Henryk Marcak

Henryk Marcak
Nazwisko	Marcak
Imię / imiona	Henryk
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	1 grudnia 1939
Miejsce urodzenia	Las
Dyscyplina/specjalności	geofizyka (geofizyka górnicza)
Pełnione funkcje	Prodziekan Wydziału w latach 1984–1987
Wydział	Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
Odznaczenia i nagrody	Dyrektor Górniczy I st., trzykrotnie Min. Szkolnictwa Wyższego (I st.), (II st.), Rektora AGH 1979, Złota i Srebrna Odznaka Honorowa SITPNiG, Srebrna Odznaka „Zasłużony dla woj. katowickiego”, Złota Odznaka NOT, Złota Odznaka za Zasługi dla Ochrony Środowiska, Złoty Krzyż Zasługi.
Funkcje Gdzie od do Prodziekan Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy 1984 1987

Prof. dr hab. inż. Henryk Marcak (1939–) biogram będzie uzupełniony

Specjalność: geofizyka (geofizyka górnicza)

Imię Nazwisko

Dyscyplina/specjalności:

Nota biograficzna

Urodził się 1 grudnia 1939 roku w Lesie koło Żywca.

W 1964 roku ukończył Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy AGH. Następnie w 1966 roku ukończył fizykę w Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu.

W 1964 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty w Zakładzie Geofizyki Ogólnej Katedry Geofizyki Geologicznej Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH.

dr — PAN 1971, dr hab. AGH — 1979, prof. (tytuł) 1990.

Po zakończeniu studiów rozpoczął pracę w AGH, najpierw jako asystent, później jako starszy asystent w Katedrze Geofizyki Geologicznej (1964–1966).

W latach 1966–1971 był kierownikiem Pracowni Metod Matematycznych w Instytucie Naftowym, a następnie (1971–1979) pracował jako adiunkt w Międzyresortowym Instytucie Geofizyki AGH, później jako docent (1979–1990), jako profesor od 1990 roku. W latach 1991–1996 pełnił funkcję dyrektora Międzyresortowego Instytutu Geofizyki, po reorganizacji kierownika Zakładu Geofizyki (1974–1991). Prodziekan Wydziału Geologii Poszukiwawczej (1984–1987). Kierownik Zakładu Geofizyki Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska (1992–1996). Profesor zwyczajny od 1998 roku.

Odbył staż naukowy w WNI w Moskwie; visiting scientist w CISRO Geomechanical Division w Melbourne (1980–1981); warsztaty naukowe w CITP Triest 1991 (1994).

Członek Komitetu Geofizyki PAN 1993–; Environmental and Engineering Geophysical Society 1994–; Near-Surface Gephysical Society 1994–; Stowarzyszenia Inżynierów Mechaników Górotworu; Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego; Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa oraz Rady Naukowej Instytutu Geofizyki PAN 1993–1996.

Działalność naukowo-badawcza: wprowadzenie stochastycznego modelu ośrodka geologicznego do interpretacji pomiarów geofizycznych; modele deformacji eksploatowanego górotworu, poprzedzające tąpnięcie, możliwe do rozpoznawania metodami geofizycznymi; modele pola falowego i wykorzystanie interferencyjnych fal sejsmicznych do oceny miąższości stref spękanych; modele zmian zachodzących w ośrodku skalnym pod wpływem przepływu gazów i cieczy, które mogą być rozpoznane metodami geofizycznymi.

Autor ok. 150 publikacji, w tym książek, m.in. współautor książki „Geofizyka górnicza”, autor wielu ekspertyz. Promotor prac doktorskich.

Źródło:

• Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 84–85
• Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 222

Źródła do biogramu

Książki

• Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 201
• [Skład Osobowy AGH … 1966-67]. Kraków 1967, s. 15

Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 131 Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 366, [foto]

Inne

stan na dzień 21.03.2022