Roman Magda: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1950
| birth_date = 1950–
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date =  
| death_date =  
Linia 23: Linia 23:
| citizenship =  
| citizenship =  
| nationality =  
| nationality =  
| fields = projektowanie i rekonstrukcja zakładów, ekonomika, zarządzanie i marketing w przemyśle
| fields = projektowanie i rekonstrukcja zakładów, ekonomika, zarządzanie i marketing w przemyśle
| workplaces =  
| workplaces =  
| alma_mater =  
| alma_mater =  
Linia 38: Linia 38:
| influences =  
| influences =  
| influenced =  
| influenced =  
| awards = Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1979), Rektora AGH (1981, 1983, 1984, 1985, 1996).
| awards = Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1979), Rektora AGH (1981, 1983, 1984, 1985, 1996).
| signature =  
| signature =  
| signature_alt =  
| signature_alt =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Prof. dr hab.inż. '''Roman Magda''' (1950-)
Prof. dr hab.inż. '''Roman Magda''' (1950–)


Specjalność: projektowanie i rekonstrukcja zakładów, ekonomika, zarządzanie i marketing w przemyśle
Specjalność: projektowanie i rekonstrukcja zakładów, ekonomika, zarządzanie i marketing w przemyśle


Urodził się 30 sierpnia 1950 r. w Ostrowach Baranowskich. Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1974). Doktoryzował się w 1977 roku. Doktor habilitowany od roku 1986. Tytuł profesora otrzymał w 1997 roku.
Urodził się 30 sierpnia 1950 r. w Ostrowach Baranowskich. Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1974). Doktoryzował się w 1977 roku. Doktor habilitowany od roku 1986. Tytuł profesora otrzymał w 1997 roku.


Od 1977 roku związany z AGH. W latach 1977-1978 zatrudniony na stanowisku asystenta, od 1978 starszego asystenta, później adiunkta (1978-1987), następnie docenta (1987-1993), od roku 1993 prof. nadzw. Prodziekan Wydziału Górniczego w latach 1993-1996, z-ca kier. Zakładu Projektowania, Budownictwa, Ekonomiki i Zarządzania w Górnictwie od roku 1996, kierownik Pracowni Projektowania i Rekonstrukcji Kopalń od 1996 r.
Od 1977 roku związany z AGH. W latach 1977–1978 zatrudniony na stanowisku asystenta, od 1978 starszego asystenta, później adiunkta (1978–1987), następnie docenta (1987–1993), od roku 1993 prof. nadzw. Prodziekan Wydziału Górniczego w latach 1993–1996, z-ca kier. Zakładu Projektowania, Budownictwa, Ekonomiki i Zarządzania w Górnictwie od roku 1996, kierownik Pracowni Projektowania i Rekonstrukcji Kopalń od 1996 r.


Członek Komitetu Górnictwa PAN (Sekcja Projektowania i Budowy Kopalń (1983-), wiceprzewodniczący Sekcji Projektowania i Budownictwa Górniczego (1996-), Senatu AGH (1996-1999), Senackiej Komisji ds Kształcenia AGH (1996-1999) oraz Soc. for Mining, Metallurgy and Exploration Incorporation (1992-1994).
Członek Komitetu Górnictwa PAN (Sekcja Projektowania i Budowy Kopalń (1983–), wiceprzewodniczący Sekcji Projektowania i Budownictwa Górniczego (1996–), Senatu AGH (1996–1999), Senackiej Komisji ds Kształcenia AGH (1996–1999) oraz Soc. for Mining, Metallurgy and Exploration Incorporation (1992–1994).


Główne zainteresowania naukowe to: teoria projektowania i restrukturyzacji zakładów oraz ocena ekonomicznej efektywności inwestycji (modelowanie matematyczne oraz ocena ekonomicznej efektywności procesu wydobywczego w kopalniach podziemnych); optymalizacja programu rozwoju przemysłu węgla kamiennego, górnicze zagospodarowanie złóż węgla kamiennego, rud miedzi, cynku i ołowiu; określanie bieżącej i perspektywicznej efektywności ekonomicznej kopalń węgla kamiennego; rekonstrukcja i modernizacja modeli kopalń, restrukturyzacja europejskiego i polskiego górnictwa węglowego.
Główne zainteresowania naukowe to: teoria projektowania i restrukturyzacji zakładów oraz ocena ekonomicznej efektywności inwestycji (modelowanie matematyczne oraz ocena ekonomicznej efektywności procesu wydobywczego w kopalniach podziemnych); optymalizacja programu rozwoju przemysłu węgla kamiennego, górnicze zagospodarowanie złóż węgla kamiennego, rud miedzi, cynku i ołowiu; określanie bieżącej i perspektywicznej efektywności ekonomicznej kopalń węgla kamiennego; rekonstrukcja i modernizacja modeli kopalń, restrukturyzacja europejskiego i polskiego górnictwa węglowego.


Autor licznych publikacji naukowych (52 prace, 3 książki), promotor 3 prac doktorskich.
Autor licznych publikacji naukowych (52 prace, 3 książki), promotor 3 prac doktorskich.


Wiceprzewodniczący Koła Zakł. Stow. Inż. i Techników Górnictwa przy AGH (1990-1994), czł. Rady Nadz. Rybnickiej Spółki Węglowej S.A. (1998-1999) oraz czł. Rady Nadz. Nadwiślańskiej Spółki Węglowej S.A. (1999-), Czł. Zesp. Ekspertów ds Oceny Zdolności Produkcyjnych i Projektów Inwestycyjnych Państwowej Agencji Restrukturyzacji Górnictwa Węgla Kamiennego S.A. (1998-1999).
Wiceprzewodniczący Koła Zakł. Stow. Inż. i Techników Górnictwa przy AGH (1990–1994), czł. Rady Nadz. Rybnickiej Spółki Węglowej S.A. (1998–1999) oraz czł. Rady Nadz. Nadwiślańskiej Spółki Węglowej S.A. (1999–), Czł. Zesp. Ekspertów ds Oceny Zdolności Produkcyjnych i Projektów Inwestycyjnych Państwowej Agencji Restrukturyzacji Górnictwa Węgla Kamiennego S.A. (1998–1999).


Źródło:
Źródło:
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M-R. Warszawa 2000. s. 39-40
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. s. 39–40




{{DEFAULTSORT:Magda, Roman }}
{{DEFAULTSORT:Magda, Roman }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 16:21, 16 gru 2013

Roman Magda
Nazwisko Magda
Imię / imiona Roman
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab.inż.
Data urodzenia 1950–


Dyscyplina/specjalności projektowanie i rekonstrukcja zakładów, ekonomika, zarządzanie i marketing w przemyśle



Odznaczenia i nagrody Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1979), Rektora AGH (1981, 1983, 1984, 1985, 1996).
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Górniczy19931996

Prof. dr hab.inż. Roman Magda (1950–)

Specjalność: projektowanie i rekonstrukcja zakładów, ekonomika, zarządzanie i marketing w przemyśle

Urodził się 30 sierpnia 1950 r. w Ostrowach Baranowskich. Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1974). Doktoryzował się w 1977 roku. Doktor habilitowany od roku 1986. Tytuł profesora otrzymał w 1997 roku.

Od 1977 roku związany z AGH. W latach 1977–1978 zatrudniony na stanowisku asystenta, od 1978 starszego asystenta, później adiunkta (1978–1987), następnie docenta (1987–1993), od roku 1993 prof. nadzw. Prodziekan Wydziału Górniczego w latach 1993–1996, z-ca kier. Zakładu Projektowania, Budownictwa, Ekonomiki i Zarządzania w Górnictwie od roku 1996, kierownik Pracowni Projektowania i Rekonstrukcji Kopalń od 1996 r.

Członek Komitetu Górnictwa PAN (Sekcja Projektowania i Budowy Kopalń (1983–), wiceprzewodniczący Sekcji Projektowania i Budownictwa Górniczego (1996–), Senatu AGH (1996–1999), Senackiej Komisji ds Kształcenia AGH (1996–1999) oraz Soc. for Mining, Metallurgy and Exploration Incorporation (1992–1994).

Główne zainteresowania naukowe to: teoria projektowania i restrukturyzacji zakładów oraz ocena ekonomicznej efektywności inwestycji (modelowanie matematyczne oraz ocena ekonomicznej efektywności procesu wydobywczego w kopalniach podziemnych); optymalizacja programu rozwoju przemysłu węgla kamiennego, górnicze zagospodarowanie złóż węgla kamiennego, rud miedzi, cynku i ołowiu; określanie bieżącej i perspektywicznej efektywności ekonomicznej kopalń węgla kamiennego; rekonstrukcja i modernizacja modeli kopalń, restrukturyzacja europejskiego i polskiego górnictwa węglowego.

Autor licznych publikacji naukowych (52 prace, 3 książki), promotor 3 prac doktorskich.

Wiceprzewodniczący Koła Zakł. Stow. Inż. i Techników Górnictwa przy AGH (1990–1994), czł. Rady Nadz. Rybnickiej Spółki Węglowej S.A. (1998–1999) oraz czł. Rady Nadz. Nadwiślańskiej Spółki Węglowej S.A. (1999–), Czł. Zesp. Ekspertów ds Oceny Zdolności Produkcyjnych i Projektów Inwestycyjnych Państwowej Agencji Restrukturyzacji Górnictwa Węgla Kamiennego S.A. (1998–1999).

Źródło:

  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. s. 39–40