Władysław Krukowiecki: Różnice pomiędzy wersjami

Władysław Krukowiecki
Nazwisko	Krukowiecki
Imię / imiona	Władysław
Tytuły / stanowiska	Mgr inż.
Data urodzenia	5 lutego 1902
Miejsce urodzenia	Kołaczyce
Data śmierci	31 stycznia 1980
Dyscyplina/specjalności	przeróbka węgla, soli rud i surówców mineralnych
Wydział	Wydział Górnictwa i Geoinżynierii ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski OOP

Wersja z 10:49, 22 lis 2014

Mgr inż. Władysław Krukowiecki (1902–1980)

Specjalność: przeróbka węgla, soli rud i surówców mineralnych

Życiorys

Urodził się 15 lutego 1902 roku w Kołaczycach koło Jasła. Zmarł 31 stycznia 1980 roku. Pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej (dyplom w 1948 r.).

W latach 1945–1947 młodszym asystentem w Zakładzie Górnictwa I i Przeróbki Mechanicznej na Wydziale Górniczym, następnie starszym asystentem, adiunktem (1950-1955), zastępcą profesora (1956–1961), starszym wykładowcą (1961–1971). W styczniu 1971 roku odszedł na emeryturę.

W latach 1950–1963 pełnił różne funkcje w radzie zakładowej ZNP. Pełnił także funkcje zastępcy przewodniczącego SITG przy AGH i przez 4 lata był członkiem zarządu krakowskiego oddziału SITG. Wychowaca wielu pokoleń inżynierów przemysłu wydobywczego.

Autor wielu opracowań, podręczników, skryptów, artykułów publikowanych w czasopismach branżowych oraz kryteriów bilansowości m.in. złóż magnezytu, barytu, pirytu i soli potasowo-magnezowych. Promotor i recenzent prac inżynierskich z zakresu przeróbki węgla, soli, rud i surowców mineralnych.

Źródło

Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). S. 93
Inżynieria Mineralna 2001 nr 2. s. 56–57, portr.

@@ Linia 48: / Linia 48: @@
 Specjalność: przeróbka węgla, soli rud i surówców mineralnych
+== Życiorys ==
 Urodził się 15 lutego 1902 roku w Kołaczycach koło Jasła. Zmarł 31 stycznia 1980 roku. Pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej (dyplom w 1948 r.).
-W latach 1945–1947 młodszym asystentem w Zakładzie Górnictwa I i Przeróbki Mechanicznej na Wydziale Górniczym, następnie starszym asystentem, adiunktem (1950-1955), zastępcą profesora (1956–1961), starszym wykładowcą (1961–1971). W styczniu 1971 roku odszedł na emeryturę.
+W latach 1945–1947 młodszym asystentem w Zakładzie Górnictwa I i Przeróbki Mechanicznej na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]], następnie starszym asystentem, adiunktem (1950-1955), zastępcą profesora (1956–1961), starszym wykładowcą (1961–1971). W styczniu 1971 roku odszedł na emeryturę.
+W latach 1950–1963 pełnił różne funkcje w radzie zakładowej ZNP. Pełnił także funkcje zastępcy przewodniczącego SITG przy AGH i przez 4 lata był członkiem zarządu krakowskiego oddziału SITG. Wychowaca wielu pokoleń inżynierów przemysłu wydobywczego.
 Autor wielu opracowań, podręczników, skryptów, artykułów publikowanych w czasopismach branżowych oraz kryteriów bilansowości m.in. złóż magnezytu, barytu, pirytu i soli potasowo-magnezowych. Promotor i recenzent prac inżynierskich z zakresu przeróbki węgla, soli, rud i surowców mineralnych.
-W latach 1950–1963 pełnił różne funkcje w radzie zakładowej ZNP. Pełnił także funkcje zastępcy przewodniczącego SITG przy AGH i przez 4 lata był członkiem zarządu krakowskiego oddziału SITG. Wychowaca wielu pokoleń inżynierów przemysłu wydobywczego. Niezwykle skromny, nie zabiegający o zaszczyty pracownik naukowy.
 ==Źródło==