Genowefa Łoskiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 12: Linia 12:
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
}}
}}
Dr hab. inż. prof. AGH '''Genowefa Łoskiewicz''' (1929-1995)  
Dr hab. inż. prof. AGH '''Genowefa Łoskiewicz''' (1929-1995)


Dyscyplina/specjalności: matematyka, geometria wykreślna, geometria rzutowa
Dyscyplina/specjalności: matematyka, geometria wykreślna, geometria rzutowa
Linia 20: Linia 20:
Urodziła się 21 września 1929 roku w miejscowości Grabie w powiecie bocheńskim. Zmarła 24 kwietnia 1995 roku w Krakowie. Pochowana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Urodziła się 21 września 1929 roku w miejscowości Grabie w powiecie bocheńskim. Zmarła 24 kwietnia 1995 roku w Krakowie. Pochowana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.


Na początku pracy zawodowej funkcjonowała pod nazwiskiem Sotoła.
Na początku pracy zawodowej funkcjonowała pod nazwiskiem Sotoła. Była żoną prof. Jerzego Łoskiewicza.


W 1956 roku kończyła  Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH i uzyskała tytuł zawodowy magistra inżyniera ceramiki. Po ukończeniu studiów rozpoczęła pracę, jako asystent w Katedrze i Zakładzie Geometrii Wykreślnej [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] i przez wiele lat związana była z tym Wydziałem.
W 1956 roku kończyła  Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH i uzyskała tytuł zawodowy magistra inżyniera ceramiki. Po ukończeniu studiów rozpoczęła pracę, jako asystent w Katedrze i Zakładzie Geometrii Wykreślnej [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] i przez wiele lat związana była z tym Wydziałem.
Linia 27: Linia 27:


Od 1969 roku związana z [[Instytut Matematyki|Instytutem Matematyki]] AGH.
Od 1969 roku związana z [[Instytut Matematyki|Instytutem Matematyki]] AGH.
Badając zbiory odnoszących współliniowych zbiorów punktów w modelu TR, uzyskała ciekawe wyniki dla pęków i pasm stożkowych i na tej podstawie podała interpretację przestrzenną powstania tych pasm (praca habilitacyjna). Pozwoliło to na określenie nowego, nieliniowego odwzorowania t.zw. skośno-środkowego. Odwzorowanie skośne płaszczyzny na rzutnię doprowadziło do sformułowania dalszych nowych własności pęków stożkowych.  
Badając zbiory odnoszących współliniowych zbiorów punktów w modelu TR, uzyskała ciekawe wyniki dla pęków i pasm stożkowych i na tej podstawie podała interpretację przestrzenną powstania tych pasm (praca habilitacyjna). Pozwoliło to na określenie nowego, nieliniowego odwzorowania tzw. skośno-środkowego. Odwzorowanie skośne płaszczyzny na rzutnię doprowadziło do sformułowania dalszych nowych własności pęków stożkowych.


Z przyczyn formalnych dopiero po kilkunastu latach od opublikowania swojej rozprawy mogła zrealizować przewód habilitacyjny w Politechnice Krakowskiej, uzyskując w 1987 roku stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie geometrii wykreślnej.
Z przyczyn formalnych dopiero po kilkunastu latach od opublikowania swojej rozprawy mogła zrealizować przewód habilitacyjny w Politechnice Krakowskiej, uzyskując w 1987 roku stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie geometrii wykreślnej.


W latach 1989-1995 była kierownikiem Zakładu Geometrii Wykreślnej IM.  
W latach 1989-1995 była kierownikiem Zakładu Geometrii Wykreślnej IM.


Autorka około 30 publikacji oraz współautorka skryptu "Geometria wykreślna", opublikowanego w 1993 roku.
Autorka około 30 publikacji oraz współautorka skryptu "Geometria wykreślna", opublikowanego w 1993 roku.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]]
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]]
==== Bibliografia publikacji ====


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 46: Linia 43:
==== Książki ====
==== Książki ====


* Choczewski B.: Z dziejów Instytutu Matematyki i Wydziału Matematyki Stosowanej Akademii Górniczo-Hutniczej. Kraków 2007, s. 34, 43, 44, 46, 204, 106, 108. 117
* Choczewski B.: Z dziejów Instytutu Matematyki i Wydziału Matematyki Stosowanej Akademii Górniczo-Hutniczej. Kraków 2007, s. 34, 43, 44, 46, 204, 106, 108, 117
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. [T.] 2 Pion hutniczy. Kraków 1979 , s. 214
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. [T.] 2 Pion hutniczy. Kraków 1979 , s. 214
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 118-119, [foto]
* [Skład Osobowy AGH … 1957/58]. Kraków 1958, s. 55
* [Skład Osobowy AGH … 1957/58]. Kraków 1958, s. 55
* [Skład Osobowy AGH … 1958/59]. Kraków 1959, s. 48
* [Skład Osobowy AGH … 1958/59]. Kraków 1959, s. 48

Aktualna wersja na dzień 13:16, 8 lut 2023

Genowefa Łoskiewicz
Genowefa Łoskiewicz.jpg
Nazwisko Łoskiewicz
Imię / imiona Genowefa
Tytuły / stanowiska Dr hab. inż. prof. AGH
Data urodzenia 21 września 1929
Miejsce urodzenia Grabie
Data śmierci 24 kwietnia 1995
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności matematyka, geometria wykreślna, geometria rzutowa
Wydział Instytut Matematyki


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Dr hab. inż. prof. AGH Genowefa Łoskiewicz (1929-1995)

Dyscyplina/specjalności: matematyka, geometria wykreślna, geometria rzutowa

Nota biograficzna

Urodziła się 21 września 1929 roku w miejscowości Grabie w powiecie bocheńskim. Zmarła 24 kwietnia 1995 roku w Krakowie. Pochowana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Na początku pracy zawodowej funkcjonowała pod nazwiskiem Sotoła. Była żoną prof. Jerzego Łoskiewicza.

W 1956 roku kończyła Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH i uzyskała tytuł zawodowy magistra inżyniera ceramiki. Po ukończeniu studiów rozpoczęła pracę, jako asystent w Katedrze i Zakładzie Geometrii Wykreślnej Wydziału Górniczego i przez wiele lat związana była z tym Wydziałem.

W 1964 roku na Wydziale Ceramicznym podstawie pracy "Obliczenie powierzchni właściwej cementów w oparciu o własności krzywych uziarnienia" uzyskała stopień doktora nauk technicznych.

Od 1969 roku związana z Instytutem Matematyki AGH. Badając zbiory odnoszących współliniowych zbiorów punktów w modelu TR, uzyskała ciekawe wyniki dla pęków i pasm stożkowych i na tej podstawie podała interpretację przestrzenną powstania tych pasm (praca habilitacyjna). Pozwoliło to na określenie nowego, nieliniowego odwzorowania tzw. skośno-środkowego. Odwzorowanie skośne płaszczyzny na rzutnię doprowadziło do sformułowania dalszych nowych własności pęków stożkowych.

Z przyczyn formalnych dopiero po kilkunastu latach od opublikowania swojej rozprawy mogła zrealizować przewód habilitacyjny w Politechnice Krakowskiej, uzyskując w 1987 roku stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie geometrii wykreślnej.

W latach 1989-1995 była kierownikiem Zakładu Geometrii Wykreślnej IM.

Autorka około 30 publikacji oraz współautorka skryptu "Geometria wykreślna", opublikowanego w 1993 roku.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Źródła do biogramu

Książki

  • Choczewski B.: Z dziejów Instytutu Matematyki i Wydziału Matematyki Stosowanej Akademii Górniczo-Hutniczej. Kraków 2007, s. 34, 43, 44, 46, 204, 106, 108, 117
  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. [T.] 2 Pion hutniczy. Kraków 1979 , s. 214
  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 118-119, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1957/58]. Kraków 1958, s. 55
  • [Skład Osobowy AGH … 1958/59]. Kraków 1959, s. 48
  • [Skład Osobowy AGH … 1969/70]. Kraków 1970, s. 106
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 208