Zygmunt Polek

Z Historia AGH
Zygmunt Polek
Zygmunt Polek.jpg
Nazwisko Polek
Imię / imiona Zygmunt
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 29 kwietnia 1916
Miejsce urodzenia Zelczyna
Data śmierci 7 maja 1988
Miejsce śmierci Warszawa
Dyscyplina/specjalności metalurgia stali, przeróbka plastyczna, walcowanie rur na zimno
Pełnione funkcje Kierownik Zakładu Naukowo-Badawczego Instytutu Metalurgii AGH przy „Hucie Warszawa”
Wydział Wydział Metalurgiczny


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi (1967), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1972), Srebrna Odznaka Honorowa NOT (1962), Złota Odznaka Honorowa NOT (1970), Złota Odznaka Zasłużonemu w rozwoju Województwa Katowickiego (1971), Odznaka „Zasłużony Pracownik IMŻ” (1975), Złota Odznaka Honorowa SITPH (1976), Odznaka Honorow za Zasługi położone dla rozwoju AGH (1985), Medal 40-lecia Polski Ludowej (1985), Medal „Zasłużony dla Huty Warszawa” (1985), Zasłużony Hutnik PRL (1986), Medal za Zasługi dla Obronności Kraju.

Prof. zw. dr hab. inż. Zygmunt Polek (1916–1988)

Specjalność: metalurgia stali, przeróbka plastyczna, walcowanie rur na zimno

Życiorys

Urodził się 29 kwietnia 1916 roku w Zelczynie (woj. krakowskie). Zmarł 7 maja 1988 w Warszawie. W 1934 roku rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego,następnie przeniósł się na Wydział Hutniczy Akademii Górniczej w Krakowie. Przerwane okupacją hitlerowską studia ukończył w 1946 roku, uzyskując dyplom magistra inżyniera metalurga z odznaczeniem.

Pracę zawodową rozpoczął w 1946 roku jako asystent Wydziałów Politechnicznych AG, pracując jednocześnie w FabryceDrutu i Gwoździ w Zabierzowie, a następnie w Fabryce Drutu i Wyrobów z Drutu w Krakowie. W 1948 roku został dyrektorem Zakładów Opakowań Blaszanych w Krakowie. Kolejne miejsca pracy to m.in. Huta Florian, Instytut Metalurgii Żelaza w Gliwicach.

Jednocześnie kontynuował karierę naukową. W 1962 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych na Wydziale Metalurgicznym AGH.

W 1972 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego na Wydziale Metalurgicznym AGH; w 1973 roku został mianowany docentem .

Od 1974 profesor nadzwyczajny; od 1986 profesor zwyczajny.

W 1975 roku objął stanowisko kierownika Zakładu Badawczego Instytutu Metalurgii AGH przy Hucie Warszawa.

Wyróżniony ponad 20 nagrodami za publikacje, prace badawcze i osiągnięcia postępu technicznego.

Zmarł w Warszawie w 1988 roku.

Źródło:

  • Metalurgia i Odlewnictwo 1986 T. 12 z. 2. s. 127–131
  • Metalurgia i Odlewnictwo 1989 T. 15 z. 1. s. 5–6
  • Informator nauki polskiej 1987/88 [cz.] 2. s. 1083
  • Hutnik 1988, nr 11–12. s. 348–349