Jan Szlązak

Z Historia AGH
Jan Szlązak
Jan Szlazak.jpg
Nazwisko Szlązak
Imię / imiona Jan
Tytuły / stanowiska Dr hab. inż., prof. AGH
Data urodzenia 5 listopada 1942
Miejsce urodzenia Stanisławów


Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia inżynierska, bezpieczeństwo pracy, aerologia górnicza
Pełnione funkcje wiceminister Gospodarki w latach 1997–2000
Wydział Wydział Górnictwa i Geoinżynierii


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi

Dr hab. inż., prof. AGH Jan Szlązak (1942–) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności:

Specjalność: górnictwo i geologia inżynierska, bezpieczeństwo pracy, aerologia górnicza

Nota biograficzna

Urodził się 5 listopada 1943 roku w Stanisławowie.

Absolwent Wydziału Górniczego Akademii Górniczo – Hutniczej w Krakowie, specjalność Projektowanie i Budowa Zakładów Górniczych. Po ukończeniu studiów w roku 1966 rozpoczął pracę w ówczesnej kopalni węgla kamiennego „Zabrze”, późniejszej „Zabrze – Bielszowice”. W kopalni tej przeszedł wszystkie szczeble kariery górniczej od stażysty do dyrektora kopalni. W tym czasie, przez 17 lat był czynnym ratownikiem górniczym i brał udział w licznych wówczas akcjach ratowniczych, a w okresie późniejszym także kierował samodzielnie akcjami ratowniczymi.

W latach 1993 do 1997r. zarządzał najpierw Rudzką Spółką Węglową, a następnie Jastrzębską Spółką Węglową, przeprowadzając w tych spółkach gruntowne reformy i dostosowujące je do wymagań wolnego rynku.

Od 21 listopada 1997r. do 15 maja 2000r. pełnił funkcję Wiceministra Gospodarki w rządzie Jerzego Buzka. W tym czasie przeprowadzona była gruntowna reforma górnictwa węgla kamiennego. Prof. Jan Szlązak jest współautorem i współrealizatorem rządowego „Programu restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w Polsce w latach 1998 – 2002”. Program ten został wyróżniony w 2004r. przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Zarządzania Projektami „jako przykład wybitnego i skutecznego zarządzania projektami” (cytat z uzasadnienia). W okresie od sierpnia 2000r. do 30 kwietnia 2002r. prof. Szlązak pełnił funkcję wiceprezesa Południowego Koncernu Energetycznego odpowiedzialnego za strategię i rozwój firmy. Południowy Koncern Energetyczny dał podwaliny obecnej potęgi grupy kapitałowej „TAURON”.

Równolegle do pracy w przemyśle prof. Jan Szlązak prowadził działalność naukowo – dydaktyczną. W grudniu 1980r. obronił pracę doktorską na Wydziale Górniczym AGH w Krakowie. Stopień doktora habilitowanego nauk technicznych uzyskał w październiku 2000r. również w AGH. Od stycznia 1998r. był pracownikiem naukowo – dydaktycznym AGH, zatrudnionym na stanowisku adiunkta. Do 2005r. pełnił także funkcję kierownika Pracowni Bezpieczeństwa Pracy i Ergonomii w Górnictwie. Od kwietnia 2003r. do września 2007r. prof. Szlązak pracował w AGH na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Od 15 marca 2010r. do nadal pracuje w Instytucie Eksploatacji Złóż, Wydz. Górnictwa i Geologii Politechniki Śląskiej w Gliwicach. W instytucie pełni funkcję Z-cy Dyrektora Instytutu ds. Nauki.

24 kwietnia 2012r. Prezydent Rzeczpospolitej Polski nadał prof. Janowi Szlązakowi tytuł Profesora nauk technicznych.

Prof. Szlązak jest promotorem trzech obronionych prac doktorskich i kilkudziesięciu prac magisterskich. Jest współautorem kilku wdrożonych patentów, autorem lub współautorem kilku monografii i podręczników akademickich oraz ponad stu publikacji naukowych i kilkudziesięciu opracowań dla przemysłu górniczego. Prof. Szlązak jest specjalistą w dziedzinie aerologii górniczej, bezpieczeństwa pracy i ratownictwa górniczego.

Prof. dr hab. inż. Jan Szlązak z dniem 01 września 2013r. objął kierownictwo Katedry Zarządzania i Inżynierii Bezpieczeństwa.





Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi


Laureat nagrody Czarny Diament — 2000; Sztandar Pracy II klasy 1987

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

Źródło:

  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 354
  • Vivat Akademia : periodyk Akademii Górniczo-Hutniczej dla absolwentów AGH 2011 nr 6. s. 60–61, portr.

Artykuły

Inne


stan na dzień 11.03.2021