Zygmunt Polek
| Zygmunt Polek | |
|---|---|
| Nazwisko | Polek |
| Imię / imiona | Zygmunt |
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. |
| Data urodzenia | 29 kwietnia 1916 |
| Miejsce urodzenia | Zelczyna |
| Data śmierci | 7 maja 1988 |
| Miejsce śmierci | Warszawa |
| Dyscyplina/specjalności | metalurgia stali, przeróbka plastyczna, walcowanie rur na zimno |
| Pełnione funkcje | Kierownik Zakładu Naukowo-Badawczego Instytutu Metalurgii AGH przy „Hucie Warszawa” |
| Wydział | Wydział Metalurgiczny
|
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi (1967), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1972), Srebrna Odznaka Honorowa NOT (1962), Złota Odznaka Honorowa NOT (1970), Złota Odznaka Zasłużonemu w rozwoju Województwa Katowickiego (1971), Odznaka „Zasłużony Pracownik IMŻ” (1975), Złota Odznaka Honorowa SITPH (1976), Odznaka Honorow za Zasługi położone dla rozwoju AGH (1985), Medal 40-lecia Polski Ludowej (1985), Medal „Zasłużony dla Huty Warszawa” (1985), Zasłużony Hutnik PRL (1986), Medal za Zasługi dla Obronności Kraju. |
Prof. zw. dr hab. inż. Zygmunt Polek (1916–1988)
Specjalność: metalurgia stali, przeróbka plastyczna, walcowanie rur na zimno
Życiorys
Urodził się 29 kwietnia 1916 roku w Zelczynie (woj. krakowskie). Zmarł 7 maja 1988 w Warszawie. W 1934 roku rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego,następnie przeniósł się na Wydział Hutniczy Akademii Górniczej w Krakowie. Przerwane okupacją hitlerowską studia ukończył w 1946 roku, uzyskując dyplom magistra inżyniera metalurga z odznaczeniem.
Pracę zawodową rozpoczął w 1946 roku jako asystent Wydziałów Politechnicznych AG, pracując jednocześnie w Fabryce Drutu i Gwoździ w Zabierzowie, a następnie w Fabryce Drutu i Wyrobów z Drutu w Krakowie. W 1948 roku został dyrektorem Zakładów Opakowań Blaszanych w Krakowie. Kolejne miejsca pracy to m.in. Huta Florian, Instytut Metalurgii Żelaza w Gliwicach.
Jednocześnie kontynuował karierę naukową. W 1962 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych na Wydziale Metalurgicznym AGH, w 1972 roku, na tym samym wydziale - stopień naukowy doktora habilitowanego. W 1973 roku został mianowany docentem w Instytucie Metalurgii Żelaza w Gliwicach.
W 1974 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1986 - profesora zwyczajny.
Od 1975 do odejścia na emeryturę w 1986 roku pełnił funkcję kierownika Zakładu Badawczego Instytutu Metalurgii AGH przy Hucie Warszawa.
Wyróżniony ponad 20 nagrodami za publikacje, prace badawcze i osiągnięcia postępu technicznego.
Zmarł w Warszawie w 1988 roku.
Źródło:
- Metalurgia i Odlewnictwo 1986 T. 12 z. 2. s. 127–131
- Metalurgia i Odlewnictwo 1989 T. 15 z. 1. s. 5–6
- Informator nauki polskiej 1987/88 [cz.] 2. s. 1083
- Hutnik 1988, nr 11–12. s. 348–349