Władysław Przybyłowski

Władysław Przybyłowski
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko	Przybyłowski
Imię / imiona	Władysław
Tytuły / stanowiska	Doc. mgr inż.
Data urodzenia	28 września 1902
Miejsce urodzenia	Kraków
Data śmierci	19 marca 1989
Wydział	Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej
Funkcje Gdzie od do Prodziekan Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej 1958 1960

Doc. mgr inż. Władysław Przybyłowski (1902-1989)

biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności:elektryczność, miernictwo elektryczne, gospodarka energetyczna

Nota biograficzna

Urodził się 28 września 1902 roku w Krakowie. Zmarł 19 marca 1989 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1924 roku ukończył Wydział Mechaniczny i Elektryczny Politechniki Lwowskiej uzyskując dyplom magistra inżyniera mechanika i magistra inżyniera elektryka. Następnie w latach 1924-1926 pracował tam, jako asystent i starszy asystent. W latach 1926-1927 był wykładowcą w Wojskowej Szkole Mechaniczno-Hutniczej w Królewskiej Hucie, obecnie na terenie Chorzowa, a w latach 1927-1929 pracował w Pomorskiej Elektrowni Krajowej "Gródek", jako budowniczy elektrowni wodnych i projektant kierujący budową linii 60 kV Gródek-Toruń i Żur-Gdynia. W 1929 roku był kierownikiem biura projektów elektryfikacji województwa poznańskiego. W latach 1930-1934 był wykładowcą w Ślaskich Technicznych Zakładach Naukowych w Katowicach. Od 1934 roku pracował w Sląskich Zakładach Elektrycznych w Katowicach, gdzie w 1938 roku został zastępcą dyrektora. W czasie okupacji ukrywał się, pracując też jako handlowiec w Firmie "SIEW". Po Zakończeniu wojny brał czynny udział w odbudowie energetyki śląskiej i krakowskiej. W 1945 roku był współorganizatorem, a w latach 1945-1946 był dyrektorem Zakładów Energetycznych Okręgu Krakowskiego. W latach 1046-1950 pracował w Banku Inwestycyjnym w Katowicach, zajmując się również wykładami w szkolnictwie technicznym na Śląsku.

W 1950 roku powrócił do Krakowa i rozpoczął pracę w Banku Inwestycyjnym. Równolegle był wykładowcą w Wieczorowej Szkole Inżynierskiej.

Od 1955 roku aż do przejścia na emeryturę w 1972 roku pracował w AGH. Początkowo był zastępcą profesora w Katedrze i Zakładzie Urządzeń Elektrycznych i Sieci Wydziału Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa, który w 1957 roku zmienia nazwę na Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej.

W 1964 roku otrzymał tytuł docenta. Prowadził wykłady z miernictwa elektrycznego oraz gospodarki energetycznej w przemyśle i górnictwie. Był organizatorem i długoletnim kierownikiem studiów dla pracujących. Był prodziekanem Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej

W roku akademickim 1970/1971 był kierownikiem Punktu Konsultacyjnego w Tarnowie.

Źródła do biogramu

Książki

• [Skład Osobowy AGH … 1955/56]. Kraków 1956, s. 212, 214, 222, 257, 259, 261
• [Skład Osobowy AGH … 1956/57]. Kraków 1957, s. 196,198, 203, 240, 243, 244
• [Skład Osobowy AGH … 1970/71]. Kraków 1971, s.84, 85, 88

Inne

stan na dzień 16.12.2019