Jerzy Michał Massalski

Jerzy Michał Massalski
Nazwisko	Massalski
Imię / imiona	Jerzy
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr
Data urodzenia	1 grudnia 1919
Miejsce urodzenia	Dagda
Data śmierci	15 czerwca 2008
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	fizyka (fizyka jądrowa, dydaktyka fizyki)
Pełnione funkcje	Prodziekan Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej (1969–1972)
Wydział	Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki ;
Odznaczenia i nagrody	Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Prof. zw. dr Jerzy Michał Massalski (1919–2008)

Specjalność: fizyka (fizyka jądrowa, dydaktyka fizyki)

Życiorys

Urodził się 1 grudnia 1919 r. w miejscowości Dagda (Łotwa). Zmarł 15 czerwca 2008 r., pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego (1949). Doktoryzował się w AGH 1951 r., a stanowisko docenta uzyskał w 1954 r. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1966 r., profesora zwyczajnego w 1986 r.

Związany z AGH w latach 1946 - 1990, gdzie pracował na stanowisku asystenta (1946), a w latach 1949-1954 jako adiunkt. W latach 1962–1969 pełnił funkcję wicedyrektora Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej, a w okresie 1964-1979 kierownika Zakładu Fizyki Jądrowej. Był ponadto kierownikiem Samodzielnej Pracowni Generatora Neutronów Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej (1980-1990) oraz seniorem budowy ds. budynków Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej (1967-1977). Stypendysta Uniwersytetu im. Łomonosowa w Moskwie (1956–1957). W latach 1957-1985 był członkiem Rady i prodziekanem (1969-1972) Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH. Pracownik Instytutu Badań Jądrowych Oddział w Krakowie: samodzielny pracownik naukowy (1954-1967), profesor (1967-1972).

Publikacje i dokonania

Autor ok. 100 prac z zakresu fizyki jądrowej, głównie dotyczących promieniowania kosmicznego i oddziaływania cząstek wysokiej energii. Współautor 8 patentów, promotor 19 prac doktorskich. Działalność naukowo-badawcza: odkrycie koincydencji wywołanych lokalnym promieniowaniem gamma w pomiarach promieniowania kosmicznego na dużych głębokościach; badanie składowej elektronowo-fotonowej i jądrowo czynnej w wielkich pękach promieniowania kosmicznego na poziomie morza i na wysokościach górskich; badanie oddziaływań jądrowych cząstek wysokiej energii promieniowania kosmicznego, wykrycie przypadków z dużym przekazem energii pionom neutralnym; udział w konstrukcji: lampy rentgenowskiej małej mocy z anodą transmisyjną i jej źródła zasilania, lampy neutronowej, impulsowego laboratoryjnego i odwiertowego generatora neutronów; pomiary na odwiertach impulsowym generatorem neutronów i interpretacja wyników.

Członkostwa

Członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego (od 1948 r.), Stowarzyszenia Elektryków Polskich (od 1966 r.), Związku Nauczycielstwa Polskiego (od 1949 r.). Członek rad naukowych Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej (1986-1990), Instytutu Fizyki Politechniki Warszawskiej (1974-1979), Instytutu Matematyki i Fizyki Politechniki Rzeszowskiej (1973-1979; przewodniczący w latach 1975-1979); Rady Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH (1957-1985) oraz Zespołu Dydaktyczno-Wychowawczego Podstawowych Problemów Techniki przy Ministerstwie Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1972-1978) i Komisji Nagród MNSWiT (1974-1977).

Odznaczenia i nagrody

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP, Złotym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Laureat zespołowej Nagrody Państwowej III stopnia (1952), zespołowej Nagrody Państwowej Rady ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Atomowej III stopnia (1959), II stopnia (1965, 1970) oraz zespołowej Nagrody Ministra Edukacji Narodowej II stopnia (1974, 1987) i I stopnia (1990). Pięciokrotny laureat Nagrody Rektora AGH w latach: 1965, 1967, 1969, 1972, 1983.

Bibliografia

Kto jest kim w Polsce. Warszawa 1993, s. 445–446
Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. s. 117–118
Dziennik Polski 2008 nr 141 (18 VI 2008). s. 15 [nekrologi]