Henryk Marcak: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 4: Linia 4:
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Henryk_Marcak.jpg
|image=Henryk_Marcak.jpg
|birth_date=1939
|birth_date=1 grudnia 1939
|birth_place=Las
|birth_place=Las
|fields=geofizyka (geofizyka górnicza)
|fields=geofizyka (geofizyka górnicza)
Linia 11: Linia 11:
|awards=Dyrektor Górniczy I st., trzykrotnie Min. Szkolnictwa Wyższego (I st.), (II st.), Rektora AGH 1979, Złota i Srebrna Odznaka Honorowa SITPNiG, Srebrna Odznaka „Zasłużony dla woj. katowickiego”, Złota Odznaka NOT, Złota Odznaka za Zasługi dla Ochrony Środowiska, Złoty Krzyż Zasługi.
|awards=Dyrektor Górniczy I st., trzykrotnie Min. Szkolnictwa Wyższego (I st.), (II st.), Rektora AGH 1979, Złota i Srebrna Odznaka Honorowa SITPNiG, Srebrna Odznaka „Zasłużony dla woj. katowickiego”, Złota Odznaka NOT, Złota Odznaka za Zasługi dla Ochrony Środowiska, Złoty Krzyż Zasługi.
|name=Henryk Marcak
|name=Henryk Marcak
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=9960
|image_size=9960
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Henryk Marcak''' (1939–)
Prof. dr hab. inż. '''Henryk Marcak''' (1939–)   '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''


Specjalność: geofizyka (geofizyka górnicza)
Specjalność: geofizyka (geofizyka górnicza)


Urodził się 1 grudnia 1939 roku w Lesie k. Żywca. Absolwent AGH w Krakowie — mgr inż. geofizyki 1964 i mgr fizyki UAM 1966, dr — PAN 1971, dr hab. AGH — 1979, prof. (tytuł) 1990.
'''Imię Nazwisko'''


Po zakończeniu studiów rozpoczął pracę w AGH, najpierw jako asystent, później jako starszy asystent w Katedrze Geofizyki Geologicznej (1964–1966). W latach 1966–1971 był kierownikiem Pracowni Metod Matematycznych w Instytucie Naftowym, a następnie (1971–1979) pracował jako adiunkt w Międzyresortowym Instytucie Geofizyki AGH, później jako docent (1979–1990), jako profesor od 1990 roku. W latach 1991–1996 pełnił funkcję dyrektora Międzyresortowego Instytutu Geofizyki, po reorganizacji kierownika Zakładu Geofizyki (1974–1991). Prodziekan Wydziału Geologii Poszukiwawczej (1984–1987). Kierownik Zakładu Geofizyki Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska (1992–1996). Profesor zwyczajny od 1998 roku.
Dyscyplina/specjalności:
 
== Nota biograficzna ==
 
Urodził się 1 grudnia 1939 roku w Lesie koło Żywca.
 
W 1964 roku ukończył Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy AGH. Następnie w 1966 roku ukończył
fizykę w Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu.
 
W 1964 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty w Zakładzie Geofizyki Ogólnej Katedry Geofizyki Geologicznej [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego]] AGH.
 
 
 
dr — PAN 1971, dr hab. AGH — 1979, prof. (tytuł) 1990.
 
Po zakończeniu studiów rozpoczął pracę w AGH, najpierw jako asystent, później jako starszy asystent w Katedrze Geofizyki Geologicznej (1964–1966).
 
 
W latach 1966–1971 był kierownikiem Pracowni Metod Matematycznych w Instytucie Naftowym, a następnie (1971–1979) pracował jako adiunkt w Międzyresortowym Instytucie Geofizyki AGH, później jako docent (1979–1990), jako profesor od 1990 roku. W latach 1991–1996 pełnił funkcję dyrektora Międzyresortowego Instytutu Geofizyki, po reorganizacji kierownika Zakładu Geofizyki (1974–1991). Prodziekan Wydziału Geologii Poszukiwawczej (1984–1987). Kierownik Zakładu Geofizyki Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska (1992–1996). Profesor zwyczajny od 1998 roku.


Odbył staż naukowy w WNI w Moskwie; visiting scientist w CISRO Geomechanical Division w Melbourne (1980–1981); warsztaty naukowe w CITP Triest 1991 (1994).
Odbył staż naukowy w WNI w Moskwie; visiting scientist w CISRO Geomechanical Division w Melbourne (1980–1981); warsztaty naukowe w CITP Triest 1991 (1994).
Linia 64: Linia 50:
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 84–85
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 84–85
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 222
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 222
==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Bibliografia publikacji ====
== Źródła do biogramu ==
==== Książki ====
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 201
* [Skład Osobowy AGH … 1966-67]. Kraków 1967, s. 15
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 131
Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik.  Warszawa 2002, s. 366, [foto]
==== Artykuły ====
*
==== Inne ====
*




{{DEFAULTSORT:Marcak, Henryk }}
{{DEFAULTSORT:Marcak, Henryk }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 21.03.2022</span>'''''

Wersja z 12:36, 21 mar 2022

Henryk Marcak
Henryk Marcak.jpg
Nazwisko Marcak
Imię / imiona Henryk
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 1 grudnia 1939
Miejsce urodzenia Las


Dyscyplina/specjalności geofizyka (geofizyka górnicza)
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału w latach 1984–1987
Wydział Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska


Odznaczenia i nagrody Dyrektor Górniczy I st., trzykrotnie Min. Szkolnictwa Wyższego (I st.), (II st.), Rektora AGH 1979, Złota i Srebrna Odznaka Honorowa SITPNiG, Srebrna Odznaka „Zasłużony dla woj. katowickiego”, Złota Odznaka NOT, Złota Odznaka za Zasługi dla Ochrony Środowiska, Złoty Krzyż Zasługi.
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Geologiczno-Poszukiwawczy19841987

Prof. dr hab. inż. Henryk Marcak (1939–) biogram będzie uzupełniony

Specjalność: geofizyka (geofizyka górnicza)

Imię Nazwisko

Dyscyplina/specjalności:

Nota biograficzna

Urodził się 1 grudnia 1939 roku w Lesie koło Żywca.

W 1964 roku ukończył Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy AGH. Następnie w 1966 roku ukończył fizykę w Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu.

W 1964 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty w Zakładzie Geofizyki Ogólnej Katedry Geofizyki Geologicznej Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH.


dr — PAN 1971, dr hab. AGH — 1979, prof. (tytuł) 1990.

Po zakończeniu studiów rozpoczął pracę w AGH, najpierw jako asystent, później jako starszy asystent w Katedrze Geofizyki Geologicznej (1964–1966).


W latach 1966–1971 był kierownikiem Pracowni Metod Matematycznych w Instytucie Naftowym, a następnie (1971–1979) pracował jako adiunkt w Międzyresortowym Instytucie Geofizyki AGH, później jako docent (1979–1990), jako profesor od 1990 roku. W latach 1991–1996 pełnił funkcję dyrektora Międzyresortowego Instytutu Geofizyki, po reorganizacji kierownika Zakładu Geofizyki (1974–1991). Prodziekan Wydziału Geologii Poszukiwawczej (1984–1987). Kierownik Zakładu Geofizyki Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska (1992–1996). Profesor zwyczajny od 1998 roku.

Odbył staż naukowy w WNI w Moskwie; visiting scientist w CISRO Geomechanical Division w Melbourne (1980–1981); warsztaty naukowe w CITP Triest 1991 (1994).

Członek Komitetu Geofizyki PAN 1993–; Environmental and Engineering Geophysical Society 1994–; Near-Surface Gephysical Society 1994–; Stowarzyszenia Inżynierów Mechaników Górotworu; Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego; Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa oraz Rady Naukowej Instytutu Geofizyki PAN 1993–1996.

Działalność naukowo-badawcza: wprowadzenie stochastycznego modelu ośrodka geologicznego do interpretacji pomiarów geofizycznych; modele deformacji eksploatowanego górotworu, poprzedzające tąpnięcie, możliwe do rozpoznawania metodami geofizycznymi; modele pola falowego i wykorzystanie interferencyjnych fal sejsmicznych do oceny miąższości stref spękanych; modele zmian zachodzących w ośrodku skalnym pod wpływem przepływu gazów i cieczy, które mogą być rozpoznane metodami geofizycznymi.

Autor ok. 150 publikacji, w tym książek, m.in. współautor książki „Geofizyka górnicza”, autor wielu ekspertyz. Promotor prac doktorskich.

Źródło:

  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 84–85
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 222


Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 201
  • [Skład Osobowy AGH … 1966-67]. Kraków 1967, s. 15

Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 131 Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 366, [foto]

Artykuły

Inne

stan na dzień 21.03.2022