Andrzej Bogusław Skorupa: Różnice pomiędzy wersjami

Andrzej Bogusław Skorupa
Nazwisko	Skorupa
Imię / imiona	Andrzej Bogusław
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	18 lipca 1938
Miejsce urodzenia	Kraków ;
Dyscyplina/specjalności	budowa i eksploatacja maszyn, mechanika, wytrzymałość zmęczeniowa tworzyw metalowych, technologia spawania, obróbka mechaniczna, nieniszczące metody badań konstrukcji
Pełnione funkcje	Dziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych 91990-1992) i Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki (1992-1993, 1993–1996)
Wydział	Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi

Wersja z 12:39, 11 lut 2020

Prof. dr hab. inż. Andrzej Bogusław Skorupa (1938–)

Dyscyplina/specjalności:budowa i eksploatacja maszyn, mechanika, wytrzymałość zmęczeniowa tworzyw metalowych, technologia spawania, obróbka mechaniczna, nieniszczące metody badań konstrukcji

Nota biograficzna

Urodził się 18 lipca 1938 roku w Krakowie.

W 1961 roku ukończył studia na Wydziale Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa AGH.

W 1961 roku rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze i Zakładzie Technologii Mechanicznej Wydziału Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.

. Uzyskał tutaj kolejno stopnie i tytuły naukowe: starszy asystent (1962), po obronie doktoratu (1967) został mianowany adiunktem, po habilitacji (1974) docentem (1975), profesorem nauk technicznych (1989), profesorem zwyczajnym (1992).

Był prodziekanem Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki (1987–1990) (dawniej Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych) i dziekanem tego wydziału (1990–1996), kierownikiem Zakładu Technologii Mechanicznej (1990–1996) oraz kierownikiem Katedry Podstaw Budowy i Eksploatacji Maszyn (1992–1996).

Członek The European Structural Integrity Society; Komitetu Budowy Maszyn PAN (Zespołu Zmęczenia i Mechaniki Pękania Materiałów i Konstrukcji).

Badania: nieniszczące metody badań i materiałów i połączeń; projektowanie konstrukcji metalowych; badanie wytrzymałości zmęczeniowej w stalach konstrukcyjnych przy obciążeniach zmiennoamplitudowych; technologia spawania i obróbki skrawaniem materiałów trudnoobrabialnych.

Jego pasją jest turystyka górska, szczególnie tatrzańska.

Autor około 120 prac, w tym 10 książek. Promotor kilku prac doktorskich.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi, nagrody MNiSW oraz inne odznaczenia regionalne i nagrody Rektora.

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

Źródło:
BIP 1996 nr 27. s. 9–10
Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 119
Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 908

Artykuły

Inne

Informacja w kolorze czerwonym, zamieszczona przy biogramach do uzupełnienia (opracowania):

biogram będzie uzupełniony

oraz w kolorze czerwonym umieszczona na końcu biogramu:

stan na dzień 19.06.2017

@@ Linia 43: / Linia 43: @@
 == Nota biograficzna ==
-Urodził się 18 lipca 1938 roku w Krakowie. Ukończył studia na Wydziale Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa AGH (1960). Pracę rozpoczął na Akademii w 1961 r. jako asystent. Uzyskał tutaj kolejno stopnie i tytuły naukowe: starszy asystent (1962), po obronie doktoratu (1967) został mianowany adiunktem, po habilitacji (1974) docentem (1975), profesorem nauk technicznych (1989), profesorem zwyczajnym (1992).
+Urodził się 18 lipca 1938 roku w Krakowie.
+W 1961 roku ukończył studia na Wydziale Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa AGH.
+W 1961 roku rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze i Zakładzie  Technologii Mechanicznej [[Wydział Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych]] AGH.
+. Uzyskał tutaj kolejno stopnie i tytuły naukowe: starszy asystent (1962), po obronie doktoratu (1967) został mianowany adiunktem, po habilitacji (1974) docentem (1975), profesorem nauk technicznych (1989), profesorem zwyczajnym (1992).
 Był prodziekanem Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki (1987–1990) (dawniej Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych) i dziekanem tego wydziału (1990–1996), kierownikiem Zakładu Technologii Mechanicznej (1990–1996) oraz kierownikiem Katedry Podstaw Budowy i Eksploatacji Maszyn (1992–1996).