Aleksander Adam Karcz
| Aleksander Adam Karcz | |
|---|---|
| [[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |
| Nazwisko | Karcz |
| Imię / imiona | Aleksander Adam |
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
| Tytuły honorowe AGH | Profesor Honorowy AGH (2016) |
| Data urodzenia | 24 grudnia 1939 |
| Miejsce urodzenia | Kraków
|
| Dyscyplina/specjalności | energochemiczne przetwórstwo węgla i gazownictwa
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal KEN |
Dyscyplina/specjalności: energochemiczne przetwórstwo węgla i gazownictwa
Nota biograficzna
Urodził się 24 grudnia 1939 roku w Krakowie.
W 1962 roku ukończył Wydział Metalurgiczny Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, uzyskując tytuł magistra inżyniera metalurga. Następnie rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Koksownictwa i Gazownictwa na Wydziale Mtalurgicznym AGH. Na tym samym Wydziale w 1968 roku obronił doktorat, a w 1975 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. W latach siedemdziesiątych odbył dwa kilkumiesięczne staże w Moskiewskim Instytucie Technologii Chemicznej im. Mendelejewa oraz w Akademii Górniczej we Freibergu. W 1991 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 2002 roku profesora zwyczajnego.
Od chwili utworzenia w 1974 roku obecnego Wydziału Energetyki i Paliw pracował w Katedrze Technologii Paliw (wcześniej: Katedra Energochemicznego Przetwórstwa Węgla), a od 1989 roku aż do października 2007 roku kierował tą Katedrą. W latach 1979–1984 pełnił funkcję Zastępcy Dyrektora ds. Dydaktyki, a w latach 1993–1996 funkcję Prodziekana Wydziału ds. Ogólnych. Przez wiele lat brał aktywny udział w pracach Senatu AGH.
Ponadto poza macierzystą uczelnią Profesor pełnił wiele znaczących funkcji – był m.in. Przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu, członkiem Komitetu Karbochemii PAN oraz członkiem Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych.
Prof. Karcz ma bogaty dorobek w obszarze dydaktyki. Przez wiele lat w sposób bardzo efektywny organizował proces dydaktyczny na Wydziale Energetyki i Paliw, współtworząc plany studiów i programy nauczania, inicjując wprowadzanie nowych przedmiotów, a także modernizując posiadaną bazę dydaktyczną i badawczą. Opracował programy i kierował studiami podyplomowymi z zakresu energochemicznego przetwórstwa węgla. Był opiekunem stu kilkunastu prac magisterskich i inżynierskich oraz promotorem sześciu prac doktorskich. Jego wychowankowie stanowią obecnie trzon kadry zarządzającej polskim koksownictwem.
Dorobek naukowy prof. Karcza jest bardzo bogaty (10 wdrożeń, 8 patentów, kilkanaście projektów badawczych, przeszło 70 opracowań i ekspertyz dla przemysłu, 116 publikacji krajowych i zagranicznych oraz 10 książek i podręczników) i dotyczy problemów o istotnym znaczeniu aplikacyjnym, przy czym obszar zainteresowań naukowych Profesora obejmuje badania z zakresu technologii energochemicznego przetwórstwa węgla i gazownictwa oraz czystych technologii węglowych.
Należy podkreślić bardzo silną więź prof. Karcza z przemysłem, o czym świadczą przyznane mu w dowód uznania wyróżnienia. Współpraca z przemysłem koncentrowała się głównie na branży koksochemicznej, gdzie oprócz prowadzonych prac badawczych i wdrożeniowych był konsultantem w największych polskich koksowniach. Profesor współpracował z wieloma ośrodkami, organizacjami i towarzystwami naukowymi w kraju i za granicą. Jest znany w krajach o dobrze rozwiniętym przemyśle koksowniczym, tj. w Niemczech, Czechach, Rosji i Ukrainie.
Był członkiem Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych, członkiem Zespołu Dydaktycznego Chemii przy Ministerstwie Nauki, Szkolnictwa Wyzszego i Techniki, wieloletnim przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal KEN, Za osiągnięcia dydaktyczne dwukrotnie nagrodzony został przez Ministra Szkolnictwa Wyższego i wielokrotnie przez Rektora AGH, posiada także odznaczenia resortowe, m.on. hutnicze i energetyczne.