Roman Stefan Andrzejewski

Z Historia AGH
Roman Stefan Andrzejewski
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Andrzejewski
Imię / imiona Roman Stefan
Tytuły / stanowiska Dr hab. inż., prof. AGH
Data urodzenia 3 sierpnia 1916
Miejsce urodzenia Berlin
Data śmierci 1 czerwca 1998


Wydział Wydział Paliw i Energii


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej

Dr hab. inż., prof. AGH Roman Stefan Andrzejewski (1916–)

Dyscyplina/specjalności: ochrona czystości powietrza, przemysłowa gospodarka cieplna

Nota biograficzna

Urodził się 3 sierpnia 1916 roku w Berlinie. Zmarł 1 czerwca 1998 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.

W latach 1937-1939 był asystentem w Uniwersytecie Jagiellońskim.

W latach 1945-1946 był referentem energetycznym w Centralnym Zarządzie Przemysłu Hutniczego w Katowicach.

W latach 1946-1953 był głównym konstruktorem prokurentem Towarzystwa Budowy Pieców i Urządzeń Hutniczych "IGNIS" w Krakowie.

W 1946 roku ukończył Wydział Hutniczy Akademii Górniczej.

W latach 1951-1954 był kierownikiem Pracowni Techniki Cieplnej Biura Projektowego Przemysłu Mineralnego w Krakowie.

W 1946 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Technologii Ciepła i Paliwa Wydziału Hutniczego AGH.

W latach 1952-1963 był kierownikiem Zakładu i Katedry Gospodarki Cieplnej Wydziału Metalurgicznego.

W 1957 roku na podstawie pracy "Wpływ przeciwciśnienia w piecu płomiennym na pracę palnika wysokoprężnego", której promotorem był profesor Adam Ludkiewicz, uzyskał stopień doktora.

W 1961 roku na podstawie rozprawy "Aktywowanie koksów gazami i jego rola w procesie spalania i zgazowania. Cz.1: Aktywowanie koksów dwutlenkiem węgla, tlenkiem węgla i azotem. Cz.2: Aktywowanie koksów gazami i jego rola w procesie spalania i zgazowania" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1971 roku został profesorem AGH.


Autor około 50 publikacji dotyczących pieców hutniczych, filtracji zanieczyszczonych gazów i wpływu zanieczyszczeń powietrza na materiały.


..........................

doktorat (1957), habilitacja (1961), prof. nadzw. (1971).

Początkowo pracował jako asystent na UJ (1937–39). Z Akademią związany jako adiunkt w Katedrze Technologii Ciepła i Paliwa (1946–52), następnie z-ca prof., oraz Kierownik Katedry Gospodarki Cieplnej (1953–62).

Konsultant Zespołu Fiz.-Chem. Zanieczyszczeń Powietrza, Zabrze (1962–75), działał w Instytucie Podstaw Inżynierii Środowiska PAN; rzeczoznawca SITPH i SIMP; członek Zespołu Doradców Sejmowych.

Autor ok. 50 prac nt. pieców hutniczych, filtracji zanieczyszczonych gazów, wpływu zanieczyszczeń powietrza na materiały itp.



Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy . Kraków 1979, s. 109
  • Kto jest kim w Polsce 1984 : informator biograficzny. Red. L. Becela. Warszawa 1984, s. 21
  • Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Becela. Ed. 2. Warszawa 1989, s. 31
  • [Skład Osobowy AGH … 1946/47]. Kraków 1946, s. 66, 81
  • [Skład Osobowy AGH … 1954/55]. Kraków 1955, s. 44, 111, 116-120, 131, 134, 142-149, 158, 160-163, 260

Artykuły

Inne


biogram będzie uzupełniony


oraz w kolorze czerwonym umieszczona na końcu biogramu:

stan na dzień 1.03.2021