Wacław Bolesław Cybulski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
 
Linia 22: Linia 22:
Studiował na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej. W 1925 roku uzyskał dyplom inżyniera chemika i rozpoczął pracę w kopalni ,,Barbara” w Mikołowie. W latach 1930-1939 był zastępcą dyrektora tejże kopalni.
Studiował na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej. W 1925 roku uzyskał dyplom inżyniera chemika i rozpoczął pracę w kopalni ,,Barbara” w Mikołowie. W latach 1930-1939 był zastępcą dyrektora tejże kopalni.


Od 1931 roku wykładał bezpieczeństwo i higienę pracy na [[wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] Akademii Górniczej. W 1938 roku na AG uzyskał tytuł doktora nauk technicznych. Po klęsce wrześniowej opuścił kraj, powrócił w 1946 roku. Został dyrektorem kopalni ,,Barbara". W 1948 roku powrócił do AG, gdzie ponownie wykładał bezpieczeństwo pracy. Był asystentem Katedry Górnictwa i Przeróbki Mechanicznej (1930-1947) oraz wykładowcą Katedry Aerologii i Hydromechaniki Górniczej (1947-1948). Od 1952 roku związany z Politechniką Śląską w Gliwicach. Habilitował się na AGH w 1952 roku. W 1954 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1970 roku profesorem zwyczajnym.
Od 1931 roku wykładał bezpieczeństwo i higienę pracy na [[wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] Akademii Górniczej. W 1938 roku w AG uzyskał tytuł doktora nauk technicznych. Po klęsce wrześniowej opuścił kraj, powrócił w 1946 roku. Został dyrektorem kopalni ,,Barbara". W 1948 roku powrócił do AG, gdzie ponownie wykładał bezpieczeństwo pracy. Był asystentem Katedry Górnictwa i Przeróbki Mechanicznej (1930-1947) oraz wykładowcą Katedry Aerologii i Hydromechaniki Górniczej (1947-1948). Od 1952 roku związany z Politechniką Śląską w Gliwicach. Habilitował się na AGH w 1952 roku. W 1954 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1970 roku profesorem zwyczajnym.


Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, stały członek Państwowej Rady Górnictwa, przewodniczący Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk.
Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, stały członek Państwowej Rady Górnictwa, przewodniczący Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk.

Aktualna wersja na dzień 12:25, 17 sty 2018

Wacław Bolesław Cybulski
Waclaw Cybulski.jpg
Nazwisko Cybulski
Imię / imiona Wacław Bolesław
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 6 października 1901
Miejsce urodzenia Warszawa
Data śmierci 31 marca 1973
Miejsce śmierci Mikołów
Dyscyplina/specjalności bezpieczeństwo pracy w górnictwie
Wydział Wydział Górniczy


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Order Sztandaru Pracy, Medal 10-lecia Polski Ludowej, Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda II stopnia

Prof. zw. dr hab. inż. Wacław Bolesław Cybulski (1901–1973)

Dyscyplina/specjalności: bezpieczeństwo pracy w górnictwie

Nota biograficzna

Urodził się 6 października 1901 roku w Warszawie. Zmarł 31 marca 1973 roku w Mikołowie.

Studiował na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej. W 1925 roku uzyskał dyplom inżyniera chemika i rozpoczął pracę w kopalni ,,Barbara” w Mikołowie. W latach 1930-1939 był zastępcą dyrektora tejże kopalni.

Od 1931 roku wykładał bezpieczeństwo i higienę pracy na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej. W 1938 roku w AG uzyskał tytuł doktora nauk technicznych. Po klęsce wrześniowej opuścił kraj, powrócił w 1946 roku. Został dyrektorem kopalni ,,Barbara". W 1948 roku powrócił do AG, gdzie ponownie wykładał bezpieczeństwo pracy. Był asystentem Katedry Górnictwa i Przeróbki Mechanicznej (1930-1947) oraz wykładowcą Katedry Aerologii i Hydromechaniki Górniczej (1947-1948). Od 1952 roku związany z Politechniką Śląską w Gliwicach. Habilitował się na AGH w 1952 roku. W 1954 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1970 roku profesorem zwyczajnym.

Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, stały członek Państwowej Rady Górnictwa, przewodniczący Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk.

Nagrody i odznaczenia

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Order Sztandaru Pracy I i II klasy, Medal 10-lecia Polski Ludowej, Śląski Krzyż Powstańczy, Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda II stopnia, zespołowe nagrody państwowe, tytuł „Zasłużonego Górnika PRL”, Złota Odznaka "Zasłużonego Racjonalizatora Produkcji"

Źródła do biogramu

Książki

  • Biogramy uczonych polskich : materiały o życiu i działalności członków AU w Krakowie, TNW, PAU, PAN. Cz. 7 : Nauki o Ziemi i górnicze A-Z. Oprac. A. Śródka. Wrocław ; Warszawa ; Kraków 1992, s. 38-41, [foto]
  • Słownik biograficzny techników polskich. Pod red. J. Piłatowicza. T. 19. Warszawa 2008, s. 24-25, [foto]
  • Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1986, s. 44
  • Śródka A.: Uczeni polscy XIX-XX stulecia. T.1 : A-G. Warszawa 1994, s. 296–298, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 57

Artykuły

  • Bolewski A.: Osiągnięcia Akademii Górniczej w Krakowie w okresie 1919-1939 : z kart historii. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 6-7, s. 5-8
  • Bolewski A.: Profesorzy i wychowankowie Akademii Górniczej na obczyźnie. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 11
  • "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników. Przegląd Górniczy 1986, T. 42, nr 11-12, s. 390-391