Jan Stanisław Pielok

Jan Stanisław Pielok
Nazwisko	Pielok
Imię / imiona	Jan Stanisław
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	12 czerwca 1936
Miejsce urodzenia	Gdynia
Dyscyplina/specjalności	geodezja i kartografia, górnictwo i geologia inżynierska
Pełnione funkcje	Zastępca dyrektora Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej Wwydziału Geodezji Górniczej (1985-1990)
Wydział	Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi

Prof. dr hab. inż. Jan Stanisław Pielok (1936-)

Dyscyplina/specjalności: geodezja i kartografia, górnictwo i geologia inżynierska

Nota biograficzna

Urodził się 12 czerwca 1936 roku w Gdyni.

W 1953 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące w Chorzowie, a następnie w 1957 roku Technikum Miernictwa Górniczego dla Pracujących w Bytomiu.

W latach 1953-1960 pracował w w Kopalni Węgla Kamiennego "Chorzów", początkowo jako pomocnik mierniczego, a później jako technik mierniczy. W latach 1955-1960 był ratownikiem górniczym.

W latach 1960-1965 studiował na Wydziale Geodezji Górniczej AGH. Studia zakończył tytułem zawodowym magistra inżyniera geodety górniczego.

Bezpośrednio po studiach rozpoczął pracę w AGH. W latach 1965-1974 był asystentem i starszym asystentem w Katedrze Geodezji Górniczej Wydziału Geodezji Górniczej, od 1969 roku znajdującej się w strukturach Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej.

W 1974 roku na podstawie pracy "Określenie zmienności współczynnika czasu dla opisu kształtowania się niecek obniżeniowych w górotworze nad eksploatowanym pokładem", napisanej pod kierunkiem prof. Zygmunta Kowalczyka uzyskał stopień doktora.

W latach 1974-1987 był adiunktem w Zakładzie Badań Deformacji Górotworu Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej WGG. W latach 1985-1990 był zastępcą dyrektora Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej.

W latach 1978-1980 był zatrudniony na 1/2 etatu jako starszy inspektor ds Szkód Górniczych w KWK "Grodziec" w Będzinie, a następnie w latach 1982-1993 w KWK "Andaluazja" w Brzezinach Sląskich, następnie w latach 1994-1998 pracował jako konsultant naukowy w Przedsiębiorstwie Miernictwa Górniczego w Katowicach.

W 1987 roku uzyskał na podstawie rozprawy habilitacyjnej "Przebieg osiadania powierzchni w czasie, przy komorowo-filarowej eksploatacji złóż soli" uzyskał stopień doktora habilitowanego. W latach 1987-1991 był docentem w Zakładzie Geodezji Górniczej. Od 1991 roku był profesorem nadzwyczajnym. Od 1989 roku był kierownikiem Zakładu Geodezji Górniczej, od 1992 roku będącego w strukturach Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska. W 1999 roku otrzymał tytuł profesora.

W jego pracy naukowej można wydzielić następujące kierunki badawcze: problematyka wpływów eksploatacji górniczej na powierzchnię i górotwór, technologia pomiarów i obliczeń w geodezji górniczej, systemy informatyczne dla górnictwa, likwidacja kopalń, składowanie odpadów i magazynowanie surowców w wyrobiskach górniczych.

W 1979 roku podczas udziału w Kongresie International Society on Mine Surveying (ISM) w Aachen zaproponowano mu członkostwo IV Komisji (ds. Szkód Górniczych) tego Stowarzyszenia, a następnie został jej przewodniczącym. Od tego czasu organizował coroczne posiedzenia robocze w różnych krajach. Funkcję tę sprawował do 1993 roku.

W 2006 roku przeszedł na emeryturę.

Autor i współautor około 40 pomysłów racjonalizatorskich i kilku patentów w zakresie metod kierowania eksploatacją górniczą w aspekcie minimalizacji jej wpływu na powierzchnię i obiekty górotworu.

Autor ponad 110 publikacji naukowych w czasopismach technicznych i w materiałach konferencyjnych - krajowych i zagranicznych.

Promotor prac doktorskich.

Członek Komitetu Geodezji PAN (Sekcji Geodezji Przemysłowej), Komitetu Górnictwa PAN, Międzynarodowego Towarzystwa Miernictwa Górniczego (IMS), New York Academy of Sciences, Komisji Ochrony Powierzchni przy Wyższym Urzędzie Górniczym w Katowicach,

Badania: problematyka wpływów eksploatacji górniczej na powierzchnię i górotwór; technologia pomiarów i obliczeń w geodezji górniczej; systemy informatyczne dla górnictwa; likwidacja kopalń; składowanie odpadów i magazynowanie surowców w wyrobiskach górniczych.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złota Odznaka „Za zasługi dla ochrony środowiska i gospodarki wodnej”, Srebrna odznaka „Za zasługi dla górnictwa RP”, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Nagrody zespołowa II i III (trzykrotnie) stopnia Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz indywidualna III stopnia.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/?idA=01934&idform=1&afi=1&f1Search=1&fodR=2004&fdoR=2011&fagTP=0

Źródła do biogramu

Książki

• Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 31, [foto]
• Pielok J.: Anegdoty z Wydziału Geodezji Górniczej (i nie tylko) - spisane przez prof. Jana Pieloka. [Kraków 2004], 36 s., [foto]
• Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 274-275, [foto]
• Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Red. J. Kapuścik. Warszawa 2000. s. 486, [foto]

Artykuły

• Szewczyk J.: Profesor Jan Pielok - 41 lat pracy naukowo-badawczej i dydaktycznej. Geodezja : półrocznik AGH 2006, T. 12, z. 2/1, s. 69-75, [foto]

Inne

• Pielok J.: Od chachora do profesora (rechtóra). Nieopublikowane wspomnienia, maszynopis w posiadaniu autora