Henryk Dybiec: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
mNie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 10: Linia 10:
|faculty=Wydział Metali Nieżelaznych
|faculty=Wydział Metali Nieżelaznych
|awards=Złoty Krzyż Zasługi
|awards=Złoty Krzyż Zasługi
}}
}}{{Funkcja
{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Metali Nieżelaznych
|Jednostka=Wydział Metali Nieżelaznych
Linia 17: Linia 16:
|Rok_do=2005
|Rok_do=2005
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Henryk Dybiec''' (1949-)
Prof. dr hab. inż. '''Henryk Dybiec''' (1949–)


Dyscyplina/specjalności: metaloznawstwo, inżynieria materiałowa, metalurgia, obróbka cieplna  
Dyscyplina/specjalności: metaloznawstwo, inżynieria materiałowa, metalurgia, obróbka cieplna  
Linia 25: Linia 24:
Urodził się 5 kwietnia 1949 roku w Tyliczu.
Urodził się 5 kwietnia 1949 roku w Tyliczu.


W 1974 roku ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Metali Nieżelaznych AGH.
W 1974 roku ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Metali Nieżelaznych AGH.


W 1974 roku rozpoczął prace asystenta stażysty w Zakładzie Metaloznawstwa Teoretycznego Instytutu Przeróbki Plastycznej i Metaloznawstwa [[ Wydział Metali Nieżelaznych|Wydziału Metali Nieżelaznych]] AGH.
W 1974 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty w Zakładzie Metaloznawstwa Teoretycznego Instytutu Przeróbki Plastycznej i Metaloznawstwa [[ Wydział Metali Nieżelaznych|Wydziału Metali Nieżelaznych]] AGH.


W 1980 roku na podstawie pracy "Analiza niejednorodnego odkształcenia w świetle badań przebiegu aktywacji cieplnej procesu odkształcenia plastycznego", napisanej pod kierunkiem profesora Andrzeja Korbela, uzyskał stopień doktora.
W 1980 roku na podstawie pracy "Analiza niejednorodnego odkształcenia w świetle badań przebiegu aktywacji cieplnej procesu odkształcenia plastycznego", napisanej pod kierunkiem profesora Andrzeja Korbela, uzyskał stopień doktora.
Linia 33: Linia 32:
W 1992 roku na podstawie rozprawy "Wysokotemperaturowe odkształcenie stopu AlMg4,5. Eksperymentalne studium lokalizacji odkształcenia i mechanizmów deformacji w próbie rozciągania" uzyskał stopień doktora habilitowanego. Od 1996 roku był profesorem nadzwyczajnym AGH.
W 1992 roku na podstawie rozprawy "Wysokotemperaturowe odkształcenie stopu AlMg4,5. Eksperymentalne studium lokalizacji odkształcenia i mechanizmów deformacji w próbie rozciągania" uzyskał stopień doktora habilitowanego. Od 1996 roku był profesorem nadzwyczajnym AGH.


W AGH był członkiem kilku zespołów, m.in.: w latach 1993-2002 Zespołu IV ds. Odbiorów Prac Statutowych i Własnych, w latach był 1994-2002 Uczelnianej Komisji Wyborczej i w latach 1996-2002 członkiem Uczelnianej Komisji Dyscypliny ds. Studentów.
W AGH był członkiem kilku zespołów, m.in.: w latach 1993-2002 Zespołu IV ds. Odbiorów Prac Statutowych i Własnych, w latach 1994-2002 Uczelnianej Komisji Wyborczej i w latach 1996-2002 Uczelnianej Komisji Dyscypliny ds. Studentów.


Od 1999 roku był koordynatorem Uczelnianym Programu Europejskiego SOCRETES/ERASMUS.
Od 1999 roku był koordynatorem Uczelnianym Programu Europejskiego SOCRATES/ERASMUS.


W latach 2002-2005 był prodziekanem Wydziału.
W latach 2002-2005 był prodziekanem Wydziału.


Od 1 listopada 2008 roku był kierownikiem Katedry Struktury i Mechaniki Ciała Stałego.
1 listopada 2008 roku został kierownikiem Katedry Struktury i Mechaniki Ciała Stałego.


Od 2002 roku był wiceprzewodniczącym Rady Centrum Nowych Materiałów i Technologii.
Od 2002 roku był wiceprzewodniczącym Rady Centrum Nowych Materiałów i Technologii.
Linia 49: Linia 48:
Promotor 4 doktoratów.
Promotor 4 doktoratów.


Członek Polskiego Towarzystwa Materiałoznawczego, Wydziału III Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego i Komisji Nauk Technicznych  oraz Wydziału III Nauk Ścisłych i Technicznych; Komisja Nauk Technicznych Polskiej Akademii Umiejętności, Zespołów Specjalistycznych, Doradczych, Zadaniowych Interdyscyplinarnego Zespołu do spraw Nanonauki i Nanotechnologii Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Członek Polskiego Towarzystwa Materiałoznawczego, Wydziału III Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego i Komisji Nauk Technicznych  oraz Wydziału III Nauk Ścisłych i Technicznych; Komisji Nauk Technicznych Polskiej Akademii Umiejętności, Zespołów Specjalistycznych, Doradczych, Zadaniowych Interdyscyplinarnego Zespołu do spraw Nanonauki i Nanotechnologii Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
Linia 78: Linia 77:
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]


'''''<span style="color:red;">stan na dzień 17.01.2023</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 3.09.2023</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 13:44, 3 wrz 2023

Henryk Dybiec
Henryk Dybiec.jpg
Nazwisko Dybiec
Imię / imiona Henryk
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 5 kwietnia 1949
Miejsce urodzenia Tylicz


Dyscyplina/specjalności metaloznawstwo, inżynieria materiałowa, metalurgia, obróbka cieplna
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Metali Nieżelaznych (2002-2005)
Wydział Wydział Metali Nieżelaznych


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Metali Nieżelaznych20022005

Prof. dr hab. inż. Henryk Dybiec (1949–)

Dyscyplina/specjalności: metaloznawstwo, inżynieria materiałowa, metalurgia, obróbka cieplna

Nota biograficzna

Urodził się 5 kwietnia 1949 roku w Tyliczu.

W 1974 roku ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Metali Nieżelaznych AGH.

W 1974 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty w Zakładzie Metaloznawstwa Teoretycznego Instytutu Przeróbki Plastycznej i Metaloznawstwa Wydziału Metali Nieżelaznych AGH.

W 1980 roku na podstawie pracy "Analiza niejednorodnego odkształcenia w świetle badań przebiegu aktywacji cieplnej procesu odkształcenia plastycznego", napisanej pod kierunkiem profesora Andrzeja Korbela, uzyskał stopień doktora.

W 1992 roku na podstawie rozprawy "Wysokotemperaturowe odkształcenie stopu AlMg4,5. Eksperymentalne studium lokalizacji odkształcenia i mechanizmów deformacji w próbie rozciągania" uzyskał stopień doktora habilitowanego. Od 1996 roku był profesorem nadzwyczajnym AGH.

W AGH był członkiem kilku zespołów, m.in.: w latach 1993-2002 Zespołu IV ds. Odbiorów Prac Statutowych i Własnych, w latach 1994-2002 Uczelnianej Komisji Wyborczej i w latach 1996-2002 Uczelnianej Komisji Dyscypliny ds. Studentów.

Od 1999 roku był koordynatorem Uczelnianym Programu Europejskiego SOCRATES/ERASMUS.

W latach 2002-2005 był prodziekanem Wydziału.

1 listopada 2008 roku został kierownikiem Katedry Struktury i Mechaniki Ciała Stałego.

Od 2002 roku był wiceprzewodniczącym Rady Centrum Nowych Materiałów i Technologii.

W 2009 roku otrzymał tytuł profesora nauk technicznych.

Autor ponad 80 publikacji i 9 patentów.

Promotor 4 doktoratów.

Członek Polskiego Towarzystwa Materiałoznawczego, Wydziału III Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego i Komisji Nauk Technicznych oraz Wydziału III Nauk Ścisłych i Technicznych; Komisji Nauk Technicznych Polskiej Akademii Umiejętności, Zespołów Specjalistycznych, Doradczych, Zadaniowych Interdyscyplinarnego Zespołu do spraw Nanonauki i Nanotechnologii Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/dybiec-henryk-002944

Źródła do biogramu

Książki

  • [Skład Osobowy AGH … 1974/75]. Kraków 1975, s. 77
  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 203
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 76, [foto]
  • Wydział Metali Nieżelaznych Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : XXXV lat działalności. Oprac. J. Nowakowski. Kraków 1997, s. 6, 18, 20, 25, 32
  • Wydział Metali Nieżelaznych Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 40 lat działalności. Oprac. J. Nowakowski, L. Kustowski, W. Libura. Kraków 2002, s. 17, 36, 46, 50, 64
  • Wydział Metali Nieżelaznych Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : kronika 50 lat działalności WMN. Oprac. J. Nowakowski, L. Kustowski. Kraków 2012, s. 16, 18, 26, 74, 98, 103, 260, [foto]

Inne

stan na dzień 3.09.2023