Tadeusz Franciszek Piech: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 59 wersji utworzonych przez 8 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
|family-name=Piech | |||
|given-name=Tadeusz Franciszek | |||
| family-name = Piech | |honorific-prefix=Prof. nadzw. dr | ||
| given-name = Tadeusz | |image=Tadeusz_Piech.jpg | ||
|birth_date=27 grudnia 1901 | |||
| honorific-prefix = | |birth_place=Kraków | ||
|death_date=23 marca 1990 | |||
|fields=fizyka, badania dielektryków i półprzewodników | |||
|function=Prodziekan Wydziału Metalurgicznego AGH (1960–62). | |||
| image = | |faculty=Wydział Metalurgiczny | ||
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej | |||
|name=Tadeusz Piech | |||
|image_size=12648 | |||
| birth_date = | }}{{Funkcja | ||
| birth_place = | |Stanowisko=Prodziekan | ||
| death_date = | |Jednostka=Wydział Metalurgiczny | ||
|Rok_od=1960 | |||
|Rok_do=1962 | |||
| fields = fizyka, badania dielektryków i półprzewodników | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
}} | }} | ||
Prof. nadzw. dr '''Tadeusz Franciszek Piech''' (1901–1990) | |||
Dyscyplina/specjalności: fizyka, badania dielektryków i półprzewodników | |||
== Nota biograficzna == | |||
Urodził się 27 grudnia 1901 roku w Krakowie. Zmarł 23 marca 1990 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. | |||
W latach 1912-1920 był uczniem Państwowego Gimnazjum w Krakowie. Egzamin dojrzałości zdał z wyróżnieniem. | |||
W latach 1920-1924 przebywał na prowincji udzielając korepetycji. W 1924 rozpoczął studia matematyczno-fizyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1930 uzyskał absolutorium, a w 1932 tytuł magistra filozofii z zakresu fizyki (praca magisterska Pomiar stałej dielektrycznej bursztynu przy pomocy drugiej metody Drudego). W latach 1930-1934 był asystentem w Zakładzie Fizyki UJ. W latach 1935–1939 był nauczycielem fizyki w I Liceum im. B. Nowodworskiego w Krakowie, jednocześnie kontynuując pracę naukową jako asystent wolontariusz. | |||
Podczas II wojny światowej był nauczycielem w szkołach zawodowych, zaangażował się również w tajne nauczanie. | |||
W 1945 powrócił na stanowisko asystenta na UJ. W 1946 rozpoczął pracę na Akademii Górniczej w Katedrze Fizyki, początkowo jako adiunkt, później jako zastępca profesora. | |||
W 1936 w Biuletynie PAU opublikował rozprawę "Dielektrische Polarization einigen Alaune" (O stałej dielektrycznej ałunów), która stała się podstawą uzyskania w 1946 roku w UJ stopnia doktora. | |||
Od 1 października 1945 roku był adiunktem w Katedrze Fizyki [[Wydział Hutniczy|Wydziału Hutniczego]] Akademii Górniczej. W latach 1948-1952 prowadził wykłady zlecone z fizyki na Wydziałach Politechnicznych AGH. | |||
W latach 1952-1953 był zastępcą profesora. | |||
W latach 1960-1961 był kierownikiem Zakładu Badań Dielektryków Katedry Fizyki I na [[Wydział Metalurgiczny|Wydziale Metalurgicznym]] AGH. | |||
W latach 1960-1962 był prodziekanem Wydziału Metalurgicznego AGH. | |||
W 1966 roku został profesorem nadzwyczajnym nauk fizycznych. | |||
W latach 1971-1972 był kierownikiem Zakładu Fizyki Ciała Stałego w Instytucie Metalurgii Wydziału Metalurgicznego. | |||
W 1972 roku przeszedł na emeryturę. | |||
Autor około 60 publikacji. Interesował się historią fizyki i w 1948 roku wydał monografię "Zarys historii fizyki w Polsce". | |||
Od 1964 roku przewodniczący Senackiej Komisji do spraw Pedagogicznego Kształcenia Młodej Kadry Naukowej oraz członek zarządu Zakładowej Organizacji Związkowej ZNP, członek Komisji Rewizyjnej i przewodniczący Sekcji Dydaktycznej Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Fizycznego. | Od 1964 roku przewodniczący Senackiej Komisji do spraw Pedagogicznego Kształcenia Młodej Kadry Naukowej oraz członek zarządu Zakładowej Organizacji Związkowej ZNP, członek Komisji Rewizyjnej i przewodniczący Sekcji Dydaktycznej Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Fizycznego. | ||
W 1947 roku był członkiem komitetu organizacyjnego podczas Międzynarodowego Zjazdu Unii Fizyki Czystej i Stosowanej w Krakowie. W 1949 roku wziął udział w Zjeździe Fizyków. | |||
Jego badania dotyczyły własności dielektrycznych ferroelektryków. Pracował nad metodą dokładnych pomiarów stałej dielektrycznej prądem wysokiej częstotliwości. Opracowywał technologię otrzymywania spieków tytanianu baru (publikacja Wpływ obróbki cieplnej na własności elektryczne ceramicznego BaTiO3). Opracował kondensator do wyznaczania bezwzględnej wartości stałej dielektrycznej z wysoką dokładnością. | |||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | |||
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal 10-lecia Polski Ludowej]] | |||
== Źródła do biogramu == | |||
==== Książki ==== | |||
* Kronika wydarzeń poprzedzających powstanie Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 1919-1991. Oprac. B.Dziunikowski. Kraków 2001, s. 25, 54 [i inne strony], [foto] | |||
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 5 - 2022. Oprac. H. Sieński. Kraków 2022, s. 119-121, [foto] | |||
* Sulima-Samujłło J.: Kronika Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie 1919-1969. Kraków 1969, s. 58 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969) | |||
* Trudne lata Akademii Górniczej. A.Bolewski [et al.]. Kraków 1989, s. 350 (Cracoviana Seria 2 Ludzie i Wydarzenia) | |||
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 273 | |||
* Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 75-lecia Wydziału 1922-1997. [AGH]. Kraków 1997, s. 8, 18 | |||
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 159, 169, 179, 181, 222, 223, 252, 254, 360, 361, 362, 615, 625, 630 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969) | |||
==== Artykuły ==== | |||
* Janowski J.: Dział Informacyjny Wydziału Metalurgicznego AGH za okres 50-lecia Wydziału 1922 - 1972 r. ''Zeszyty Naukowe AGH'' ; nr 367. [Seria] ''Metalurgia i Odlewnictwo'' 1973, z. 51, s. 277-339 | |||
==== Inne ==== | |||
* Akta osobowe (AGH) - Tadeusz Franciszek Piech | |||
{{DEFAULTSORT:Piech, Tadeusz }} | {{DEFAULTSORT:Piech, Tadeusz Franciszek}} | ||
[[Category: | [[Category:Biogramy]] |
Aktualna wersja na dzień 09:14, 7 kwi 2023
Tadeusz Franciszek Piech | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Piech | ||||||||
Imię / imiona | Tadeusz Franciszek | ||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw. dr | ||||||||
Data urodzenia | 27 grudnia 1901 | ||||||||
Miejsce urodzenia | Kraków | ||||||||
Data śmierci | 23 marca 1990 | ||||||||
Dyscyplina/specjalności | fizyka, badania dielektryków i półprzewodników | ||||||||
Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Metalurgicznego AGH (1960–62). | ||||||||
Wydział | Wydział Metalurgiczny
| ||||||||
Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej | ||||||||
|
Prof. nadzw. dr Tadeusz Franciszek Piech (1901–1990)
Dyscyplina/specjalności: fizyka, badania dielektryków i półprzewodników
Nota biograficzna
Urodził się 27 grudnia 1901 roku w Krakowie. Zmarł 23 marca 1990 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
W latach 1912-1920 był uczniem Państwowego Gimnazjum w Krakowie. Egzamin dojrzałości zdał z wyróżnieniem.
W latach 1920-1924 przebywał na prowincji udzielając korepetycji. W 1924 rozpoczął studia matematyczno-fizyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1930 uzyskał absolutorium, a w 1932 tytuł magistra filozofii z zakresu fizyki (praca magisterska Pomiar stałej dielektrycznej bursztynu przy pomocy drugiej metody Drudego). W latach 1930-1934 był asystentem w Zakładzie Fizyki UJ. W latach 1935–1939 był nauczycielem fizyki w I Liceum im. B. Nowodworskiego w Krakowie, jednocześnie kontynuując pracę naukową jako asystent wolontariusz.
Podczas II wojny światowej był nauczycielem w szkołach zawodowych, zaangażował się również w tajne nauczanie.
W 1945 powrócił na stanowisko asystenta na UJ. W 1946 rozpoczął pracę na Akademii Górniczej w Katedrze Fizyki, początkowo jako adiunkt, później jako zastępca profesora.
W 1936 w Biuletynie PAU opublikował rozprawę "Dielektrische Polarization einigen Alaune" (O stałej dielektrycznej ałunów), która stała się podstawą uzyskania w 1946 roku w UJ stopnia doktora.
Od 1 października 1945 roku był adiunktem w Katedrze Fizyki Wydziału Hutniczego Akademii Górniczej. W latach 1948-1952 prowadził wykłady zlecone z fizyki na Wydziałach Politechnicznych AGH.
W latach 1952-1953 był zastępcą profesora.
W latach 1960-1961 był kierownikiem Zakładu Badań Dielektryków Katedry Fizyki I na Wydziale Metalurgicznym AGH.
W latach 1960-1962 był prodziekanem Wydziału Metalurgicznego AGH.
W 1966 roku został profesorem nadzwyczajnym nauk fizycznych.
W latach 1971-1972 był kierownikiem Zakładu Fizyki Ciała Stałego w Instytucie Metalurgii Wydziału Metalurgicznego.
W 1972 roku przeszedł na emeryturę.
Autor około 60 publikacji. Interesował się historią fizyki i w 1948 roku wydał monografię "Zarys historii fizyki w Polsce".
Od 1964 roku przewodniczący Senackiej Komisji do spraw Pedagogicznego Kształcenia Młodej Kadry Naukowej oraz członek zarządu Zakładowej Organizacji Związkowej ZNP, członek Komisji Rewizyjnej i przewodniczący Sekcji Dydaktycznej Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Fizycznego.
W 1947 roku był członkiem komitetu organizacyjnego podczas Międzynarodowego Zjazdu Unii Fizyki Czystej i Stosowanej w Krakowie. W 1949 roku wziął udział w Zjeździe Fizyków.
Jego badania dotyczyły własności dielektrycznych ferroelektryków. Pracował nad metodą dokładnych pomiarów stałej dielektrycznej prądem wysokiej częstotliwości. Opracowywał technologię otrzymywania spieków tytanianu baru (publikacja Wpływ obróbki cieplnej na własności elektryczne ceramicznego BaTiO3). Opracował kondensator do wyznaczania bezwzględnej wartości stałej dielektrycznej z wysoką dokładnością.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej
Źródła do biogramu
Książki
- Kronika wydarzeń poprzedzających powstanie Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 1919-1991. Oprac. B.Dziunikowski. Kraków 2001, s. 25, 54 [i inne strony], [foto]
- Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 5 - 2022. Oprac. H. Sieński. Kraków 2022, s. 119-121, [foto]
- Sulima-Samujłło J.: Kronika Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie 1919-1969. Kraków 1969, s. 58 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
- Trudne lata Akademii Górniczej. A.Bolewski [et al.]. Kraków 1989, s. 350 (Cracoviana Seria 2 Ludzie i Wydarzenia)
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 273
- Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 75-lecia Wydziału 1922-1997. [AGH]. Kraków 1997, s. 8, 18
- Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 159, 169, 179, 181, 222, 223, 252, 254, 360, 361, 362, 615, 625, 630 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
Artykuły
- Janowski J.: Dział Informacyjny Wydziału Metalurgicznego AGH za okres 50-lecia Wydziału 1922 - 1972 r. Zeszyty Naukowe AGH ; nr 367. [Seria] Metalurgia i Odlewnictwo 1973, z. 51, s. 277-339
Inne
- Akta osobowe (AGH) - Tadeusz Franciszek Piech