Inne ====
Linia 76: Linia 68:
* Cmentarz parafialny Kraków Salwator [online] [przeglądany 29.11.2023]. Dostępny w: https://krakowsalwator.artlookgallery.com/grobonet/start.php?id=wyniki&name=roman+andrzejewski&submit=Szukaj
* Cmentarz parafialny Kraków Salwator [online] [przeglądany 29.11.2023]. Dostępny w: https://krakowsalwator.artlookgallery.com/grobonet/start.php?id=wyniki&name=roman+andrzejewski&submit=Szukaj
* RYS HISTORYCZNY - KTCioS - AGH [online] [przeglądany 29.11.2023]. Dostępny w:          https://www.ztcios.agh.edu.pl/rys-historyczny/
* RYS HISTORYCZNY - KTCioS - AGH [online] [przeglądany 29.11.2023]. Dostępny w:          https://www.ztcios.agh.edu.pl/rys-historyczny/


{{DEFAULTSORT:Andrzejewski, Roman Stefan}}
{{DEFAULTSORT:Andrzejewski, Roman Stefan}}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
oraz w kolorze czerwonym umieszczona na końcu biogramu:
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 1.03.2021</span>'''''

Wersja z 11:49, 29 lis 2023

Roman Stefan Andrzejewski
Roman Andrzejewski.jpg
Nazwisko Andrzejewski
Imię / imiona Roman Stefan
Tytuły / stanowiska Dr hab. inż., prof. AGH
Data urodzenia 3 sierpnia 1916
Miejsce urodzenia Berlin
Data śmierci 1 czerwca 1998
Dyscyplina/specjalności ochrona czystosci powietrza, przemysłowa gospodarka cieplna
Wydział Wydział Metalurgiczny


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej

Dr hab. inż., prof. AGH Roman Stefan Andrzejewski (1916–1998)

Dyscyplina/specjalności: ochrona czystości powietrza, przemysłowa gospodarka cieplna

Nota biograficzna

Urodził się 3 sierpnia 1916 roku w Berlinie. Zmarł 1 czerwca 1998 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.

W latach 1937-1939 był asystentem w Uniwersytecie Jagiellońskim.

W latach 1945-1946 był referentem energetycznym w Centralnym Zarządzie Przemysłu Hutniczego w Katowicach.

W latach 1946-1953 był głównym konstruktorem prokurentem Towarzystwa Budowy Pieców i Urządzeń Hutniczych "IGNIS" w Krakowie.

W 1946 roku ukończył Wydział Hutniczy Akademii Górniczej.

W latach 1951-1954 był kierownikiem Pracowni Techniki Cieplnej Biura Projektowego Przemysłu Mineralnego w Krakowie.

W 1946 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Technologii Ciepła i Paliwa Wydziału Hutniczego AGH.

W latach 1952-1963 był kierownikiem Zakładu i Katedry Gospodarki Cieplnej Wydziału Metalurgicznego.

W 1957 roku na podstawie pracy "Wpływ przeciwciśnienia w piecu płomiennym na pracę palnika wysokoprężnego", której promotorem był profesor Adam Ludkiewicz, uzyskał stopień doktora.

W 1961 roku na podstawie rozprawy "Aktywowanie koksów gazami i jego rola w procesie spalania i zgazowania. Cz.1: Aktywowanie koksów dwutlenkiem węgla, tlenkiem węgla i azotem. Cz.2: Aktywowanie koksów gazami i jego rola w procesie spalania i zgazowania" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1971 roku został profesorem AGH.

W latach 1962-1975 był kierownikiem Zespołu Fizyczno-Chemicznych Zanieczyszczeń Powietrza Zakładu Badań Naukowych ds. Górnośląskiego Okręgu przemysłowego PAN w Zabrzu.

Od 1975 roku był członkiem Rady Naukowej i kierownikiem Stacji Badawczej Instytutu Podstaw Inżynierii Środowiska PAN w Zabrzu.

Autor około 50 publikacji dotyczących pieców hutniczych, filtracji zanieczyszczonych gazów i wpływu zanieczyszczeń powietrza na materiały.

Był rzeczoznawcą SITPH i SIMP.

Był członkiem Rady Naukowej Instytutu Przemysłu Wiążących Materiałów Budowlanych oraz od 1982 roku członkiem Zespołu Doradców Sejmowych.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy . Kraków 1979, s. 109
  • Kto jest kim w Polsce 1984 : informator biograficzny. Red. L. Becela. Warszawa 1984, s. 21
  • Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Becela. Ed. 2. Warszawa 1989, s. 31
  • [Skład Osobowy AGH … 1946/47]. Kraków 1946, s. 66, 81
  • [Skład Osobowy AGH … 1954/55]. Kraków 1955, s. 44, 111, 116-120, 131, 134, 142-149, 158, 160-163, 260
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 163, 173, 179, 209, 227, 362, 629, 631, 655 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)

Inne