Eugeniusz Mazanek: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1910 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = 1984 | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| resting_place = | | resting_place = |
Wersja z 15:52, 8 sty 2014
Eugeniusz Mazanek | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Mazanek | ||||||||
Imię / imiona | Eugeniusz | ||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr inż. | ||||||||
Data urodzenia | 1910 | ||||||||
Data śmierci | 1984 | ||||||||
Dyscyplina/specjalności | technologia spiekalnicza i wielkopiecowa
| ||||||||
|
Prof. zw. dr inż. Eugeniusz Mazanek (1910–1984)
Specjalność: technologia spiekalnicza i wielkopiecowa
Urodził się 4.12.1910 r. w Rzeszowie. Zmarł 12.10.1984 r. w Krakowie, pochowany na cmentarzu Rakowickim. Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej (1933). Początkowo pracował w przemyśle. Podczas okupacji był nauczycielem w Szkole Górniczo-Hutniczej na Krzemionkach. Po wojnie uruchamiał zniszczony przemysł hutniczy. Do 1960 r. przewodniczący polskiej delegacji sekcji wielkopiecowej RWPG. W 1959 r. objął Katedrę Metalurgii Surówki AGH, którą kierował do 1980 r. Docent od 1957 r., prof. nadz. — 1964, prof. zw. — 1971. Podejmował prace badawcze i wdrożeniowe z wieloma instytucjami i zakładami przemysłowymi, m.in. z Katedrą Krystalografii UJ. Wiele jego rozwiązań i ulepszeń znalazło zastosowanie w praktyce, m.in. zmodernizowane urządzenie zasypowe wielkiego pieca.
Zajmował się m.in. badaniami zmian składu fazowego i tekstury spieków. W latach 1970–1980 pracował nad rodzajem tworzywa żelazonośnego, tj. grudkami metalizowanymi. Był pionierem propagowania tej technologii w Polsce.
Jest autorem ogromnej liczby publikacji : monografii, artykułów w czasopismach polskich i zagranicznych.
Źródło:
- BIP 1997 nr 44–45. s. 20–21
- Jubileusz 75-lecia Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej 1922–1997. s. 43–44
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 23. Warszawa 2012. S. 84–86