Zenon Duda: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 48: Linia 48:


* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s.132
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s.132
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 5 - 2022. Oprac. H. Sieński. Kraków 2022, s. 35-37, [foto]
* [Skład Osobowy AGH … 1962/63]. Kraków 1963, s. 35
* [Skład Osobowy AGH … 1962/63]. Kraków 1963, s. 35
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego [AGH] 1919-2009 : (od listopada 2002 roku Wydział Górniczy nosi nazwę Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii). Wyd. 2 popr. i poszerz. Kraków 2009, s. 74, 100, 110
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego [AGH] 1919-2009 : (od listopada 2002 roku Wydział Górniczy nosi nazwę Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii). Wyd. 2 popr. i poszerz. Kraków 2009, s. 74, 100, 110

Aktualna wersja na dzień 07:27, 7 kwi 2023

Zenon Duda
Zenon Duda.jpg
Nazwisko Duda
Imię / imiona Zenon
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 5 czerwca 1935
Miejsce urodzenia Mikołów
Data śmierci 16 marca 2022
Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia inżynierska, budownictwo podziemne, ochrona zabytkowych obiektów nieruchomych, ochrona zabytków techniki górniczej, budownictwo podziemne i górnicze
Wydział Wydział Górnictwa i Geoinżynierii


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Dr inż. Zenon Duda (1935-2022)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, budownictwo podziemne, ochrona zabytkowych obiektów nieruchomych, ochrona zabytków techniki górniczej, budownictwo podziemne i górnicze

Nota biograficzna

Urodził się 5 czerwca 1936 roku w Mikołowie. Zmarł 16 marca 2022 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1957 roku ukończył studia na Politechnice Śląskiej w Gliwicach, a w 19560 roku na Wydziale Górniczym AGH.

W 1962 roku rozpoczął pracę starszego asystenta w Zakładzie Głębienia Szybów Katedry Głębienia Szybów i Obudowy Górniczej Wydziału Górniczego AGH.

W 1969 roku na podstawie pracy "Wpływ niektórych parametrów otworów mrożeniowych na efektywność zamrażania skał", napisanej pod kierunkiem profesora Jana Walewskiego, uzyskał stopień doktora.

W latach 1982-1988 i 1990-2000 był zastępcą dyrektora Instytutu Projektowania i Budowy Kopalń Wydziału Górniczego oraz latach 1994-2000 kierownikiem Pracowni Technologii Górniczych w Budownictwie Komunalnym.

Wieloletni przewodniczący Komitetu Obchodów Dnia Górnika w AGH, współorganizator wielu Zjazdów Naukowych Wychowanków. Krzewiciel i propagator tradycji górniczych. Wspólnie ze Stowarzyszeniem Wychowanków AGH do 1984 roku organizował corocznie kolejne Zjazdy Naukowe Wychowanków połączone z konferencjami tematycznymi, dotyczącymi najistotniejszych spraw polskiego i światowego górnictwa. W roku 2002 był wielkim orędownikiem przywrócenia przez ówczesne kierownictwo Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii, tradycyjnych Pochodów Lisów z AGH do Rynku Głównego i do Kolegiaty św. Anny, gdzie odbywały się uroczyste msze św. Barbórkowe.

Autor około 120 publikacji oraz współautor 1 patentu.

Ekspert Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego do spraw ochrony Zabytków, a także Ekspert Rady do spraw Kultury i Dziedzictwa Narodowego Konferencji Episkopatu Polski.

Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa, Głównej Komisji Budownictwa Górniczego, Głównej Komisji Muzealnictwa i Tradycji Górniczych, Komisji Kwalifikacyjnej Rzeczoznawców przy Zarządzie Głównym SITG, Głównej Komisji Konserwatorskiej przy Generalnym Konserwatorze RP, Rady Naukowej Muzeum Zamkowego w Malborku, Rady Naukowej Muzeum Historyczno-Archeologicznego w Ostrowcu Świętokrzyskim.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Honorowa Szpada Górnicza, Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego i Nauki, Rzeczoznawca Ministra Kultury, Generalny Dyrektor Górniczy II stopnia, Złota Odznaka "Zasłużony dla Górnictwa RP", Złota Odznaka Związku Nauczycielstwa Polskiego, Odznaka "Zasłużony dla Stowarzyszenia Wychowanków AGH"

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/duda-zenon-003540

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s.132
  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 5 - 2022. Oprac. H. Sieński. Kraków 2022, s. 35-37, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1962/63]. Kraków 1963, s. 35
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego [AGH] 1919-2009 : (od listopada 2002 roku Wydział Górniczy nosi nazwę Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii). Wyd. 2 popr. i poszerz. Kraków 2009, s. 74, 100, 110
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 72-73, [foto]

Inne

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Zenon_Duda&oldid=77503”