Witold Budryk: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 83 wersji utworzonych przez 8 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Witold Budryk
|family-name=Budryk
| image = Witold_Budryk.jpg
|given-name=Witold
| family-name = Budryk
|honorific-prefix=Prof. zw. dr hab. inż.
| given-name = Witold
|image=Witold_Budryk.jpg
| additional-name =
|birth_date=24 lutego 1891
| honorific-prefix = Prof. zw. dr hab. inż.
|birth_place=Białystok
| honorific-suffix =
|death_date=18 listopada 1958
| native_name =
|death_place=Kraków
| native_name_lang =
|fields=górnictwo, wentylacja kopalń, zwalczanie pożarów podziemnych, hydromechanika górnicza, eksploatacja złóż, mechanika przemieszczeń górotworu, technologia chemiczna
| image = Witold_Budryk.jpg
|function=Rektor AGH (1956–1958)
| image_size = 10535
|faculty=Wydział Górniczy
| alt =
|awards=Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 10-lecia Polski Ludowej, Złoty Krzyż Zasługi
| caption =
|name=Witold Budryk
| birth_date = 1891
|image_size=10535
| birth_place =  
}}{{Funkcja
| death_date = 1958
|Stanowisko=Rektor
| death_place =  
|Jednostka=AGH
| resting_place =
|Rok_od=1956
| resting_place_coordinates =
|Rok_do=1958
| other_names =
}}{{Funkcja
| residence =
|Stanowisko=Dziekan
| citizenship =
|Jednostka=Wydział Górniczy
| nationality =
|Rok_od=1936
| fields = wentylacja kopalń, zwalczanie pożarów podziemnych, hydromechanika górnicza, eksploatacja złóż, mechanika przemieszczeń górotworu, technologia chemiczna
|Rok_do=1939
| function = Rektor w latach 1956–58
}}{{Funkcja
| workplaces =  
|Stanowisko=Dziekan
| alma_mater =  
|Jednostka=Wydział Górniczy
| thesis_title =  
|Rok_od=1945
| thesis_url =  
|Rok_do=1948
| thesis_year =  
}}{{Funkcja
| doctoral_advisor =  
|Stanowisko=Dziekan
| academic_advisors =  
|Jednostka=Wydział Geologiczno-Mierniczy
| doctoral_students =  
|Rok_od=1947
| notable_students =  
|Rok_do=1948
| known_for =  
| author_abbrev_bot =  
| author_abbrev_zoo =  
| influences =  
| influenced =  
| awards = Krzyż Komandorski OOP, Medal Dziesięciolecia PL, Złota Odznaka Honorowa NOT, nagrody państwowe I i II stopnia.
| signature =  
| signature_alt =
| website =  
| footnotes =  
| spouse =  
| children =  
}}
}}
Prof. zw. dr hab. inż. '''Witold Budryk''' (1891–1958)
Prof. zw. dr hab. inż. '''Witold Budryk''' (1891–1958)


Specjalność: wentylacja kopalń, zwalczanie pożarów podziemnych, hydromechanika górnicza, eksploatacja złóż, mechanika przemieszczeń górotworu, technologia chemiczna
Dyscyplina/specjalności: górnictwo, wentylacja kopalń, zwalczanie pożarów podziemnych, hydromechanika górnicza, eksploatacja złóż, mechanika przemieszczeń górotworu, technologia chemiczna


Urodził się 24 lutego 1891 r. w Białymstoku. Zmarł 18 listopada 1958 r. w Krakowie, tam też pochowany w Alei Zasłużonych cmentarza Rakowickiego. Studia górnicze w Inst. Górniczym w Petersburgu, inżynierskie w Szkole Politechnicznej we Lwowie i w Politechnice Warszawskiej, studia geologiczno-górnicze w Akademii Górniczej w Krakowie.
== Nota biograficzna ==


W Akademii Górniczej od 1924 roku, asystent i docent Katedry Górnictwa, po przewodzie habilitacyjnym w 1930 r. prof. nadzw., kierownik Katedry Górnictwa i Przeróbki Mechanicznej (1930–45), organizator i dziekan Wydziału Górniczego (1936–39 i 1945/46), prof. zw. (1937), kierownik Katedry Aerologii i Hydromechaniki Górniczej (1945–58). W 1928 r. zapoczątkował listę doktorów AG (pierwszy w Polsce stopień doktora nauk technicznych z zakresu górnictwa). W 1939 r. wraz z profesorami UJ i AG uwięziony w obozach koncentracyjnych w Sachsenhausen i Oranienburgu.
Urodził się 24 lutego 1891 roku w Białymstoku. Zmarł 18 listopada 1958 roku w Krakowie, tam też pochowany w Alei Zasłużonych Cmentarza Rakowickiego.


Pracownik Głównego Instytutu Górnictwa w Katowicach, kierownik Zakładu Mechaniki Górotworu PAN (1952–58). Stworzył oryginalną polską szkołę inżynierów górniczych, zwaną szkołą Budryka. Był przewodniczącym Komitetu Naukowego Górniczo-Hutniczego Komitetu Porozumiewawczego, koordynującego działalność PAU, TNW, ANT i innych towarzystw naukowych (1938–39).
Studia górnicze w Instytucie Górniczym w Petersburgu, inżynierskie w Szkole Politechnicznej we Lwowie i w Politechnice Warszawskiej, studia geologiczno-górnicze w Akademii Górniczej w Krakowie.


Autor ok. 120 prac, ogłoszonych drukiem w języku polskim, francuskim i niemieckim. Dotyczą one wszystkich dziedzin górnictwa i przeróbki mechanicznej. Stworzył naukowe podstawy tak ważnych działów w górnictwie podziemnym, jakimi są warunki bezpieczeństwa przeciwko zagrożeniom geodynamicznym, gazowym i wodnym.
W Akademii Górniczej od 1924 roku, asystent i docent [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] Akademii Górniczej, po przewodzie habilitacyjnym w 1930 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1937 roku został profesorem zwyczajnym. Kierownik Zakładu Górnictwa I i Przeróbki Mechanicznej (1930–1945), dziekan Wydziału Górniczego  - 1936–1939, kierownik Katedry Aerologii i Hydromechaniki Górniczej (1945–1958).  
W 1928 roku zapoczątkował listę doktorów AG (pierwszy w Polsce stopień doktora nauk technicznych z zakresu górnictwa).  


Członek Akademii Nauk Technicznych, czł. rzeczywisty PAN. Jego imię otrzymała kopalnia w Ornontowicach; został także upamiętniony tablicą pamiątkową w budynku AGH oraz nazwaniem jego imieniem I pawilonu Wydziału Górniczego. Członek Komisji Nauk Technicznych PAU (1950–52), przewodniczący Komitetu Górnictwa PAN (1952–58).
W listopadzie 1939 roku wraz z profesorami UJ i AG uwięziony w obozach koncentracyjnych w Sachsenhausen i Oranienburgu. W lutym 1940 roku został zwolniony i powrócił do Krakowa, gdzie w nowo utworzonej Państwowej Szkole Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej prowadził wykłady z zakresu górnictwa i przeróbki mechanicznej.  


Źródło:
Po wyzwoleniu Krakowa brał udział w reaktywowaniu Wydziału Górniczego AG oraz włączył się w odbudowę zniszczonego przemysłu węglowego. W tym czasie równolegle pełnił kilka funkcji. W okresie 1945-1948 był dziekanem Wydziału Górniczego, kierownikiem zakładu Górnictwa I i Przeróbki Mechanicznej (od 1952 roku Katedry Aerologii i Hydromechaniki Górniczej, doradcą naukowym w Centralnym Zarządzie Przemysłu Węglowego oraz członkiem Rady Naukowej Instytutu Naukowo-Badawczego Przemysłu Węglowego i przewodniczącym komitetów naukowych Zakładu Górnictwa i Zakładu Przeróbki Mechanicznej tegoż Instytutu.
* Biogramy uczonych polskich. T. 7. Wrocław 1992. S. 34–37
* Biuletyn Iinformacyjny Pracowników AGH 1994 nr 8–9. s. 25–26
W roku akademickim 1947/1948 pełnił obowiązki Dziekana Wydziału Geologiczno-Mierniczego.
* Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T.1. Warszawa 1994. S. 220–222
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995 nr 15. s. 12
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995 nr 18. s. 23
* Słownik polskich pionierów techniki. Katowice 1986. S. 34
* Nauka Polska 1958 nr 3 (23). s. 131–134
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 31–36
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 13. Warszawa 2002. S. 36–39


W 1953 roku obchodził 25-lecie pracy. Uroczystości jubileuszowe odbyły się w AGH, a wzięło w nich udział grono przedstawicieli nauki oraz górnictwa polskiego i światowego.
W 1956 roku został wybrany Rektorem Akademii Górniczo-Hutniczej i funkcję tę sprawował do końca życia.
Pracownik Głównego Instytutu Górnictwa w Katowicach, kierownik Zakładu Mechaniki Górotworu PAN (1952–1958). Stworzył oryginalną polską szkołę inżynierów górniczych, zwaną szkołą Budryka. Był przewodniczącym Komitetu Naukowego Górniczo-Hutniczego Komitetu Porozumiewawczego, koordynującego działalność PAU, TNW, ANT i innych towarzystw naukowych (1938–1939).
Autor ok. 120 prac, ogłoszonych drukiem w języku polskim, francuskim i niemieckim. Dotyczą one wszystkich dziedzin górnictwa i przeróbki mechanicznej. Stworzył naukowe podstawy nowych działów w górnictwie podziemnym: warunki bezpieczeństwa przeciwko zagrożeniom geodynamicznym, gazowym i wodnym.
Członek Akademii Nauk Technicznych, członek rzeczywisty PAN. Jego imię otrzymała kopalnia w Ornontowicach. Członek Komisji Nauk Technicznych PAU (1950–1952), przewodniczący Komitetu Górnictwa PAN (1952–1958).
Budynek A-4 nosi imię profesora Witolda Budryka, a na na pierwszym piętrze znajduje się tablica poświęcona Jego pamięci.
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal 10-lecia Polski Ludowej]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], Medal Zwycięstwa i Wolności, Sztandar Pracy I klasy, Złota Odznaka Honorowa NOT, Medal Brązowy „Za długoletnią służbę”, Złota Odznaka Honorowa Miasta Krakowa, Nagrody państwowe I i II stopnia, tytuł "Zasłużonego Górnika Polski Ludowej", Nagroda Naukowa Miasta Krakowa.
== Źródła do biogramu ==
====Książki====
* 75-lecie pierwszego doktoratu w AGH - Witold Budryk. Red. S. Knothe. Kraków 2003, s. 187, [foto] (Biblioteka Szkoły Eksploatacji Podziemnej. Seria z Lampką Górniczą nr 18)
* Biogramy uczonych polskich : materiały o życiu i działalności członków AU w Krakowie, TNW, PAU, PAN. Cz. 7 : Nauki o Ziemi i górnicze A-Z. Oprac. A. Śródka. Wrocław 1992, s. 34-37, [foto]
* Encyklopedia Krakowa. Kraków 2000, s. 91
* Konieczna E.: Postaci AGH we wspomnieniach i anegdotach. Kraków 2008, s. 25-28, [foto]
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 22
* Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 9, [foto]
* Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 71-73
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. [Z. 1]. Oprac. H. Sieński. Kraków 2018, s. 15-16, [foto]
* Non omnis moriar… : groby Rektorów Akademii Górniczej i Akademii Górniczo-Hutniczej. Z. 4 - 2021. Oprac. H. Sieński. Kraków 2021, s. 105-114, [foto]
* Paczyńska I.: Aktion gegen Universitäts-Professoren (Kraków, 6 listopada 1939 roku) i okupacyjne losy aresztowanych. Kraków 2019, s. 206-848
* Rys historyczny Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska. [Red. Z. Niedojadło et al.]. Kraków 2001, s. 29-31, 32-53
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1935/36]. Kraków 1935, s. 25
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1936/37]. Kraków 1936, s. 27-28
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1937/38]. Kraków 1937, s. 26
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1938/39]. Kraków 1938, s. 29
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1946/47]. Kraków 1946, s. 13-14
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1947/48]. Kraków 1947, s. 3, 6, 29, 37
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 13. Red. Z. Skoczyński. Warszawa 2002, s. 36-39
* Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1986, s. 34
* Śródka A.: Uczeni polscy XIX-XX stulecia. T. 1 : A-G. Warszawa 1994, s. 220-222, [foto]
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s. 112
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 43, [foto]
* Wyrok na Uniwersytet Jagielloński 6 listopada 1939. Pod red. L. Hajdukiewicza. Kraków 1989, s. 274-275, [foto]
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 620 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 31-36, [foto] (Zeszyty Naukowe / Akademia Górniczo- Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)
====Artykuły====
* Aresztowani podczas aktion gegen Universitäts-Professoren 6 listopada 1939 roku : aresztowani naukowcy Wydziału Górniczego Akademii Górniczej. ''Alma Mater'' 2019, numer specjalny 212, s. 32, [foto]
* Aresztowani podczas aktion gegen Universitäts-Professoren 6 listopada 1939 roku : aresztowani naukowcy Wydziału Górniczego Akademii Górniczej. ''Alma Mater'' 2021, nr 227, s. 64, [foto]
* Bolewski A.: Antagonizmy profesorskie. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1995, nr 18, s. 23
* Bolewski A.: Osiągnięcia Akademii Górniczej w Krakowie w okresie 1919-1939 : z kart historii. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994 nr 6-7, s. 5-8
* Bolewski A.: Witold Budryk. ''Przegląd Geologiczny'' 1959, nr 2, s. 91-92
* Bolewski A.: Z kart historii AGH. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1995, nr 15, s. 12
* Budryk żyjący : poczet zasłużonych profesorów. ''Biuletyn Informacyjny'' 1968, nr 1, s. 4.1-4.4
* Gołąb S.: O pewnym wzorze Budryka w teorii pobierania prób. ''Zeszyty Naukowe AGH'' ; nr 25. [Seria] ''Górnictwo'' 1954, z. 6, s. 21-26
* Jahoda K.: Krakowscy Górnicy. ''Przegląd Górniczy'' 1990, nr 5, s. 20-23, [foto]
* Kowalczyk Z.: Działalność naukowa Profesora Akademii Górniczo-Hutniczej dr inż. Witolda Budryka. ''Zeszyty Naukowe AGH'' ; nr 2. [Seria] ''Górnictwo'' 1954, z. 2, s. 5-9, [foto po s. 2]
* Lesicki W.: Jubileusz wybitnego uczonego. ''Nasze Sprawy'' 1953, nr 5, s. 1, [foto]
* Litwiniszyn J.:  Witold Budryk : sylwetki naukowe członków PAN. ''Nauka Polska'' 1958, nr 3, s. 131-134, [foto]
* Poborski J.: Wspomnienia starego inżyniera górniczego z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie : reminiscencje pojubileuszowe... w oczach innych. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 8-9, s. 24-26
* Poczet Rektorów AGH : lata [1919-2013] : Witold Budryk (1891-1958), 1956/57-1957/58. ''Biuletyn AGH'' 2013 wyd. spec. z okazji 100-lecia powołania Akademii Górniczej, s. 14, [foto]
* Prof. dr inż. Witold Budryk. ''Wektor'' 1958, nr 17, s. 6, [foto]
* Prof. dr inż. Witold Budryk : [nekr. oraz spis publikacji]. ''Rudy Żelaza'' 1958, nr 10/11, s. 22-26
* "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników. ''Przegląd Górniczy'' 1986, T. 42, nr 11-12, s. 390
* Sałustowicz A.: Życie i działalność naukowa profesora doktora inżyniera Witolda Budryka. ''Zeszyty Naukowe AGH'' ; nr 25. [Seria] ''Górnictwo'' 1959, z. 6, s. 5-20, [foto po s. 2]
* [[Media:Tablice - Witold Budryk. Biuletyn AGH nr 98.pdf|Sieński H.: Profesor Witold Budryk : tablice - pamięć wiecznie żywa - część 32. ''Biuletyn AGH'' 2016, nr 98, s. 21-23, [foto]]]
* [[Media:11 Poczet rektorow - Witold Budryk Rektor w latach 1956–1958.pdf|Sieński H.: Witold Budryk - Rektor w latach 1956-1958 : Poczet rektorów Akademii Górniczej i Akademii Górniczo-Hutniczej - część 11. Biuletyn AGH 2021, nr 164, s. 29-32, [foto]]]
* Tomczyk M.: 75. rocznica "Sonderaktion Krakau". ''Biuletyn AGH'' 2014, nr 83, s. 8-9, [foto]
* Żabicki W.: Uroczystość jubileuszowa 25-lecia pracy prof. dr inż. Witolda Budryka w Akademii Górniczo-Hutniczej. ''Zeszyty Naukowe AGH'' ; nr 3. [Seria] ''Górnictwo'' 1954, z. 2, s. 195-198


{{DEFAULTSORT:Budryk, Witold }}
{{DEFAULTSORT:Budryk, Witold }}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 07:45, 10 cze 2024

Witold Budryk
Witold Budryk.jpg
Nazwisko Budryk
Imię / imiona Witold
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 24 lutego 1891
Miejsce urodzenia Białystok
Data śmierci 18 listopada 1958
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności górnictwo, wentylacja kopalń, zwalczanie pożarów podziemnych, hydromechanika górnicza, eksploatacja złóż, mechanika przemieszczeń górotworu, technologia chemiczna
Pełnione funkcje Rektor AGH (1956–1958)
Wydział Wydział Górniczy


Odznaczenia i nagrody Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 10-lecia Polski Ludowej, Złoty Krzyż Zasługi
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Górniczy19361939
DziekanWydział Górniczy19451948
DziekanWydział Geologiczno-Mierniczy19471948
RektorAGH19561958

Prof. zw. dr hab. inż. Witold Budryk (1891–1958)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo, wentylacja kopalń, zwalczanie pożarów podziemnych, hydromechanika górnicza, eksploatacja złóż, mechanika przemieszczeń górotworu, technologia chemiczna

Nota biograficzna

Urodził się 24 lutego 1891 roku w Białymstoku. Zmarł 18 listopada 1958 roku w Krakowie, tam też pochowany w Alei Zasłużonych Cmentarza Rakowickiego.

Studia górnicze w Instytucie Górniczym w Petersburgu, inżynierskie w Szkole Politechnicznej we Lwowie i w Politechnice Warszawskiej, studia geologiczno-górnicze w Akademii Górniczej w Krakowie.

W Akademii Górniczej od 1924 roku, asystent i docent Wydziału Górniczego Akademii Górniczej, po przewodzie habilitacyjnym w 1930 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1937 roku został profesorem zwyczajnym. Kierownik Zakładu Górnictwa I i Przeróbki Mechanicznej (1930–1945), dziekan Wydziału Górniczego - 1936–1939, kierownik Katedry Aerologii i Hydromechaniki Górniczej (1945–1958). W 1928 roku zapoczątkował listę doktorów AG (pierwszy w Polsce stopień doktora nauk technicznych z zakresu górnictwa).

W listopadzie 1939 roku wraz z profesorami UJ i AG uwięziony w obozach koncentracyjnych w Sachsenhausen i Oranienburgu. W lutym 1940 roku został zwolniony i powrócił do Krakowa, gdzie w nowo utworzonej Państwowej Szkole Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej prowadził wykłady z zakresu górnictwa i przeróbki mechanicznej.

Po wyzwoleniu Krakowa brał udział w reaktywowaniu Wydziału Górniczego AG oraz włączył się w odbudowę zniszczonego przemysłu węglowego. W tym czasie równolegle pełnił kilka funkcji. W okresie 1945-1948 był dziekanem Wydziału Górniczego, kierownikiem zakładu Górnictwa I i Przeróbki Mechanicznej (od 1952 roku Katedry Aerologii i Hydromechaniki Górniczej, doradcą naukowym w Centralnym Zarządzie Przemysłu Węglowego oraz członkiem Rady Naukowej Instytutu Naukowo-Badawczego Przemysłu Węglowego i przewodniczącym komitetów naukowych Zakładu Górnictwa i Zakładu Przeróbki Mechanicznej tegoż Instytutu.

W roku akademickim 1947/1948 pełnił obowiązki Dziekana Wydziału Geologiczno-Mierniczego.

W 1953 roku obchodził 25-lecie pracy. Uroczystości jubileuszowe odbyły się w AGH, a wzięło w nich udział grono przedstawicieli nauki oraz górnictwa polskiego i światowego. W 1956 roku został wybrany Rektorem Akademii Górniczo-Hutniczej i funkcję tę sprawował do końca życia.

Pracownik Głównego Instytutu Górnictwa w Katowicach, kierownik Zakładu Mechaniki Górotworu PAN (1952–1958). Stworzył oryginalną polską szkołę inżynierów górniczych, zwaną szkołą Budryka. Był przewodniczącym Komitetu Naukowego Górniczo-Hutniczego Komitetu Porozumiewawczego, koordynującego działalność PAU, TNW, ANT i innych towarzystw naukowych (1938–1939).

Autor ok. 120 prac, ogłoszonych drukiem w języku polskim, francuskim i niemieckim. Dotyczą one wszystkich dziedzin górnictwa i przeróbki mechanicznej. Stworzył naukowe podstawy nowych działów w górnictwie podziemnym: warunki bezpieczeństwa przeciwko zagrożeniom geodynamicznym, gazowym i wodnym.

Członek Akademii Nauk Technicznych, członek rzeczywisty PAN. Jego imię otrzymała kopalnia w Ornontowicach. Członek Komisji Nauk Technicznych PAU (1950–1952), przewodniczący Komitetu Górnictwa PAN (1952–1958).

Budynek A-4 nosi imię profesora Witolda Budryka, a na na pierwszym piętrze znajduje się tablica poświęcona Jego pamięci.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 10-lecia Polski Ludowej, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Zwycięstwa i Wolności, Sztandar Pracy I klasy, Złota Odznaka Honorowa NOT, Medal Brązowy „Za długoletnią służbę”, Złota Odznaka Honorowa Miasta Krakowa, Nagrody państwowe I i II stopnia, tytuł "Zasłużonego Górnika Polski Ludowej", Nagroda Naukowa Miasta Krakowa.

Źródła do biogramu

Książki

  • 75-lecie pierwszego doktoratu w AGH - Witold Budryk. Red. S. Knothe. Kraków 2003, s. 187, [foto] (Biblioteka Szkoły Eksploatacji Podziemnej. Seria z Lampką Górniczą nr 18)
  • Biogramy uczonych polskich : materiały o życiu i działalności członków AU w Krakowie, TNW, PAU, PAN. Cz. 7 : Nauki o Ziemi i górnicze A-Z. Oprac. A. Śródka. Wrocław 1992, s. 34-37, [foto]
  • Encyklopedia Krakowa. Kraków 2000, s. 91
  • Konieczna E.: Postaci AGH we wspomnieniach i anegdotach. Kraków 2008, s. 25-28, [foto]
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 22
  • Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 9, [foto]
  • Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 71-73
  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. [Z. 1]. Oprac. H. Sieński. Kraków 2018, s. 15-16, [foto]
  • Non omnis moriar… : groby Rektorów Akademii Górniczej i Akademii Górniczo-Hutniczej. Z. 4 - 2021. Oprac. H. Sieński. Kraków 2021, s. 105-114, [foto]
  • Paczyńska I.: Aktion gegen Universitäts-Professoren (Kraków, 6 listopada 1939 roku) i okupacyjne losy aresztowanych. Kraków 2019, s. 206-848
  • Rys historyczny Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska. [Red. Z. Niedojadło et al.]. Kraków 2001, s. 29-31, 32-53
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1935/36]. Kraków 1935, s. 25
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1936/37]. Kraków 1936, s. 27-28
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1937/38]. Kraków 1937, s. 26
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1938/39]. Kraków 1938, s. 29
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1946/47]. Kraków 1946, s. 13-14
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1947/48]. Kraków 1947, s. 3, 6, 29, 37
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 13. Red. Z. Skoczyński. Warszawa 2002, s. 36-39
  • Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1986, s. 34
  • Śródka A.: Uczeni polscy XIX-XX stulecia. T. 1 : A-G. Warszawa 1994, s. 220-222, [foto]
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s. 112
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 43, [foto]
  • Wyrok na Uniwersytet Jagielloński 6 listopada 1939. Pod red. L. Hajdukiewicza. Kraków 1989, s. 274-275, [foto]
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 620 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 31-36, [foto] (Zeszyty Naukowe / Akademia Górniczo- Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

  • Aresztowani podczas aktion gegen Universitäts-Professoren 6 listopada 1939 roku : aresztowani naukowcy Wydziału Górniczego Akademii Górniczej. Alma Mater 2019, numer specjalny 212, s. 32, [foto]
  • Aresztowani podczas aktion gegen Universitäts-Professoren 6 listopada 1939 roku : aresztowani naukowcy Wydziału Górniczego Akademii Górniczej. Alma Mater 2021, nr 227, s. 64, [foto]
  • Bolewski A.: Antagonizmy profesorskie. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995, nr 18, s. 23
  • Bolewski A.: Osiągnięcia Akademii Górniczej w Krakowie w okresie 1919-1939 : z kart historii. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994 nr 6-7, s. 5-8
  • Bolewski A.: Witold Budryk. Przegląd Geologiczny 1959, nr 2, s. 91-92
  • Bolewski A.: Z kart historii AGH. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995, nr 15, s. 12
  • Budryk żyjący : poczet zasłużonych profesorów. Biuletyn Informacyjny 1968, nr 1, s. 4.1-4.4
  • Gołąb S.: O pewnym wzorze Budryka w teorii pobierania prób. Zeszyty Naukowe AGH ; nr 25. [Seria] Górnictwo 1954, z. 6, s. 21-26
  • Jahoda K.: Krakowscy Górnicy. Przegląd Górniczy 1990, nr 5, s. 20-23, [foto]
  • Kowalczyk Z.: Działalność naukowa Profesora Akademii Górniczo-Hutniczej dr inż. Witolda Budryka. Zeszyty Naukowe AGH ; nr 2. [Seria] Górnictwo 1954, z. 2, s. 5-9, [foto po s. 2]
  • Lesicki W.: Jubileusz wybitnego uczonego. Nasze Sprawy 1953, nr 5, s. 1, [foto]
  • Litwiniszyn J.: Witold Budryk : sylwetki naukowe członków PAN. Nauka Polska 1958, nr 3, s. 131-134, [foto]
  • Poborski J.: Wspomnienia starego inżyniera górniczego z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie : reminiscencje pojubileuszowe... w oczach innych. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 8-9, s. 24-26
  • Poczet Rektorów AGH : lata [1919-2013] : Witold Budryk (1891-1958), 1956/57-1957/58. Biuletyn AGH 2013 wyd. spec. z okazji 100-lecia powołania Akademii Górniczej, s. 14, [foto]
  • Prof. dr inż. Witold Budryk. Wektor 1958, nr 17, s. 6, [foto]
  • Prof. dr inż. Witold Budryk : [nekr. oraz spis publikacji]. Rudy Żelaza 1958, nr 10/11, s. 22-26
  • "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników. Przegląd Górniczy 1986, T. 42, nr 11-12, s. 390
  • Sałustowicz A.: Życie i działalność naukowa profesora doktora inżyniera Witolda Budryka. Zeszyty Naukowe AGH ; nr 25. [Seria] Górnictwo 1959, z. 6, s. 5-20, [foto po s. 2]
  • Sieński H.: Profesor Witold Budryk : tablice - pamięć wiecznie żywa - część 32. Biuletyn AGH 2016, nr 98, s. 21-23, [foto]
  • Sieński H.: Witold Budryk - Rektor w latach 1956-1958 : Poczet rektorów Akademii Górniczej i Akademii Górniczo-Hutniczej - część 11. Biuletyn AGH 2021, nr 164, s. 29-32, [foto]
  • Tomczyk M.: 75. rocznica "Sonderaktion Krakau". Biuletyn AGH 2014, nr 83, s. 8-9, [foto]
  • Żabicki W.: Uroczystość jubileuszowa 25-lecia pracy prof. dr inż. Witolda Budryka w Akademii Górniczo-Hutniczej. Zeszyty Naukowe AGH ; nr 3. [Seria] Górnictwo 1954, z. 2, s. 195-198
Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Witold_Budryk&oldid=84656”