Henryk Jan Figiel: Różnice pomiędzy wersjami

Henryk Jan Figiel
Nazwisko	Figiel
Imię / imiona	Henryk
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab.
Data urodzenia	19 stycznia 1944
Miejsce urodzenia	Kraków ;
Dyscyplina/specjalności	fizyka ciała stałego, magnetyzm, fizyka medyczna, biofizyka, fizyka, nauki medyczne, magnetyczny rezonans jądrowy
Pełnione funkcje	Kierownik Zakładu Fizyki Ciała Stałego Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej AGH (1991-1999)
Wydział	Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Wersja z 13:07, 24 sie 2022

Prof. dr hab. Henryk Jan Figiel (1944–)

Dyscyplina/specjalności: fizyka ciała stałego, magnetyzm, fizyka medyczna, biofizyka, fizyka, nauki medyczne, magnetyczny rezonans jądrowy

Nota biograficzna

Urodził się 19 stycznia 1944 roku w Krakowie.

W 1967 roku ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim.

W 1967 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Badań Magnetycznych Katedry Fizyki I Wydziału Metalurgicznego AGH.

W 1972 roku na podstawie pracy "Zjawiska relaksacyjne w stopach magnetycznych utwardzanych dyspersyjnie na przykładzie stopu Cu-1%Co" uzyskał stopień doktora.

W 1984 roku na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu uzyskał habilitację.

W 1992 roku otrzymał tytuł profesora.

W latach 1991-1999 był kierownikiem Zakładu Fizyki Ciała Stałego Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej AGH i równolegle kierownikiem grupy Badań Magnetycznych i Strukturalnych w ZFCS WFiIS AGH.

Zajmuje się badaniami właściwości magnetycznych związków ziem rzadkich z metalami przejściowymi.

Zainicjował i rozwinął w Krakowie badania materiałów magnetycznych techniką magnetycznego rezonansu jądrowego, głównie związków ziem rzadkich z kobaltem i manganem. Wykazał związek anizotropii magnetokrystalicznej z przesunięciem linii rezonansowych MRJ, równocześnie rozwinął badania magnetyczne oraz technikami dyfrakcji rentgenowskiej, neutronów oraz przy zastosowaniu mionów (MuSR) dla wodorków tych związków, a w szczególności faz Lavesa manganu z ziemiami rzadkimi w celu określenia wpływu wodoru i jego uporządkowania na właściwości magnetyczne tych materiałów. Badania te pozwoliły opisać wiele interesujących przemian fazowych - strukturalnych i magnetycznych zachodzących w funkcji temperatury i koncentracji wodoru w badanych wodorkach.

Prowadził też prace związane z obrazowaniem w oparciu o technikę Magnetycznego Rezonansu Jądrowego przy wykorzystaniu stałych magnesów nowej generacji (Nd-Fe-B) i zastosowaniu nanocząstek magnetycznych jako kontrastu dla potrzeb diagnostyki medycznej.

W latach 2001-2002 był członkiem Zespołu P3 (Fizyka) KBN.

Stypendysta Fundacji A. Humboldta w Darmstadt, Braunschweig, Karlsruhe, stypendium naukowe w Rio de Janeiro i w Szkocji.

W latach 2006-2009 uczestniczył w sieci naukowej Unii Europejskiej CMA (Complex Metallic Alloys) w temacie badań absorpcji wodoru przez stopy złożone. W latach 2005-2009 uczestniczył w projekcie Unii Europejskiej HYTRAIN do szkolenia młodych naukowców w zakresie badań materiałów do magazynowania wodoru.

Autor ponad 200 publikacji i 1 patentu.

Promotor kilkunastu prac doktorskich.

Członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego, Europejskiego Towarzystwa Fizycznego. Prezes Oddziału Krakowskiego Towarzystwa Polsko-Brazylijskiego.Towarzystwa Rozpraszania Neutronów, Societas Humboldiana Polonorum, Polskiego Towarzystwa Fizyki Medycznej.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal Zasłużony dla Wydziału Metalurgii AGH, kilkakrotnie Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/figiel-henryk-01498

Źródła do biogramu

Książki

[Skład Osobowy AGH … 1967/68]. Kraków 1968, s. 52
Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 1 : A – G. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa [ca 1998], s. 388-389, [foto]
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s.84

Inne

Henryk Figiel - Wybory 2009 [online] [przeglądany 14.09.2021]. Dostępny w: http://old.ptf.net.pl/wyb09/figiel.html

stan na dzień 16.09.2021

@@ Linia 34: / Linia 34: @@
 W latach 1991-1999 był kierownikiem Zakładu Fizyki Ciała Stałego [[Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej|Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej]] AGH i równolegle kierownikiem grupy Badań Magnetycznych i Strukturalnych w ZFCS WFiIS AGH.
-Zajmuje się badaniami właściwości magnetycznych związków ziem rzadkich z metalami przejściowymi. Zainicjował i rozwinął w Krakowie badania materiałów magnetycznych techniką magnetycznego rezonansu jądrowego, głównie związków ziem rzadkich z kobaltem i manganem. Wykazał związek anizotropii magnetokrystalicznej z przesunięciem linii rezonansowych MRJ, równocześnie rozwinął badania magnetyczne oraz technikami dyfrakcji rentgenowskiej, neutronów oraz przy zastosowaniu mionów (MuSR) dla wodorków tych związków, a w szczególności faz Lavesa manganu z ziemiami rzadkimi w celu określenia wpływu wodoru i jego uporządkowania na właściwości magnetyczne tych materiałów. Badania te pozwoliły opisać wiele interesujących przemian fazowych - strukturalnych i magnetycznych zachodzących w funkcji temperatury i koncentracji wodoru w badanych wodorkach.
+Zajmuje się badaniami właściwości magnetycznych związków ziem rzadkich z metalami przejściowymi.
+Zainicjował i rozwinął w Krakowie badania materiałów magnetycznych techniką magnetycznego rezonansu jądrowego, głównie związków ziem rzadkich z kobaltem i manganem. Wykazał związek anizotropii magnetokrystalicznej z przesunięciem linii rezonansowych MRJ, równocześnie rozwinął badania magnetyczne oraz technikami dyfrakcji rentgenowskiej, neutronów oraz przy zastosowaniu mionów (MuSR) dla wodorków tych związków, a w szczególności faz Lavesa manganu z ziemiami rzadkimi w celu określenia wpływu wodoru i jego uporządkowania na właściwości magnetyczne tych materiałów. Badania te pozwoliły opisać wiele interesujących przemian fazowych - strukturalnych i magnetycznych zachodzących w funkcji temperatury i koncentracji wodoru w badanych wodorkach.
 Prowadził też prace związane z obrazowaniem w oparciu o technikę Magnetycznego Rezonansu Jądrowego przy wykorzystaniu stałych magnesów nowej generacji (Nd-Fe-B) i zastosowaniu nanocząstek magnetycznych jako kontrastu dla potrzeb diagnostyki medycznej.