Andrzej Brückman de Renstrom: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
m (zamienił w treści „Category:Uczeni” na „Category:Biogramy”) |
||
| Linia 71: | Linia 71: | ||
{{DEFAULTSORT:Brückman de Renstrom, Andrzej }} | {{DEFAULTSORT:Brückman de Renstrom, Andrzej }} | ||
[[Category: | [[Category:Biogramy]] | ||
Wersja z 11:00, 17 gru 2015
| Andrzej Brückman de Renstrom | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Brückman de Renstrom | ||||||||
| Imię / imiona | Andrzej | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. | ||||||||
| Data urodzenia | 5 września 1924 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Kałusz | ||||||||
| Data śmierci | 23 września 1994 | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | chemia jądrowa i wysokotemperaturowa, korozja metali | ||||||||
| Pełnione funkcje | Prodziekan ds. nauki Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH (1990-1993) | ||||||||
| Wydział | Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
| ||||||||
| |||||||||
Prof. dr hab. Andrzej Brückman de Renstrom (1924–1994)
Specjalność: chemia jądrowa i wysokotemperaturowa, korozja metali
Życiorys
Urodził się 5 września 1924 roku w Kałuszu (dawne województwo stanisławowskie). Zmarł 23 września 1994 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim.
W latach 1945–47 studiował chemię na uniwersytecie w Rzymie, po powrocie do Krakowa podjął studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii UJ. W 1950 r. uzyskał stopień magistra chemii.
Pracę zawodową rozpoczął w Państwowym Zakładzie Badań Fizykochemicznych w Krakowie. W 1952 r. przeszedł do Instytutu Odlewnictwa, gdzie pracował do roku 1957. W 1957 r. podjął pracę w Zakładzie Fizyki Ogólnej na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej i od tego czasu był na stałe związany z AGH. W 1963 r. obronił pracę doktorską (AGH), w 1966 r. habilitował się (AGH). W 1976 r. został profesorem nadzwyczajnym. W l. 1990-1993 był prodziekanem ds. nauki na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH.
Tematyka jego prac była różnorodna: od dozymerów promieniowania, poprzez chemię jądrową do wysokotemperaturowej korozji metali.
Bibliografia
- Kto jest kim w ceramice. s. 49
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice, cop. 2004. S. 40