Aleksander Adam Karcz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 6: Linia 6:
|birth_place=Kraków
|birth_place=Kraków
|fields=energochemiczne przetwórstwo węgla i gazownictwa
|fields=energochemiczne przetwórstwo węgla i gazownictwa
|awards=Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal KEN
|honorAGH=Profesor Honorowy AGH (2016)
|honorAGH=Profesor Honorowy AGH (2016)
}}
}}
Linia 14: Linia 15:
|Rok_do=1996
|Rok_do=1996
}}
}}
{{Funkcja}}
Dyscyplina/specjalności: energochemiczne przetwórstwo węgla i gazownictwa
Dyscyplina/specjalności: energochemiczne przetwórstwo węgla i gazownictwa


Linia 29: Linia 29:
Prof. A. Karcz ma bogaty dorobek w obszarze dydaktyki. Przez wiele lat w sposób bardzo efektywny organizował proces dydaktyczny na Wydziale Energetyki i Paliw, współtworząc plany studiów i programy nauczania, inicjując wprowadzanie nowych przedmiotów, a także modernizując posiadaną bazę dydaktyczną i badawczą. Opracował programy i kierował studiami podyplomowymi z zakresu energochemicznego przetwórstwa węgla. Był opiekunem stu kilkunastu prac magisterskich i inżynierskich oraz promotorem sześciu prac doktorskich. Jego wychowankowie stanowią obecnie trzon kadry zarządzającej polskim koksownictwem.
Prof. A. Karcz ma bogaty dorobek w obszarze dydaktyki. Przez wiele lat w sposób bardzo efektywny organizował proces dydaktyczny na Wydziale Energetyki i Paliw, współtworząc plany studiów i programy nauczania, inicjując wprowadzanie nowych przedmiotów, a także modernizując posiadaną bazę dydaktyczną i badawczą. Opracował programy i kierował studiami podyplomowymi z zakresu energochemicznego przetwórstwa węgla. Był opiekunem stu kilkunastu prac magisterskich i inżynierskich oraz promotorem sześciu prac doktorskich. Jego wychowankowie stanowią obecnie trzon kadry zarządzającej polskim koksownictwem.


Dorobek naukowy prof. A. Karcza jest bardzo bogaty (10 wdrożeń, 8 patentów, kilkanaście projektów badawczych, przeszło 70 opracowań i ekspertyz dla przemysłu, 116 publikacji krajowych i zagranicznych oraz 10 książek i podręczników) i dotyczy problemów o istotnym znaczeniu aplikacyjnym, przy czym obszar zainteresowań naukowych Profesora obejmuje badania z zakresu technologii energochemicznego przetwórstwa węgla i gazownictwa oraz czystych technologii węglowych. Należy podkreślić bardzo silną więź prof. A. Karcza z przemysłem, o czym świadczą przyznane mu w dowód uznania wyróżnienia. Współpraca z przemysłem koncentrowała się głównie na branży koksochemicznej, gdzie oprócz prowadzonych prac badawczych i wdrożeniowych był konsultantem w największych polskich koksowniach. Dzięki jego działalności Akademia Górniczo-Hutnicza jest wiodącą uczelnią w przemyśle koksowniczym. Profesor współpracował z wieloma ośrodkami, organizacjami i towarzystwami naukowymi w kraju i za granicą. Jest znany w krajach o dobrze rozwiniętym przemyśle koksowniczym, tj. w Niemczech, Czechach, Rosji i Ukrainie.
Dorobek naukowy prof. A. Karcza jest bardzo bogaty (10 wdrożeń, 8 patentów, kilkanaście projektów badawczych, przeszło 70 opracowań i ekspertyz dla przemysłu, 116 publikacji krajowych i zagranicznych oraz 10 książek i podręczników) i dotyczy problemów o istotnym znaczeniu aplikacyjnym, przy czym obszar zainteresowań naukowych Profesora obejmuje badania z zakresu technologii energochemicznego przetwórstwa węgla i gazownictwa oraz czystych technologii węglowych.
 
Należy podkreślić bardzo silną więź prof. A. Karcza z przemysłem, o czym świadczą przyznane mu w dowód uznania wyróżnienia. Współpraca z przemysłem koncentrowała się głównie na branży koksochemicznej, gdzie oprócz prowadzonych prac badawczych i wdrożeniowych był konsultantem w największych polskich koksowniach. Dzięki jego działalności Akademia Górniczo-Hutnicza jest wiodącą uczelnią w przemyśle koksowniczym. Profesor współpracował z wieloma ośrodkami, organizacjami i towarzystwami naukowymi w kraju i za granicą. Jest znany w krajach o dobrze rozwiniętym przemyśle koksowniczym, tj. w Niemczech, Czechach, Rosji i Ukrainie.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
 
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal KEN, Za osiągnięcia dydaktyczne dwukrotnie nagrodzony został przez Ministra Szkolnictwa Wyższego i wielokrotnie przez Rektora AGH, posiada także odznaczenia resortowe, m.on. hutnicze i energetyczne.


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

Wersja z 10:09, 22 sie 2016

Aleksander Adam Karcz
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Karcz
Imię / imiona Aleksander Adam
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Tytuły honorowe AGH Profesor Honorowy AGH (2016)
Data urodzenia 24 grudnia 1939
Miejsce urodzenia Kraków


Dyscyplina/specjalności energochemiczne przetwórstwo węgla i gazownictwa



Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal KEN
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanInstytut Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów19791984
ProdziekanInstytut Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów19931995
Prodziekan ds. OgólnychWydział Paliw i Energii19951996


Dyscyplina/specjalności: energochemiczne przetwórstwo węgla i gazownictwa

Nota biograficzna

Urodził się 24 grudnia 1939 roku w Krakowie.

W 1962 roku ukończył Wydział Metalurgiczny Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, uzyskując tytuł magistra inżyniera metalurga. Następnie rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Koksownictwa i Gazownictwa na Wydziale Mtalurgicznym AGH. Na tym samym Wydziale w 1968 roku obronił doktorat, a w 1975 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. W latach siedemdziesiątych odbył dwa kilkumiesięczne staże w Moskiewskim Instytucie Technologii Chemicznej im. Mendelejewa oraz w Akademii Górniczej we Freibergu. W 1991 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 2002 roku profesora zwyczajnego.

Od chwili utworzenia w 1974 roku obecnego Wydziału Energetyki i Paliw pracował w Katedrze Technologii Paliw (wcześniej: Katedra Energochemicznego Przetwórstwa Węgla), a od 1989 roku aż do października 2007 roku kierował tą Katedrą. W latach 1979–1984 pełnił funkcję Zastępcy Dyrektora ds. Dydaktyki, a w latach 1993–1996 funkcję Prodziekana Wydziału ds. Ogólnych. Przez wiele lat brał aktywny udział w pracach Senatu AGH.

Ponadto poza macierzystą uczelnią Profesor pełnił wiele znaczących funkcji – był m.in. Przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu, członkiem Komitetu Karbochemii PAN oraz członkiem Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych.

Prof. A. Karcz ma bogaty dorobek w obszarze dydaktyki. Przez wiele lat w sposób bardzo efektywny organizował proces dydaktyczny na Wydziale Energetyki i Paliw, współtworząc plany studiów i programy nauczania, inicjując wprowadzanie nowych przedmiotów, a także modernizując posiadaną bazę dydaktyczną i badawczą. Opracował programy i kierował studiami podyplomowymi z zakresu energochemicznego przetwórstwa węgla. Był opiekunem stu kilkunastu prac magisterskich i inżynierskich oraz promotorem sześciu prac doktorskich. Jego wychowankowie stanowią obecnie trzon kadry zarządzającej polskim koksownictwem.

Dorobek naukowy prof. A. Karcza jest bardzo bogaty (10 wdrożeń, 8 patentów, kilkanaście projektów badawczych, przeszło 70 opracowań i ekspertyz dla przemysłu, 116 publikacji krajowych i zagranicznych oraz 10 książek i podręczników) i dotyczy problemów o istotnym znaczeniu aplikacyjnym, przy czym obszar zainteresowań naukowych Profesora obejmuje badania z zakresu technologii energochemicznego przetwórstwa węgla i gazownictwa oraz czystych technologii węglowych.

Należy podkreślić bardzo silną więź prof. A. Karcza z przemysłem, o czym świadczą przyznane mu w dowód uznania wyróżnienia. Współpraca z przemysłem koncentrowała się głównie na branży koksochemicznej, gdzie oprócz prowadzonych prac badawczych i wdrożeniowych był konsultantem w największych polskich koksowniach. Dzięki jego działalności Akademia Górniczo-Hutnicza jest wiodącą uczelnią w przemyśle koksowniczym. Profesor współpracował z wieloma ośrodkami, organizacjami i towarzystwami naukowymi w kraju i za granicą. Jest znany w krajach o dobrze rozwiniętym przemyśle koksowniczym, tj. w Niemczech, Czechach, Rosji i Ukrainie.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal KEN, Za osiągnięcia dydaktyczne dwukrotnie nagrodzony został przez Ministra Szkolnictwa Wyższego i wielokrotnie przez Rektora AGH, posiada także odznaczenia resortowe, m.on. hutnicze i energetyczne.

Bibliografia

Książki

Artykuły

Inne