Alojzy Michał Dzierżęga

Alojzy Michał Dzierżęga
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko	Dzierżęga
Imię / imiona	Alojzy Michał
Tytuły / stanowiska	Dr hab. inż., prof. AGH
Data urodzenia	28 września 1940
Miejsce urodzenia	Rydułtowy
Dyscyplina/specjalności	geodezja i kartografia, górnictwo i geologia inżynierska, geodezja górnicza, instrumentoznawstwo geodezyjne, pomiary deformacji w budownictwie tunelowym i górnictwie
Wydział	Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska

Dr hab. inż., prof. AGH Alojzy Michał Dzierżęga (1940-)

Dyscyplina/specjalności: geodezja i kartografia, górnictwo i geologia inżynierska, geodezja górnicza, instrumentoznawstwo geodezyjne, pomiary deformacji w budownictwie tunelowym i górnictwie

Nota biograficzna

Urodził się 28 września 1940 roku w Rydułtowach na Śląsku.

W 1964 roku ukończył studia na Wydziale Geodezji Górniczej AGH i obronił prace dyplomową "Porównanie orientacji giroskopowej z orientacją wykonaną metodami klasycznymi", uzyskując tytuł magistra inżyniera geodety w zakresie specjalności geodezja górnicza.

W 1964 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Geodezji Górniczej Wydziału Geodezji Górniczej AGH.

W 1971 roku na podstawie pracy "Analiza wpływu czynników kopalnianych na dokładność wyznaczenia azymutu giroskopowego", napisanej pod kierunkiem profesora Zygmunta Kowalczyka, uzyskał stopień doktora.

W 1982 roku na podstawie rozprawy "Problem eliminowania wpływu pola magnetycznego w geodezyjnych pomiarach giroskopowych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W latach 1976-1987 odbył siedem staży naukowych (łacznie 7,5 roku) w firmie Wild Heerbrugg i Bergakademie Freberg.

W latach 1966-1973 ukończył 2-letnie studia pedagogiczne, jednoroczne podyplomowe studia z zakresu ochrony powierzchni górniczej oraz 2-letnie studia na kierunku filozoficzno-socjologicznym UJ.

Od 1 stycznia 1988 roku do wrzesnia 2005 roku pracował pracował w oddziale naukowo-badawczym Wild, Wild-Leica - obecnie Leica Geosystems AG. W Szwajcarii i Niemczech uczestniczył w 15 kursach związanych z optyką, elektroniką, marketingiem, testowaniem oprogramowania oraz nowoczesnymi instrumentami geodezyjnymi i metodami pomiarów.

Brał udział w różnych projektach związanych z badaniami prowadzonymi dla górnictwa węglowego, siarkowego i miedzi. Prowadził szkolenia teoretyczne i praktyczne pracowników firmy Wild Heerbrugg/leica Geosystems AG z zakresu podstaw geodezji oraz błędów instrumentalnych, a także seminaria dla pracowników tej firmy z geodezji górniczej i pomiarów deformacji na terenach zagrozonych oraz szkolenia w zakresie norm DIN i ISO dla pracowników wybranych działów Leica Geosystems AG. Opracował wytyczne prowadzenia pomiarów kontrolnych na bazach pomiarowych i szkolił w tym zakresie.

Prowadził jako ekspert giroskopowe pomiary kontrolne tuneli St. Gallen (drogowy) i w Bernie (specjalny) pod rzeką Aare, a także wykonywał ekspertyzy związane z budową tuneli.

Brał czynny udział w 10 kongresach FIG i ISM, w pracach różnych komisji tych organizacji. Był organizatorem 2 posiedzeń Komisji 3 ISM. Uczestniczył w kilkudziesięciu sympozjach i konferencjach w kraju i za graniczą, podczas których wygłosił ponad 45 referatów naukowych oraz 10 referatów zamawianych z zakresu przyrządów giroskopowych, laserowych, dalmierzy, tachymetrów elektronicznych, badań nowoczesnych instrumentów geodezyjnych i metod pomiarowych w szczególności związanych z budową tuneli.

Wielokrotnie był kierownikiem i opiekunem praktyk studenckich oraz opiekunem Naukowego Koła Geodetów i Naukowego Koła Geodezji Górniczej.

Autor ponad 60 publikacji.

Promotor i recenzent prac doktorskich oraz promotor kilkunastu prac dyplomowych.

Członek Stowarzyszenia Geodetów Polskich, Stowarzyszenia Inżynierów I Techników Górnictwa, Komisji Górniczo-Geodezyjnej PAN, Specjalnej Grupy Studiów 6C i 6E FIG, Komisji 3 ISM (Instrumenty, Metody, Mapy), Komitetu Geodezji i Geodezji Górniczej PAN, Komitetu Geodezji Przemysłowej PAN, FIG - International Federation of Surveyors, ISM - International Society for Mine Surveying.

Odznaczenia i nagrody

Nagroda Ministra Przemysłu Ciężkiego, Nagroda Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/dzierzega-alojzy-06133

Źródła do biogramu

Książki

• Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 230
• [Skład Osobowy AGH … 1964/65]. Kraków 1965, s. 63
• Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 78, [foto]

Artykuły

• Gmyrek J.: Dr hab. inż. Alojzy Dzierżęga, prof. AGH : nota biograficzna. Geomatics and Environmental Engineering 2010, vol. 4, z. 1/1, s. 29-32, [foto]

stan na dzień 23.05.2022