Andrzej Manecki: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 49: | Linia 49: | ||
W latach 1992-1994 kierował w AGH polskim zespołem w polsko-amerykańskim grancie dotyczącym zmian geochemii środowiska pod wpływem kwaśnych opadów, a wyniki były publikowane i prezentowane na konferencjach w USA. | |||
Działalność naukowo-badawcza: modelowe eksperymenty wymiany jonowej w skaleniach; badania minerałów w meteorytach i szkliw w kosmicznych pyłach; wyznaczenie strukturalnych kryteriów odróżniania szkliw ziemskich od kosmicznych; opracowanie i realizacja programu badań mineralogiczno-geochemicznych i geologiczno-kartograficznych SW Ziemi Wedel Jarlsberga na Spitsbergenie (kierownik 3 wypraw polarnych 1984, 1985, 1988); zapoczątkowanie i rozwój nowego kierunku — aeromineralogii; propozycja zmodyfikowanej klasyfikacji pyłów atmosferycznych; rekultywacja gleb (Skawina); pyłowe zanieczyszczenia lodowców (Andy, Cordillera Blanca, Spitsbergen). | Działalność naukowo-badawcza: modelowe eksperymenty wymiany jonowej w skaleniach; badania minerałów w meteorytach i szkliw w kosmicznych pyłach; wyznaczenie strukturalnych kryteriów odróżniania szkliw ziemskich od kosmicznych; opracowanie i realizacja programu badań mineralogiczno-geochemicznych i geologiczno-kartograficznych SW Ziemi Wedel Jarlsberga na Spitsbergenie (kierownik 3 wypraw polarnych 1984, 1985, 1988); zapoczątkowanie i rozwój nowego kierunku — aeromineralogii; propozycja zmodyfikowanej klasyfikacji pyłów atmosferycznych; rekultywacja gleb (Skawina); pyłowe zanieczyszczenia lodowców (Andy, Cordillera Blanca, Spitsbergen). | ||
| Linia 59: | Linia 59: | ||
Autor i współautor licznych publikacji naukowych. | Autor i współautor licznych publikacji naukowych. | ||
Zainicjował pierwsze w Polsce badania mineralogiczno-petrograficzne degradacji kamieni budowlanych na przykładzie krakowskich zabytków architektury. | |||
W latach 1980/1981 kierował pracami nad raportem w sprawie szkodliwego oddziaływania Huty Aluminium w Skawinie. Raport ten był był podstawą decyzji Rządy do zamknięcia Huty. | |||
Przez wiele lat pełnił funkcję przewodniczącego naukowej Rady Ochrony Środowiska w Krakowie. | |||
Przewodniczący rady naukowej: Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk o Ziemi (Oddział w Krakowie) 1993–, Polskiego Klubu Ekologicznego 1980–1988, przewodniczący Wojewódzkiej Rady Ochrony Środowiska 1998–. | Przewodniczący rady naukowej: Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk o Ziemi (Oddział w Krakowie) 1993–, Polskiego Klubu Ekologicznego 1980–1988, przewodniczący Wojewódzkiej Rady Ochrony Środowiska 1998–. | ||
| Linia 69: | Linia 70: | ||
Profesor Honorowy AGH 2015 (za wybitne osiągnięcia naukowe o charakterze intersdyscyplinarnym z zakresu mineralogii z kosmomineralogią, geologii Arktyki, ochrony środowiska, za rozwój kadry naukowej, działalność organizacyjną i dydaktyczną na rzecz Uczelni i polskiego środowiska naukowego, oraz promocję AGH w Polsce i na świecie). | Profesor Honorowy AGH 2015 (za wybitne osiągnięcia naukowe o charakterze intersdyscyplinarnym z zakresu mineralogii z kosmomineralogią, geologii Arktyki, ochrony środowiska, za rozwój kadry naukowej, działalność organizacyjną i dydaktyczną na rzecz Uczelni i polskiego środowiska naukowego, oraz promocję AGH w Polsce i na świecie). | ||
W 2017 roku został uhonorowany przez międzynarodowy zespół badaczy pod kierownictwem prof. Adama Pieczki, nadaniem nazwy maneckiit nowo odkrytemu minerałowi. W 2023 roku otrzymał odznakę Honoris Gratia za wybitne zasługi dla Krakowa. | W 2017 roku został uhonorowany przez międzynarodowy zespół badaczy pod kierownictwem prof. Adama Pieczki, nadaniem nazwy maneckiit nowo odkrytemu minerałowi. | ||
W 2023 roku otrzymał odznakę Honoris Gratia za wybitne zasługi dla Krakowa. | |||
===== Odznaczenia i nagrody ===== | ===== Odznaczenia i nagrody ===== | ||
Wersja z 13:57, 6 wrz 2023
| Andrzej Manecki | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Manecki | ||||||||
| Imię / imiona | Andrzej | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. | ||||||||
| Tytuły honorowe AGH | Profesor Honorowy AGH | ||||||||
| Data urodzenia | 8 września 1933 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Kraków
| ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | górnictwo i geologia inżynierska, geologia, geochemia, mineralogia, ochrona środowiska, petrografia | ||||||||
| Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH (1984–1990) | ||||||||
| Wydział | Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Państwowa Nagroda I stopnia | ||||||||
| |||||||||
Prof. dr hab. inż. Andrzej Manecki (1933–)
Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, geologia, geochemia, mineralogia, ochrona środowiska, petrografia
Nota biograficzna
Urodził się 8 września 1933 roku w Krakowie.
W 1951 roku ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie.
W 1952 roku rozpoczął studia na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym AGH, które ukończył w 1957 roku
W 1957 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Petrografii Katedry Mineralogii i Petrografii Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH.
W 1964 roku na podstawie pracy "Polimetaliczne żyły okolicy Radzimowic", której promotorem był profesor Andrzej Bolewski, uzyskał stopień doktora.
W 1968 roku na postawie rozprawy "Studium mineralogiczno-petrograficzne polimetalicznych żył okolicy Wojcieszowa (Dolny Śląsk) uzyskał stopień doktora habilitowanego.
W 1978 roku został profesorem nadzwyczajnym.
W larach 1985-1989 był kierownikiem Zakładu Geologii Gospodarczej i Ochrony Złóż.
W 1989 roku otrzymał tytuł profesora.
W latach 1984-1990 był dziekanem Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego.
W latach 1991-2002 był kierownik Zakładu Mineralogii, Petrografii i Geochemii.
W latach 1992-1994 kierował w AGH polskim zespołem w polsko-amerykańskim grancie dotyczącym zmian geochemii środowiska pod wpływem kwaśnych opadów, a wyniki były publikowane i prezentowane na konferencjach w USA.
Działalność naukowo-badawcza: modelowe eksperymenty wymiany jonowej w skaleniach; badania minerałów w meteorytach i szkliw w kosmicznych pyłach; wyznaczenie strukturalnych kryteriów odróżniania szkliw ziemskich od kosmicznych; opracowanie i realizacja programu badań mineralogiczno-geochemicznych i geologiczno-kartograficznych SW Ziemi Wedel Jarlsberga na Spitsbergenie (kierownik 3 wypraw polarnych 1984, 1985, 1988); zapoczątkowanie i rozwój nowego kierunku — aeromineralogii; propozycja zmodyfikowanej klasyfikacji pyłów atmosferycznych; rekultywacja gleb (Skawina); pyłowe zanieczyszczenia lodowców (Andy, Cordillera Blanca, Spitsbergen).
W latach 1995-2000 był kierownikiem Zakładu Sozologii w Instytucie Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energia PAN.
Autor i współautor licznych publikacji naukowych.
Zainicjował pierwsze w Polsce badania mineralogiczno-petrograficzne degradacji kamieni budowlanych na przykładzie krakowskich zabytków architektury. W latach 1980/1981 kierował pracami nad raportem w sprawie szkodliwego oddziaływania Huty Aluminium w Skawinie. Raport ten był był podstawą decyzji Rządy do zamknięcia Huty.
Przez wiele lat pełnił funkcję przewodniczącego naukowej Rady Ochrony Środowiska w Krakowie.
Przewodniczący rady naukowej: Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk o Ziemi (Oddział w Krakowie) 1993–, Polskiego Klubu Ekologicznego 1980–1988, przewodniczący Wojewódzkiej Rady Ochrony Środowiska 1998–.
Członek Komisji Kosmomineralogii Międzynarodowej Asocjacji Mineralog. IMA (przedstawiciel Polski) w latach 1974–1988, Komisji Nowych Minerałów i Nazw Minerałów IMA (przedstawiciel Polski 1988), Komisji Historii i Dokumentacji Badań Polarnych PAN (przew. 1991–), Komisji Gospodarki Surowcami Mineralnymi (czł. prezydium 1991–1998), Komitetu Nauk Mineralogicznych PAN (przewodniczący 1993–).
Profesor Honorowy AGH 2015 (za wybitne osiągnięcia naukowe o charakterze intersdyscyplinarnym z zakresu mineralogii z kosmomineralogią, geologii Arktyki, ochrony środowiska, za rozwój kadry naukowej, działalność organizacyjną i dydaktyczną na rzecz Uczelni i polskiego środowiska naukowego, oraz promocję AGH w Polsce i na świecie).
W 2017 roku został uhonorowany przez międzynarodowy zespół badaczy pod kierownictwem prof. Adama Pieczki, nadaniem nazwy maneckiit nowo odkrytemu minerałowi.
W 2023 roku otrzymał odznakę Honoris Gratia za wybitne zasługi dla Krakowa.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1978), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2003), Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal im. Karola Bohdanowicza (najwyższe wyróżnienie Towarzystwa Geosynoptyków „Geos”), państwowa (zespołowa I st.) 1988, sześciokrotnie Ministra Edukacji Narodowej (indywidualne i zespołowe) 1971–1994, Honoris Gratia, Państwowa Nagroda I stopnia
Bibliografia publikacji
https://badap.agh.edu.pl/autor/manecki-andrzej-002163
Źródła do biogramu
Książki
- Katedra Mineralogii, Petrografii i Geochemii Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie 1919-2009. Red. T. Ratajczak, A. Skowroński, T. Szydłak. Kraków 2009, s. 52-54, [foto]
- Konieczna E.: Ziemskie wędrówki : nauki o ziemi w Akademii Górniczo-Hutniczej. Kraków 2020, s. 1434-258
- Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 195
- Manecki A.: Alfabet wspomnień o ludziach nauki i wydarzeniach lat minionych. Kraków 2015, 261 s.
- Prof. Andrzej Manecki Profesorem Honorowym Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 2015, 29, [1] s.
- [Skład Osobowy AGH … 1957/58]. Kraków 1958, s. 106
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 220-221, [foto]
- Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 77, [foto]
- Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska 1946-2016. Red. M. Manecki, E. Hycnar. Kraków 2016, s. 24, 53-54, [foto]
Artykuły
- Czy naukowcy z AGH znajdą ropę i gaz na Spitsbergenie? [wypowiedź prof. Andrzeja Maneckiego]. Dziennik Polski 2009, nr 149 (27-28 VI 2009), s. A5
- Górecka N., Górecki W.: Laureaci Medalu im. Karola Bohdanowicza : Andrzej Manecki. Polish Journal of Mineral Resources 2006, Vol. 10, wyd. spec., s. 171, 195-196, [foto]
- Laureat Medalu im. Karola Bohdanowicza - prof. dr hab. inż Andrzej Manecki. Polish Journal of Mineral Resources 2004, Vol. 8, s. 219-223, [foto]
- Manecki A.: Fragmenty wystąpienia profesora Andrzeja Maneckiego. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2004 nr 126, s. 21
- Nowe minerały upamiętniają krakowskich profesorów. Dziennik Polski 2017, nr 143 (22 VI 2017), s. B2
- [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 26.11.2014], s. 2, 10-11, 27
- [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 29.04.2015], s. 1, 2, 26-27, 65
- Ratajczak T.: Pięćdziesiąt lat pracy naukowej i dydaktycznej w AGH profesora dr. hab. inż. Andrzeja Maneckiego. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2004, nr 126, s. 20-21, [27], [foto]
- Rzepa G.: Odznaczenie Honoris Gratia dla profesora Andrzeja Maneckiego. Biuletyn AGH 2023, nr 183-184, s. 13-14,[foto]
- Skowroński A.: Nagroda naukowa im. St. Staszica dla prof. Andrzeja Maneckiego. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2007, nr 173 s. 11
- Skowroński A.: New honorary members of the Mineralogical Society of Poland : Andrzej Manecki. Mineralogia Polonica 2005, Vol. 36, no. 1, s. 63-64, [foto]
stan na dzień 02.03.2018