Tadeusz Franciszek Piech: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
|name=Tadeusz Piech
|name=Tadeusz Piech
|image_size=12648
|image_size=12648
}}
}}{{Funkcja
{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Metalurgiczny
|Jednostka=Wydział Metalurgiczny

Wersja z 06:39, 20 cze 2022

Tadeusz Franciszek Piech
Tadeusz Piech.jpg
Nazwisko Piech
Imię / imiona Tadeusz Franciszek
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. dr
Data urodzenia 27 grudnia 1901
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 23 marca 1990
Dyscyplina/specjalności fizyka, badania dielektryków i półprzewodników
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Metalurgicznego AGH (1960–62).
Wydział Wydział Metalurgiczny


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Metalurgiczny19601962

Prof. nadzw. dr Tadeusz Franciszek Piech (1901–1990)

Dyscyplina/specjalności: fizyka, badania dielektryków i półprzewodników

Nota biograficzna

Urodził się 27 grudnia 1901 roku w Krakowie. Zmarł 23 marca 1990 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W latach 1912-1920 był uczniem Państwowego Gimnazjum w Krakowie. Egzamin dojrzałości zdał z wyróżnieniem.

W latach 1920-1924 przebywał na prowincji udzielając korepetycji. W 1924 rozpoczął studia matematyczno-fizyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1930 uzyskał absolutorium, a w 1932 tytuł magistra filozofii z zakresu fizyki (praca magisterska Pomiar stałej dielektrycznej bursztynu przy pomocy drugiej metody Drudego). W latach 1930-1934 był asystentem w Zakładzie Fizyki UJ. W latach 1935–1939 był nauczycielem fizyki w I Liceum im. B. Nowodworskiego w Krakowie, jednocześnie kontynuując pracę naukową jako asystent wolontariusz.

Podczas II wojny światowej był nauczycielem w szkołach zawodowych, zaangażował się również w tajne nauczanie.

W 1945 powrócił na stanowisko asystenta na UJ. W 1946 rozpoczął pracę na Akademii Górniczej w Katedrze Fizyki, początkowo jako adiunkt, później jako zastępca profesora.

W 1936 w Biuletynie PAU opublikował rozprawę "Dielektrische Polarization einigen Alaune" (O stałej dielektrycznej ałunów), która stała się podstawą uzyskania w 1946 roku w UJ stopnia doktora.

Od 1 października 1945 roku był adiunktem w Katedrze Fizyki Wydziału Hutniczego Akademii Górniczej. W latach 1948-1952 prowadził wykłady zlecone z fizyki na Wydziałach Politechnicznych AGH.

W latach 1952-1953 był zastępcą profesora.

W latach 1960-1961 był kierownikiem Zakładu Badań Dielektryków Katedry Fizyki I na Wydziale Metalurgicznym AGH.

W latach 1960-1962 był prodziekanem Wydziału Metalurgicznego AGH.

W 1966 roku został profesorem nadzwyczajnym nauk fizycznych.

W latach 1971-1972 był kierownikiem Zakładu Fizyki Ciała Stałego w Instytucie Metalurgii Wydziału Metalurgicznego.

W 1972 roku przeszedł na emeryturę.

Autor około 60 publikacji. Interesował się historią fizyki i w 1948 roku wydał monografię "Zarys historii fizyki w Polsce".

Od 1964 roku przewodniczący Senackiej Komisji do spraw Pedagogicznego Kształcenia Młodej Kadry Naukowej oraz członek zarządu Zakładowej Organizacji Związkowej ZNP, członek Komisji Rewizyjnej i przewodniczący Sekcji Dydaktycznej Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Fizycznego.

W 1947 roku był członkiem komitetu organizacyjnego podczas Międzynarodowego Zjazdu Unii Fizyki Czystej i Stosowanej w Krakowie. W 1949 roku wziął udział w Zjeździe Fizyków.

Jego badania dotyczyły własności dielektrycznych ferroelektryków. Pracował nad metodą dokładnych pomiarów stałej dielektrycznej prądem wysokiej częstotliwości. Opracowywał technologię otrzymywania spieków tytanianu baru (publikacja Wpływ obróbki cieplnej na własności elektryczne ceramicznego BaTiO3). Opracował kondensator do wyznaczania bezwzględnej wartości stałej dielektrycznej z wysoką dokładnością.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika wydarzeń poprzedzających powstanie Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 1919-1991. Oprac. B.Dziunikowski. Kraków 2001, s. 25, 54 [i inne strony], [foto]
  • Sulima-Samujłło J.: Kronika Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie 1919-1969. Kraków 1969, s. 58 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
  • Trudne lata Akademii Górniczej. A.Bolewski [et al.]. Kraków 1989, s. 350 (Cracoviana Seria 2 Ludzie i Wydarzenia)
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 273
  • Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 75-lecia Wydziału 1922-1997. [AGH]. Kraków 1997, s. 8, 18
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 159, 169, 179, 181, 222, 223, 252, 254, 360, 361, 362, 615, 625, 630 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)

Artykuły

  • Janowski J.: Dział Informacyjny Wydziału Metalurgicznego AGH za okres 50-lecia Wydziału 1922 - 1972 r. Zeszyty Naukowe AGH ; nr 367. [Seria] Metalurgia i Odlewnictwo 1973, z. 51, s. 277-339

Inne

  • Akta osobowe (AGH) - Tadeusz Franciszek Piech