Rafał Adam Pajda

Z Historia AGH
Wersja z dnia 20:11, 25 cze 2016 autorstwa MariuszWijas (dyskusja | edycje) (zamienił w treści „Specjalność:” na „Dyscyplina/specjalności:”)
Rafał Adam Pajda
Rafal Pajda.jpg
Nazwisko Pajda
Imię / imiona Rafał Adam
Tytuły / stanowiska Dr hab. inż., prof. nadzw.
Data urodzenia 1955
Data śmierci 2003
Dyscyplina/specjalności ekonomia; ekonomika przemysłu, ekonomika surowców mineralnych, makroekonomia, mikroekonomia
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Zarządzania AGH (1999–2002)
Wydział Wydział Zarządzania



FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Zarządzania19992002


Dr hab. inż., prof. nadzw. Rafał Adam Pajda (1955–2003)

Dyscyplina/specjalności: ekonomia; ekonomika przemysłu, ekonomika surowców mineralnych, makroekonomia, mikroekonomia

Nota biograficzna

Urodził się w 1955 roku. Zmarł w 2003 roku. Został pochowany w Krakowie na Cmentarzu Batowickim.

W latach 1974–1979 studiował w Instytucie Organizacji i Zarządzania Przemysłem AGH. Od 1 października 1977 roku jeszcze jako student V roku odbywał staż asystencki w Instytucie Nauk Społecznych AGH, gdzie następnie był asystentem i starszym asystentem. Staż przemysłowy odbył w Hucie Katowice. W 1986 roku obronił pracę doktorską na Wydziale Wiertniczo-Naftowym AGH, a w 1994 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego na Wydziale Ekonomii Akademii Ekonomicznej w Krakowie. Od 1997 roku był profesorem nadzwyczajnym AGH.

Od 1999 do 2003 roku był kierownikiem Katedry Ekonomii i Gospodarki Zasobami Przyrody Wydziału Zarządzania AGH. W latach 1999-2002 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Zarządzania AGH. Był profesorem na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz w Wyższej Szkole Zarządzania i Bankowości w Krakowie.

W swojej działalności naukowej koncentrował się przede wszystkim na badaniach możliwości lokalnego wykorzystania małych złóż gazu ziemnego oraz węgla brunatnego, w późniejszych latach również na polityce gospodarczej oraz zagadnieniu ubóstwa społeczeństwa.

Był autorem kilku książek oraz ponad 70 publikacji naukowych. Uczestniczył w wielu konferencjach, wygłaszając referaty, będąc członkiem komitetów naukowych, programowych i organizacyjnych. Do jego najważniejszych osiągnięć należą: udział w programie Zielone Płuca Polski, koordynowanym w latach 1996–1997 przez ówczesne Ministerstwo Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz program pod nazwą „Małe złoża węgla brunatnego”.

Był członkiem polskich oddziałów dwóch międzynarodowych organizacji: Europejskiego Stowarzyszenia Ekonomistów Środowiska i Zasobów Naturalnych (EAERE) oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Edukacji w zakresie Biznesu (SIEC/ISBE).


Bibliografia

  • Informator nauki polskiej 2000. T. 4b: Ludzie nauki P - Ż. Warszawa 2000, s. 677
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 265 [foto]

Artykuły

  • Preisner L.: Profesor Rafał Pajda (1955-2003). Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2003, nr 120/121, s. 17 [foto]