Stanisław Skoczylas: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 83: | Linia 83: | ||
Urodził się 1 marca 1875 r. w Wieliczce, zmarł 8 stycznia 1968 r. w Londynie. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Studiował górnictwo i hutnictwo w Leoben w Austrii. Po 1918 r. objął Dyrekcję Salin w Krakowie, a następnie został mianowany dyrektorem Państwowych Zakładów Salinarnych w Małopolsce. Od 1923 r. związany z AG, jako prof. zwycz. objął kierownictwo Katedry Maszyn Górniczych. Dziekan [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] (1924–1926), prodziekan Wydziału Górniczego (1926-1927), prorektor AG (1927/28 oraz 1930/31), dwie kadencje Rektor Akademii (1928–1930). Członek bardzo ważnej w Uczelni komisji techniczno-gospodarczej — RAST, oraz przewodniczący komisji regulaminowej. | Urodził się 1 marca 1875 r. w Wieliczce, zmarł 8 stycznia 1968 r. w Londynie. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Studiował górnictwo i hutnictwo w Leoben w Austrii. Po 1918 r. objął Dyrekcję Salin w Krakowie, a następnie został mianowany dyrektorem Państwowych Zakładów Salinarnych w Małopolsce. Od 1923 r. związany z AG, jako prof. zwycz. objął kierownictwo Katedry Maszyn Górniczych. Dziekan [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] (1924–1926), prodziekan Wydziału Górniczego (1926-1927), prorektor AG (1927/28 oraz 1930/31), dwie kadencje Rektor Akademii (1928–1930). Członek bardzo ważnej w Uczelni komisji techniczno-gospodarczej — RAST, oraz przewodniczący komisji regulaminowej. | ||
Od 1931–1935 r. pełnił funkcję Senatora R.P., a w latach 1933–1935 r. był równocześnie wiceprezydentem | Od 1931–1935 r. pełnił funkcję Senatora R.P., a w latach 1933–1935 r. był równocześnie wiceprezydentem Krakowa i profesorem. | ||
W czasie wojny znalazł się w Angli, gdzie od 1941 r. zajął się szkoleniem polskich studentów w Polish University College w Londynie. Przeszedł na emeryturę w wieku 91 lat (1966 r.). | W czasie wojny znalazł się w Angli, gdzie od 1941 r. zajął się szkoleniem polskich studentów w Polish University College w Londynie. Przeszedł na emeryturę w wieku 91 lat (1966 r.). |
Wersja z 09:59, 16 sty 2015
Stanisław Skoczylas | |||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Skoczylas | ||||||||||||||||||||||||||||
Imię / imiona | Stanisław | ||||||||||||||||||||||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. inż. | ||||||||||||||||||||||||||||
Data urodzenia | 1 marca 1875 | ||||||||||||||||||||||||||||
Miejsce urodzenia | Wieliczka | ||||||||||||||||||||||||||||
Data śmierci | 8 stycznia 1968 | ||||||||||||||||||||||||||||
Miejsce śmierci | Londyn | ||||||||||||||||||||||||||||
Dyscyplina/specjalności | maszyny górnicze | ||||||||||||||||||||||||||||
Pełnione funkcje | Rektor AG (1928–1930) | ||||||||||||||||||||||||||||
Wydział | Wydział Górniczy
| ||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia i nagrody | Order Polonia Restituta | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Prof. zw. inż. Stanisław Skoczylas (1875–1968)
Specjalność: maszyny górnicze
Życiorys
Urodził się 1 marca 1875 r. w Wieliczce, zmarł 8 stycznia 1968 r. w Londynie. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Studiował górnictwo i hutnictwo w Leoben w Austrii. Po 1918 r. objął Dyrekcję Salin w Krakowie, a następnie został mianowany dyrektorem Państwowych Zakładów Salinarnych w Małopolsce. Od 1923 r. związany z AG, jako prof. zwycz. objął kierownictwo Katedry Maszyn Górniczych. Dziekan Wydziału Górniczego (1924–1926), prodziekan Wydziału Górniczego (1926-1927), prorektor AG (1927/28 oraz 1930/31), dwie kadencje Rektor Akademii (1928–1930). Członek bardzo ważnej w Uczelni komisji techniczno-gospodarczej — RAST, oraz przewodniczący komisji regulaminowej.
Od 1931–1935 r. pełnił funkcję Senatora R.P., a w latach 1933–1935 r. był równocześnie wiceprezydentem Krakowa i profesorem.
W czasie wojny znalazł się w Angli, gdzie od 1941 r. zajął się szkoleniem polskich studentów w Polish University College w Londynie. Przeszedł na emeryturę w wieku 91 lat (1966 r.).
Odznaczenia i nagrody
Order Polonia Restituta III klasy
Źródło:
- BIP 1995 nr 19–20. s. 24–25
- Z Dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919–1967. s. 626
- BIP 1994 nr 5. s. 6, 11
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 324