Roman Stefan Andrzejewski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 9: Linia 9:
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej
}}
}}
Dr hab. inż., prof. AGH '''Roman Stefan Andrzejewski''' (1916–)
Dr hab. inż., prof. AGH '''Roman Stefan Andrzejewski''' (1916–1998)


Dyscyplina/specjalności: ochrona czystości powietrza, przemysłowa gospodarka cieplna
Dyscyplina/specjalności: ochrona czystości powietrza, przemysłowa gospodarka cieplna
Linia 37: Linia 37:
W 1971 roku został profesorem AGH.
W 1971 roku został profesorem AGH.


W latach 1962-1975 był kierownikiem Zespołu Fizyczno-Chemicznych Zanieczyszczeń Powietrza  Zakładu Badań Naukowych ds. Górnośląskiego Okręgu przemysłowego PAN w Zabrzu.


Od 1975 roku był członkiem Rady Naukowej i kierownikiem Stacji Badawczej Instytutu Podstaw Inżynierii Środowiska PAN w Zabrzu.


Autor około 50 publikacji dotyczących pieców hutniczych, filtracji zanieczyszczonych gazów i wpływu zanieczyszczeń powietrza na materiały.
Autor około 50 publikacji dotyczących pieców hutniczych, filtracji zanieczyszczonych gazów i wpływu zanieczyszczeń powietrza na materiały.


Był rzeczoznawcą SITPH i SIMP.


..........................
Był członkiem Rady Naukowej Instytutu Przemysłu Wiążących Materiałów Budowlanych oraz od 1982 roku członkiem Zespołu Doradców Sejmowych.
 
doktorat (1957), habilitacja (1961), prof. nadzw. (1971).
 
Początkowo pracował jako asystent na UJ (1937–39). Z Akademią związany jako adiunkt w Katedrze Technologii Ciepła i Paliwa (1946–52), następnie z-ca prof., oraz Kierownik Katedry Gospodarki Cieplnej (1953–62).
 
Konsultant Zespołu Fiz.-Chem. Zanieczyszczeń Powietrza, Zabrze (1962–75), działał w Instytucie Podstaw Inżynierii Środowiska PAN; rzeczoznawca SITPH i SIMP; członek Zespołu Doradców Sejmowych.
 
Autor ok. 50 prac nt. pieców hutniczych, filtracji zanieczyszczonych gazów, wpływu zanieczyszczeń powietrza na materiały itp.
 
 
 
 


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal 10-lecia Polski Ludowej]]
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal 10-lecia Polski Ludowej]]
==== Bibliografia publikacji ====


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 71: Linia 60:
* [Skład Osobowy AGH … 1946/47]. Kraków 1946, s. 66, 81
* [Skład Osobowy AGH … 1946/47]. Kraków 1946, s. 66, 81
* [Skład Osobowy AGH … 1954/55]. Kraków 1955, s. 44, 111, 116-120, 131, 134, 142-149, 158, 160-163, 260
* [Skład Osobowy AGH … 1954/55]. Kraków 1955, s. 44, 111, 116-120, 131, 134, 142-149, 158, 160-163, 260
==== Artykuły ====
*


==== Inne ====
==== Inne ====
Linia 83: Linia 68:
{{DEFAULTSORT:Andrzejewski, Roman Stefan}}
{{DEFAULTSORT:Andrzejewski, Roman Stefan}}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
oraz w kolorze czerwonym umieszczona na końcu biogramu:
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 1.03.2021</span>'''''

Wersja z 11:30, 29 lis 2023

Roman Stefan Andrzejewski
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Andrzejewski
Imię / imiona Roman Stefan
Tytuły / stanowiska Dr hab. inż., prof. AGH
Data urodzenia 3 sierpnia 1916
Miejsce urodzenia Berlin
Data śmierci 1 czerwca 1998


Wydział Wydział Paliw i Energii


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej

Dr hab. inż., prof. AGH Roman Stefan Andrzejewski (1916–1998)

Dyscyplina/specjalności: ochrona czystości powietrza, przemysłowa gospodarka cieplna

Nota biograficzna

Urodził się 3 sierpnia 1916 roku w Berlinie. Zmarł 1 czerwca 1998 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.

W latach 1937-1939 był asystentem w Uniwersytecie Jagiellońskim.

W latach 1945-1946 był referentem energetycznym w Centralnym Zarządzie Przemysłu Hutniczego w Katowicach.

W latach 1946-1953 był głównym konstruktorem prokurentem Towarzystwa Budowy Pieców i Urządzeń Hutniczych "IGNIS" w Krakowie.

W 1946 roku ukończył Wydział Hutniczy Akademii Górniczej.

W latach 1951-1954 był kierownikiem Pracowni Techniki Cieplnej Biura Projektowego Przemysłu Mineralnego w Krakowie.

W 1946 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Technologii Ciepła i Paliwa Wydziału Hutniczego AGH.

W latach 1952-1963 był kierownikiem Zakładu i Katedry Gospodarki Cieplnej Wydziału Metalurgicznego.

W 1957 roku na podstawie pracy "Wpływ przeciwciśnienia w piecu płomiennym na pracę palnika wysokoprężnego", której promotorem był profesor Adam Ludkiewicz, uzyskał stopień doktora.

W 1961 roku na podstawie rozprawy "Aktywowanie koksów gazami i jego rola w procesie spalania i zgazowania. Cz.1: Aktywowanie koksów dwutlenkiem węgla, tlenkiem węgla i azotem. Cz.2: Aktywowanie koksów gazami i jego rola w procesie spalania i zgazowania" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1971 roku został profesorem AGH.

W latach 1962-1975 był kierownikiem Zespołu Fizyczno-Chemicznych Zanieczyszczeń Powietrza Zakładu Badań Naukowych ds. Górnośląskiego Okręgu przemysłowego PAN w Zabrzu.

Od 1975 roku był członkiem Rady Naukowej i kierownikiem Stacji Badawczej Instytutu Podstaw Inżynierii Środowiska PAN w Zabrzu.

Autor około 50 publikacji dotyczących pieców hutniczych, filtracji zanieczyszczonych gazów i wpływu zanieczyszczeń powietrza na materiały.

Był rzeczoznawcą SITPH i SIMP.

Był członkiem Rady Naukowej Instytutu Przemysłu Wiążących Materiałów Budowlanych oraz od 1982 roku członkiem Zespołu Doradców Sejmowych.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy . Kraków 1979, s. 109
  • Kto jest kim w Polsce 1984 : informator biograficzny. Red. L. Becela. Warszawa 1984, s. 21
  • Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Becela. Ed. 2. Warszawa 1989, s. 31
  • [Skład Osobowy AGH … 1946/47]. Kraków 1946, s. 66, 81
  • [Skład Osobowy AGH … 1954/55]. Kraków 1955, s. 44, 111, 116-120, 131, 134, 142-149, 158, 160-163, 260

Inne