Tadeusz Rumanstorfer: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 67: | Linia 67: | ||
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 157 | * Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 157 | ||
====Artykuły==== | ====Artykuły==== | ||
* Jaros J.: "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników (5) : Rumanstorfer Tadeusz. Przegląd Górniczy 1990, T. 46, nr 11-12, s. 43 | * Jaros J.: "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników (5) : Rumanstorfer Tadeusz. ''Przegląd Górniczy'' 1990, T. 46, nr 11-12, s. 43 | ||
* Promocja doktora honoris causa Tadeusza Rumanstorfera. Górnictwo 1990, z. 3, s. 191-201, [foto] | * Promocja doktora honoris causa Tadeusza Rumanstorfera. ''Górnictwo'' 1990, z. 3, s. 191-201, [foto] | ||
* Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18 | * Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 5, s. 18 | ||
Wersja z 11:18, 21 cze 2016
Tadeusz Rumanstorfer | |
---|---|
Nazwisko | Rumanstorfer |
Imię / imiona | Tadeusz |
Tytuły / stanowiska | Dr inż. |
Data urodzenia | 9 maja 1901 |
Miejsce urodzenia | Lwów |
Data śmierci | 1989 |
Miejsce śmierci | Katowice |
Dyscyplina/specjalności | bezpieczeństwo pracy w górnictwie
|
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1989 |
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za zasługi dla poprawy bezpieczeństwa pracy w górnictwie oraz za rozwój współpracy naszej Uczelni z przemysłem |
Dr inż. Tadeusz Rumanstorfer (1901–1989)
Specjalność: bezpieczeństwo pracy w górnictwie
Nota biograficzna
Urodził się 9 maja 1901 r. we Lwowie, zmarł w 1989 r. w Katowicach.
W 1920 r. podjął studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie, pracę dyplomową obronił w 1937 r. Od 1929 r. pracował w kopalni „Jowisz” (jej dyrektor w 1945 r.) jednocześnie kierował kopalnią „Saturn”. Od 1946 r. dyrektor kopalni „Sosnowiec”. W latach 1947–48 pracował w Naczelnej Dyrekcji Technicznej.
W latach 1948–55 był prezesem WUG w Katowicach. W latach 1948–69 prowadził wykłady z ratownictwa górniczego na Politechnice Śląskiej. W latach 1955–71 był zastępcą naczelnego dyrektora GIG, następnie przeszedł na emeryturę.
W latach 1957–68 był przewodniczącym Oddziału Wojewódzkiego NOT w Katowicach. Jako emeryt doktoryzował się w 1978 r. na Politechnice Śląskiej w Gliwicach.
W 1989 r. został doktorem honoris causa AGH, za zasługi dla poprawy bezpieczeństwa pracy w górnictwie oraz za rozwój współpracy naszej Uczelni z przemysłem.
Bibliografia
Książki
- Informator Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. S. Staszica. Red. Krystyna Norwicz. Kraków, 1990, s. 74
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 157
Artykuły
- Jaros J.: "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników (5) : Rumanstorfer Tadeusz. Przegląd Górniczy 1990, T. 46, nr 11-12, s. 43
- Promocja doktora honoris causa Tadeusza Rumanstorfera. Górnictwo 1990, z. 3, s. 191-201, [foto]
- Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18