Jerzy Michał Massalski
| Jerzy Michał Massalski | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Massalski | ||||||||
| Imię / imiona | Jerzy | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr | ||||||||
| Data urodzenia | 1919–2008
| ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | fizyka (fizyka jądrowa, dydaktyka fizyki)
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, nagrody resortowe. | ||||||||
| |||||||||
Prof. zw. dr Jerzy Michał Massalski (1919–2008)
Specjalność: fizyka (fizyka jądrowa, dydaktyka fizyki)
Urodził się 1 grudnia 1919 roku w miejscowości Dagda (Łotwa). Zmarł 15 czerwca 2008 roku i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim; doktorat (1951), docent (1954), prof. nadzw. (1966), prof. zw. (1986).
W AGH początkowo asystent i adiunkt. Wicedyrektor Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej w latach 1962–69, kierownik Zakładu Fizyki Jądrowej (1964–79), kierownik Samodzielnej Pracowni Generatora Neutronów Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej, senior budowy ds. budynków Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej. Stypendium w Uniwersytecie im. Łomonosowa w Moskwie (1956–57).
Pracownik Instytutu Badań Jądrowych; samodzielny pracownik naukowy — m.in. wykłady fizyki teoretycznej na Wydziale Geologicznym AGH.
Członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego, SEP, ZNP, rad naukowych Inst. Fizyki i Techniki Jądrowej, Instytutu Fizyki PW, Inst. Mat. i Fiz. PR; Rady Wydz. EAIiE AGH; Zesp. Dydakt.-Wych. Podst. Problemów Techniki przy MNSWiT; Komisji Nagród MNSWiT.
Działalność naukowo-badawcza: odkrycie koincydencji wywołanych lokalnym promieniowaniem gamma w pomiarach promieniowania kosmicznego na dużych głębokościach; badanie składowej elektronowo-fotonowej i jądrowo czynnej w wielkich pękach promieniowania kosmicznego na poziomie morza i na wysokościach górskich; badanie oddziaływań jądrowych cząstek wysokiej energii promieniowania kosmicznego, wykrycie przypadków z dużym przekazem energii pionom neutralnym; udział w konstrukcji: lampy rentgenowskiej małej mocy z anodą transmisyjną i jej źródła zasilania, lampy neutronowej, impulsowego laboratoryjnego i odwiertowego generatora neutronów; pomiary na odwiertach impulsowym generatorem neutronów i interpretacja wyników. Opublikował ok. 100 prac z zakresu fizyki jądrowej, gł. dotyczących promieniowania kosmicznego i oddziaływania cząstek wysokiej energii. Współautor 8 patentów, promotor 19 prac doktorskich.
Źródło:
- Kto jest kim w Polsce. s. 445–446
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. s. 117–118
- Dziennik Polski 2008 nr 141 (18 VI 2008). s. 15 [nekrologi]