Jan Studniarski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 97: Linia 97:
====Książki====
====Książki====
* Akademja Nauk Technicznych : 1920-1932. Warszawa 1932, s. 73-74
* Akademja Nauk Technicznych : 1920-1932. Warszawa 1932, s. 73-74
* Czy wiesz kto to jest? Pod ogólną red. S. Łozy. Warszawa 1938, s. 703
* Czy wiesz kto to jest? Pod red. S. Łozy. Warszawa 1938, s. 703
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 177
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 177
* Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 89
* Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 89

Wersja z 12:42, 30 gru 2016

Jan Studniarski
Jan Studniarski.jpg
Nazwisko Studniarski
Imię / imiona Jan
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia 21 marca 1876
Miejsce urodzenia Szamotuły
Data śmierci 25 stycznia 1946
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności elektrotechnika
Pełnione funkcje Rektor AG (1922–1924)
Wydział Wydział Hutniczy


Odznaczenia i nagrody Medal Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Górniczy19211922
RektorAG19221924
ProrektorAG19241926



Prof. zw. dr inż. Jan Studniarski (1876–1946)

Dyscyplina/specjalności: elektrotechnika


Nota biograficzna

Urodził się 21 marca 1876 roku w Szamotułach, zmarł 25 stycznia 1946 w Krakowie.

W 1894 roku rozpoczął studia z zakresu inżynierii i materiałoznawstwa w Królewskiej Wyższej Szkole Technicznej w Berlinie-Charlottenburgu. W latach 1897 – 1898 studiował elektrotechnikę na Politechnice w Stuttgarcie i w latach 1898 - 1900 ponownie w Berlinie-Charlottenburgu. Następnie kontynuował studia w Hanowerze - na Oddziale Elektrotechnicznym Wydziału Maszynowego 16 stycznia 1902 roku uzyskał dyplom inżyniera. 11 stycznia 1905 roku w hanowerskiej politechnice otrzymał stopień doktora nauk technicznych. W latach 1905 – 1909 pracował jako asystent w laboratorium elektrotechnicznym w Berlinie-Charlottenburgu. Równocześnie, w latach 1907 – 1909, jako docent wykładał elektrotechnikę prądów silnych oraz technikę prądów zmiennych w berlińskiej Wojskowej Akademii Technicznej. W latach 1909 – 1911 pracował jako inżynier i rzeczoznawca w oddziale elektrotechnicznym Związku Dozoru Kotłów „Altona” w Hamburgu. Od stycznia 1912 roku praktykował w Dyrekcji Kolei Lokalnych w Innsbruku, następnie w lutym 1912 roku objął kierownictwo Kolei Elektrycznej w Tarnowie. Od lipca 1914 roku do lipca 1920 roku był dyrektorem Miejskich Zakładów Elektrycznych w Tarnowie. W międzyczasie przez cztery miesiące, od 4 lipca 1919 roku, sprawował obowiązki wiceprezydenta miasta. W 1919 roku zainicjował powstanie Związku Elektrowni Polskich.

9 czerwca 1920 roku został mianowany profesorem zwyczajnym elektrotechniki Akademii Górniczej w Krakowie. W roku akademickim 1921/1922 był dziekanem Wydziału Hutniczego AG, a w latach 1922 - 1924 rektorem Akademii,a w latach, 1924 - 1926 prorektorem. Z wielkim zaangażowaniem wywiązywał się ze swoich obowiązków dydaktycznych. Jak przystało na typowego Wielkopolanina, wysoko cenił kompetencje zawodowe, pracowitość i rzeczowość. Jego zasługą było utworzenie Zakładu Elektrotechniki ze wzorowo zorganizowanym i wyposażonym laboratorium elektrotechnicznym, które uzyskało wysoką lokatę w rzędzie tego rodzaju placówek w kraju i zagranicą. W Zakładzie tym zgromadził zbiór fotografii, któremu nadał tytuł "Dzieje i rozwój elektrofizyki i elektrotechniki w portretach ich twórców".

6 listopada 1939 roku w ramach "Sonderaktion Krakau" został aresztowany i wywieziony do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen pod Berlinem. zwolniony został 8 lutego 1940 roku. Po powrocie do Krakowa wykładał w oficjalnie działającej Państwowej Szkole Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej. Doskonała znajomość języka niemieckiego oraz to, że studiował i pracował w Berlinie wielokrotnie korzystnie wpływało na funkcjonowanie szkoły i wszelkiego rodzaju kontakty podczas jej wizytowania. Dodatkowo pracował w oddziale elektrotechnicznym utworzonego w 1942 roku Zakładzie Badań Materiałów. Od 4 stycznia 1943 roku był kierownikiem jego laboratorium. 1 czerwca 1945 roku objął Katedrę Elektrotechniki AG i wraz z pracownikami wspomagał uruchamiane zakłady przemysłowe w zakresie cechowania i poprawnego działania elektronicznych urządzeń pomiarowych.

W latach 1922 - 1923 przewodniczył Krakowskiemu Towarzystwu Technicznemu. Dnia 27 września 1923 roku został członkiem korespondentem Wydziału Nauk Mechanicznych Akademii Nauk Technicznych w Warszawie. W 1924 roku otrzymał członkostwo honorowe Stowarzyszenia Studentów AG. W latach 1925 - 1929 roku był kuratorem studenckiego klubu "Caverna". W latach trzydziestych - XX wieku - był członkiem Komisji Maszyn Elektrycznych Stowarzyszenia Elektryków Polskich i przewodniczył podkomisji małych transformatorów do instalacji domowych. Należał do Krakowskiego Towarzystwa Technicznego i był członkiem założycielem powstałej w kwietniu 1914 roku jego Sekcji Elektrotechnicznej. Był członkiem polskiego komitetu przygotowawczego do Międzynarodowego Kongresu Elektrycznego, zorganizowanego w 1932 roku w Paryżu z okazji 50-lecia pierwszego Kongresu i Wystawy Elektryczności.

Jest autorem kilkunastu opracowań z zakresu elektrotechniki opublikowanych w Polsce i w Berlinie. Opracował wiele projektów, ekspertyz badawczych oraz orzeczeń dla przemysłu węglowego.

W 1952 roku pawilon B-1 - siedziba Wydziału Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa otrzymał imię profesora Jana Studniarskiego.

Odznaczenia i nagrody

Medal Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości


Bibliografia

Książki

  • Akademja Nauk Technicznych : 1920-1932. Warszawa 1932, s. 73-74
  • Czy wiesz kto to jest? Pod red. S. Łozy. Warszawa 1938, s. 703
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 177
  • Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 89
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1920/21]. Kraków 1920, s. 3
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1921/22]. Kraków 1921, s. 3
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1922/23]. Kraków 1922, s. 5
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1924/25]. Kraków 1924, s. 6
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1925/26]. Kraków 1925, s. 12
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1926/27]. Kraków 1926, s. 13
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1927/28]. Kraków 1927, s. 13
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1928/29]. Kraków 1928, s. 14
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1929/30]. Kraków 1929, s. 14
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1930/31]. Kraków 1930, s. 13
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1931/32]. Kraków 1931, s. 14
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1932/33]. Kraków 1932, s. 21
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1933/34]. Kraków 1933, s. 21
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1935/36]. Kraków 1935, s. 21
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1936/37]. Kraków 1936, s. 23
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1937/38]. Kraków 1937, s. 22
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1938/39]. Kraków 1925, s. 25
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s.118
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 345, [foto]
  • Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 75-lecia Wydziału 1922-1997. [AGH]. Kraków 1997, s. 53-54
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 627 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 194-196, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo- Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artkuły

  • 90 lat Energetyki Tarnowskiej 1910 - 2000 : odsłonięcie tablicy ku czci Rektora prof. Jana Studniarskiego. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2000, nr 84, s. 24-25
  • Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 5-6
  • Kubiatowski J.: Prof. dr inż. Jan Studniarski (1876-1946). Przegląd Elektrotechniczny 1971 R. 47, nr 11, s. 506, [foto]
  • Pamięci profesora Jana Studniarskiego (1876-1946). Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza ; nr 941. Seria Elektrotechnika 1983 T. 2, nr 2, s. 79-81
  • Poczet Rektorów AGH : lata [1919-2013] : Jan Studniarski (1876-1946), 1922/23-1923/24. Biuletyn AGH 2013 wyd. spec. z okazji 100-lecia powołania Akademii Górniczej, s. 14, [foto]

Sieński H.: Profesor Jan Studniarski : tablice - pamięć wiecznie żywa - część XXXIII. Biuletyn AGH 2016, nr 98, s. 24-25, [foto]