Kazimierz Szawłowski
| Kazimierz Szawłowski | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Szawłowski | ||||||||||||
| Imię / imiona | Kazimierz | ||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. mgr inż. | ||||||||||||
| Data urodzenia | 14 stycznia 1898 | ||||||||||||
| Miejsce urodzenia | Rostów | ||||||||||||
| Data śmierci | 15 marca 1969 | ||||||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | mechanika, wysokoprężne silniki spalinowe | ||||||||||||
| Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa AGH (1952–1953) | ||||||||||||
| Wydział | Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
| ||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski | ||||||||||||
| |||||||||||||
Prof. zw. mgr inż. Kazimierz Szawłowski (1898–1969)
Dyscyplina/specjalności: mechanika, wysokoprężne silniki spalinowe
Nota biograficzna
Urodził się w 14 stycznia 1898 roku w Rostowie nad Donem, zmarł 15 marca 1969 roku w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki w Wiedniu i Cesarsko-Królewskiej Szkoły Politechnicznej we Lwowie. Studia kontynuował na Politechnice Lwowskiej, gdzie w 1921 roku uzyskał stopień inżyniera mechanika.
Pracował we Lwowie i w Poznaniu.
Od 1945 roku mieszkał w Krakowie. Kiedy w 1946 roku powstał Wydział Elektromechaniczny na Akademii Górniczej, objął tam kierownictwo Zakładu Silników Cieplnych. W 1948 roku otrzymał na AG veniam legendi, a parę miesięcy później nominację na docenta. W tym samym roku został też powołany na Politechnikę Wrocławską.
7 stycznia 1949 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym silników spalinowych na Politechnice Ślaskiej. Prowadził równocześnie wykłady w AGH. W latach 1951-1952 był prodziekanem Wydziału Elektromechanicznego, następnie 1952–53 dziekanem Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa. W 1953 roku objął kierownictwo Zakładu Pomp, Sprężarek i Wentylatorów Katedry Maszynoznawstwa.
W 1957 roku otrzymał nominację na profesora zwyczajnego.
W latach 1959–1968 sprawował funkcje kierownika Katedry Termodynamiki i Urządzeń Energetycznych na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.
30 września 1968 roku przeszedł na emeryturę.
Opublikował 8 książek i podręczników oraz wiele artykułów.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Nagroda I stopnia Ministra Szkolnictwa Wyższego za osiągnięcia w dziedzinie dydaktyki, za autorstwo wyróżniających się książek, za prace habilitacyjne i doktorskie
Źródła do biogramu
Książki
- Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 41-43, 207, 220, foto]
- Historia katedry Systemów Energetycznych i Urządzeń Ochrony Środowiska. Red. K. Prync-Skotniczny. Kraków 2019, s. 92-103, [foto]
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 180
- Materiały konferencji: Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, Kraków, czerwiec 2002 [AGH]. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 240, [foto]
- Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 216-217, [foto]
- Politechnika Lwowska 1844-1945. Wrocław 1993, s. 337-338
- Polski Słownik Biograficzny, T. 49/3, z. 202: Szumański Mieczysław – Szwencki Fryderyk. Warszawa ; Kraków 2014, s. 170-171
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 2. Red. T. Skazyński. Warszawa 1992, s. 165-167
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 350-351
- Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 627 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)