Ryszard Józef Hejmanowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 9: Linia 9:
|function=Dziekan Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska (2020-2024)
|function=Dziekan Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska (2020-2024)
|faculty=Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
|faculty=Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
}}{{Funkcja
}}
{{Funkcja
|Stanowisko=Dziekan
|Stanowisko=Dziekan
|Jednostka=Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
|Jednostka=Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
Linia 83: Linia 84:


[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]


'''''<span style="color:red;">stan na dzień 27.01.2023</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 27.01.2023</span>'''''

Wersja z 18:42, 23 sty 2024

Ryszard Józef Hejmanowski
Ryszard Hejmanowski.jpg
Nazwisko Hejmanowski
Imię / imiona Ryszard Józef
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 13 marca 1959
Miejsce urodzenia Kraków


Dyscyplina/specjalności geodezja i kartografia, geodezja górnicza, ochrona terenów górniczych, geomechanika, inżynieria lądowa i transport, górnictwo i energetyka
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska (2020-2024)
Wydział Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska



FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska20202024
DziekanWydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska20242028


Prof. dr hab. inż. Ryszard Józef Hejmanowski (1959-)

Dyscyplina/specjalności: geodezja i kartografia, geodezja górnicza, ochrona terenów górniczych, geomechanika, inżynieria lądowa i transport, górnictwo i energetyka

Nota biograficzna

Urodził się 13 marca 1959 roku w Krakowie.

W 1983 roku ukończył Wydział Geodezji Górniczej AGH na kierunku geodezja i kartografia uzyskując tytuł magistra inżyniera w specjalności geodezja górnicza.

W 1983 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Szkód Górniczych Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska Wydziału Geodezji Górniczej AGH.

Później na ponad 3 lata wyjechał do Niemiec, gdzie w latach 1990-1993 pracował w Instytucie Geotechniki i Geodezji Górniczej, Instytucie Wiertnictwa Nafty i Gazu oraz Uniwersytecie Technicznym Clausthal. Tam też, w lipcu 1993 roku na podstawie pracy "Zur Vorausberechnung förderbedingter Bodensenkungen über Erdöl - und Erdgaslagerstätten" - tytuł polski „Prognozowanie pionowych przemieszczeń powierzchni terenu pod wpływem eksploatacji złóż ropy naftowej i gazu ziemnego” - uzyskał stopień doktora.

W 2004 roku na podstawie rozprawy "Czasoprzestrzenny opis deformacji górotworu wywołanych filarowo-komorową eksploatacją złoża pokładowego", przedstawionej na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska AGH, uzyskał stopień doktora habilitowanego.

Od 2006 roku był profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska Akademii Górniczo-Hutniczej.

W latach 2008-2012 był kierownikiem Katedry Ochrony Terenów Górniczych, Geoinformatyki i Geodezji Górniczej.

W latach 2012-2016 był członkiem senatu AGH oraz przewodniczącym Senackiej Komisji ds. Nagród i Odznaczeń, od 2020 roku ponownie sprawuje tę funkcję.

W 2015 roku otrzymał tytuł profesora.

Od 2020 roku jest dziekanem Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska.

Jest kierownikiem zespołu badawczego Land Subsidence and Hazard Mitigation Research Group.

Jest specjalistą m.in. w zakresie ochrony terenów górniczych, geodezji górniczej, analiz geozagrożeń i ryzyka. W badaniach naukowych koncentruje się na kilku obszarach związanych z geodezyjnymi metodami badania ruchów górotworu i powierzchni pod wpływem czynników antropogenicznych i naturalnych. Prowadził m.in. badania wpływu wstrząsów górotworu na ruchy powierzchni z zastosowaniem ciągłego monitoringu GNSS, a także badania tensora odkształceń w polu przemieszczeń. Najistotniejsze badania dotyczyły rozwoju modeli matematycznych i algorytmów opisujących przemieszczenia i deformacje wywoływane w górotworze wskutek pozyskiwania różnych typów surowców mineralnych, badanie niepewności danych w związku z parametryzacją tych modeli i wiarygodnością prognoz przemieszczeń i deformacji. Konsekwencją tych prac było zainteresowanie i badania w kierunku oceny zagrożenia powierzchni i infrastruktury technicznej oraz budynków deformacjami podłoża. W tym zakresie zajmuje się wraz ze swoimi współpracownikami i doktorantami badaniami nad metodami sztucznej inteligencji (logiki rozmytej i sztucznych sieci neuronowych) w aspekcie oceny zagrożeń, a także możliwości wdrażania tego typu modeli w proces prognozowania deformacji.

W całym zakresie badań ściśle współpracuje z otoczeniem biznesowym w Polsce i Europie, wykonując wiele badań i ekspertyz naukowych na zlecenie firm polskich oraz instytucji zagranicznych.

Kierował m.in. 6 grantami KBN, MNiSW i NCN, brał udział w ocenie projektów unijnych w ramach programów ramowych UE. Był koordynatorem programu Socrates - Erasmus AGH - RWTH Aachen.

Autor około 180 publikacji.

Promotor 3 prac doktorskich i ponad 100 prac inżynierskich i magisterskich.

W latach 2012-2015 na zaproszenie Królewskiej Holenderskiej Akademii Nauk i Waddenakademie był członkiem 8-osobowego międzynarodowego komitetu sterującego ds. „Long-term subsidence study in the Wadden Sea Region”.

Od 2015 roku jest członkiem zespołu w projekcie IGCP641 UNESCO. Utrzymuje ścisłe kontakty z gremiami naukowymi w Niemczech, Norwegii, Holandii, ChRL, RPA.

Jest członkiem Komitetu Geodezji PAN, SITG. Od 2006 roku jest członkiem prezydium i przewodniczącym 4 komisji International Society for Mine Surveying (ISM), a od 2014 roku także przewodniczącym Polskiego Komitetu ISM. W latach 2016-2020 i w obecnej kadencji miał zaszczyt być wybranym, jako członek Komitetu Geodezji PAN.

Odznaczenia i nagrody

Srebrna Odznaka Zasłużony dla Górnictwa RP

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/hejmanowski-ryszard-001871

Źródła do biogramu

Książki

  • [Skład Osobowy AGH … 1986/87]. Kraków 1986, s. 69
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 114-115, [foto]

Inne


stan na dzień 27.01.2023