Włodzimierz Wrona: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 3: Linia 3:
|given-name=Włodzimierz
|given-name=Włodzimierz
|honorific-prefix=Prof. nadzw. dr
|honorific-prefix=Prof. nadzw. dr
|image= 
|birth_date=16 października 1912
|birth_date=16 października 1912
|birth_place=Deszno
|birth_place=Deszno
Linia 76: Linia 75:
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). s. 206
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). s. 206
* Skład osobowy i spis wykładów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie na rok akademicki 1958-1959. [Kraków] nakład. AGH [1959] s. 32, 165, 168, 170, 175, 179, 184
* Skład osobowy i spis wykładów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie na rok akademicki 1958-1959. [Kraków] nakład. AGH [1959] s. 32, 165, 168, 170, 175, 179, 184
* Słownik biograficzny matematyków polskich. Tarnobrzeg 2003. S. 262–263
* Słownik biograficzny matematyków polskich. Tarnobrzeg 2003. s. 262–263





Wersja z 16:11, 13 sty 2015

Włodzimierz Wrona
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Wrona
Imię / imiona Włodzimierz
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. dr
Data urodzenia 16 października 1912
Miejsce urodzenia Deszno
Data śmierci 28 września 1988
Miejsce śmierci Hayward
Dyscyplina/specjalności matematyka
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Hutniczego AGH (1950–51)
Wydział Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej



FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Hutniczy19501951


Prof. nadzw. dr Włodzimierz Wrona (1912–1988)

Specjalność: matematyka

Życiorys

Urodził się 16 października 1912 r. w miejscowości Deszno koło Kielc. Zmarł 28 września 1988 w Hayward (USA).

Ukończył studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (dyplom otrzymał 30 czerwca 1934 r.). Równocześnie w latach 1932–35 był zastępcą asystenta Katedry Matematyki Akademii Górniczej w Krakowie. W latach 1935–38 był nauczycielem w Państwowym Gimnazjum w Siemianowicach Śląskich. W 1938 wyjechał na dalsze studia do Amsterdamu. W okresie okupacji brał udział w tajnym nauczaniu w szkolnictwie średnim, a następnie na tajnym uniwersytecie w Krakowie. W okresie 1947-48 studiował geometrię różniczkową w Leeds (Anglia).

W Akademii Górniczej był adiunktem (1945–46), zastępcą profesora (1946–49), docentem (1949–50), profesorem nadzwyczajnym (1950–60). W latach 1953-60 był kierownikiem Katedry Matematyki. W roku akademickim 1950/51 był dziekanem Wydziału Hutniczego AGH. Od 1960 r. prof. nadzw. Politechniki Warszawskiej.

W 1959 roku przeniósł się na Politechnikę Warszawską, gdzie wykładał matematykę na Wydziale Inżynierii Budowlanej i kierował Katedrą Matematyki. W 1970 wyemigrował do USA na zaproszenie Kalifornijskiego Uniwersytetu Stanowego w Hayward. Pracował tam przez 10 lat na stanowisku profesora, później przeszedł na emeryturę.

Autor wielu publikacji m.in. opublikował Matematykę wyższą dla studiów technicznych (1957) oraz trzyczęściową pracę dotyczącą przestrzeni Finslera (1963).

Członek licznych organizacji naukowych m.in. PTM, New York Academy of Science, London Mathematical Society i Tensor Society w Japonii.

Odznaczenia i nagrody

Nagroda PTM im. S. Zaremby


Źródło:

  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). s. 206
  • Skład osobowy i spis wykładów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie na rok akademicki 1958-1959. [Kraków] nakład. AGH [1959] s. 32, 165, 168, 170, 175, 179, 184
  • Słownik biograficzny matematyków polskich. Tarnobrzeg 2003. s. 262–263