Wojciech Mitkowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 10: Linia 10:
|faculty=Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Inżynierii Biomedycznej
|faculty=Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Inżynierii Biomedycznej
|awards=Medal Komisji Edukacji Narodowej
|awards=Medal Komisji Edukacji Narodowej
}}
}}{{Funkcja
{{Funkcja
|Stanowisko=Dziekan
|Stanowisko=Dziekan
|Jednostka=Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki
|Jednostka=Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki
|Rok_od=1990
|Rok_od=1990
|Rok_do=1993
|Rok_do=1993
}}
}}{{Funkcja
{{Funkcja
|Stanowisko=Dziekan
|Stanowisko=Dziekan
|Jednostka=Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki
|Jednostka=Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki
|Rok_od=1993
|Rok_od=1993
|Rok_do=1996
|Rok_do=1996
}}
}}{{Funkcja
{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki
|Jednostka=Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki
Linia 36: Linia 33:
Urodził się 5 października 1946 roku w Krakowie.
Urodził się 5 października 1946 roku w Krakowie.


W latach 1964-1970 roku studiował na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH. Studia ukończył w 1970 roku uzyskując tytuł magistra inżyniera elektryka z zakresu automatyki i telemechaniki. Bezpośrednio po ukończeniu studiów został słuchaczem Wydziałowego Studium doktoranckiego AGH.   
W latach 1964-1970 studiował na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH. Studia ukończył w 1970 roku, uzyskując tytuł magistra inżyniera elektryka z zakresu automatyki i telemechaniki. Bezpośrednio po ukończeniu studiów został słuchaczem Wydziałowego Studium Doktoranckiego AGH.   


Pracę zawodową rozpoczął dnia 1 października 1973 roku w Zakładzie Cybernetyki i Teorii Sterowania Instytutu Automatyki [[Wydział  Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziału  Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]].  
Pracę zawodową rozpoczął 1 października 1973 roku w Zakładzie Cybernetyki i Teorii Sterowania Instytutu Automatyki [[Wydział  Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziału  Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]].  


Stopień naukowy doktora nauk technicznych uzyskał 24 stycznia 1974 roku na podstawie rozprawy doktorskiej „Sterowanie obiektów o parametrach rozłożonych w oparciu o aproksymację modelem dyskretnym”. Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk  technicznych w zakresie automatyki uzyskał 8 listopada 1984 roku na podstawie rozprawy „Stabilizacja systemów liniowych stacjonarnych”. Tytuł naukowy profesora nauk technicznych otrzymał 20 marca 1992 roku.  
Stopień naukowy doktora nauk technicznych uzyskał 24 stycznia 1974 roku na podstawie rozprawy doktorskiej „Sterowanie obiektów o parametrach rozłożonych w oparciu o aproksymację modelem dyskretnym”. Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk  technicznych w zakresie automatyki uzyskał 8 listopada 1984 roku na podstawie rozprawy „Stabilizacja systemów liniowych stacjonarnych”. Tytuł naukowy profesora nauk technicznych otrzymał 20 marca 1992 roku.  


Główne kierunki Jego badań skupiają się wokół zagadnień związanych ze sterowaniem  systemów dynamicznych. Wiele miejsca w dorobku naukowym zajmują opracowania dotyczące  sterowania procesami przemysłowymi, przemian fazowych, optymalizacji kształtu, procesu konwertorowego czy dotyczących grzania slabów. Znaczący wpływ na kierunek Jego zainteresowań związany z zastosowaniami matematyki wywarła współpraca, w trakcie studiów doktoranckich, z wybitnym matematykiem prof. Andrzejem Turowiczem. W jej wyniku powstał skrypt „Teoria macierzy”, sześciokrotnie wznawiany.
Główne kierunki Jego badań skupiają się wokół zagadnień związanych ze sterowaniem  systemów dynamicznych. Wiele miejsca w dorobku naukowym zajmują opracowania dotyczące  sterowania procesami przemysłowymi, przemian fazowych, optymalizacji kształtu, procesu konwertorowego czy dotyczących grzania slabów. Znaczący wpływ na kierunek Jego zainteresowań związany z zastosowaniami matematyki wywarła współpraca w trakcie studiów doktoranckich z wybitnym matematykiem prof. Andrzejem Turowiczem. W jej wyniku powstał skrypt „Teoria macierzy”, sześciokrotnie wznawiany.


Autor i współautor kilkunastu książek i ponad 220 artykułów oraz komunikatów naukowych zamieszczanych również w czasopismach zagranicznych oraz około 30 opracowań niepublikowanych, dotyczących badań i dydaktyki.  
Autor i współautor kilkunastu książek i ponad 220 artykułów oraz komunikatów naukowych, zamieszczanych również w czasopismach zagranicznych, oraz około 30 opracowań niepublikowanych, dotyczących badań i dydaktyki.  


Uczestniczył w realizacji wielu grantów KBN, w tym 4 jako kierownik.  
Uczestniczył w realizacji wielu grantów KBN, w tym 4 jako kierownik.  


Promotor kilku  rozpraw doktorskich, jest promotorem 2 wszczętych przewodów  doktorskich. Był recenzentem ponad 30 rozpraw doktorskich, recenzentem ponad 20 rozpraw habilitacyjnych, brał udział w kilkunastu postępowaniach o nadanie tytułu naukowego profesora. Recenzował również dorobek dotyczący wniosku o stanowisko profesora zwyczajnego(3 razy) i o stanowisko profesora nadzwyczajnego (4 razy). Promotor 25 prac dyplomowych.  
Promotor kilkunastu rozpraw doktorskich. Był recenzentem ponad 30 rozpraw doktorskich, recenzentem ponad 20 rozpraw habilitacyjnych, brał udział w kilkunastu postępowaniach o nadanie tytułu naukowego profesora. Recenzował również dorobek dotyczący wniosku o stanowisko profesora zwyczajnego (3 razy) i o stanowisko profesora nadzwyczajnego (4 razy). Promotor 25 prac dyplomowych.  


Był opiekunem Koła Naukowego Elektroników i Automatyków AGH.
Był opiekunem Koła Naukowego Elektroników i Automatyków AGH.
Linia 56: Linia 53:
Uczestniczył w licznych konferencjach, podczas których wygłaszał referaty.
Uczestniczył w licznych konferencjach, podczas których wygłaszał referaty.


Jest współautorem 17 prac naukowo-badawczych zastosowanych w praktyce. Od 1997 roku redaktor półrocznika "Automatyka".  
Jest współautorem 17 prac naukowo-badawczych zastosowanych w praktyce. Od 1997 roku był redaktorem półrocznika "Automatyka".  


Członek wielu organizacji i stowarzyszeń, m.in.: Senatu AGH, Wiceprzewodniczący Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego w kadencji 2003-2005 i 2006-2009. Od 2002 członek Rady Naukowej Instytutu Badań Systemowych PAN w Warszawie. Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego, Prezes Oddziału Krakowskiego PTM na kadencję 2005-2007, 2008-2010, członek Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej, Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa.
Członek wielu organizacji i stowarzyszeń, m.in.: Senatu AGH, Wiceprzewodniczący Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego w kadencji 2003-2005 i 2006-2009, od 2002 członek Rady Naukowej Instytutu Badań Systemowych PAN w Warszawie, członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego, Prezes Oddziału Krakowskiego PTM na kadencję 2005-2007, 2008-2010, członek Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej, Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa.


W 2010 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Politechniki Lubelskiej. W 2020 roku otrzymał nagrodę im. prof. Antoniego Hoborskiego w kategorii matematyka.
W 2010 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Politechniki Lubelskiej. W 2020 roku otrzymał nagrodę im. prof. Antoniego Hoborskiego w kategorii matematyka.
Linia 64: Linia 61:
==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Medal Komisji Edukacji Narodowej]] (1998), Medal im. prof. Mieczysława Pożaryskiego nadany przez Zarząd Główny Stowarzyszenia Elektryków Polskich (2002), Medal pamiątkowy im. St. Bielińskiego nadany przez Zarząd Oddziału Krakowskiego SEP (1992),Medal  pamiątkowy  z  okazji  50-lecia  Wyższego  Szkolnictwa  Marynarki  Wojennej (2005), Medal 60-lecia Politechniki Białostockiej (2009), Nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
[[Medal Komisji Edukacji Narodowej]] (1998), Medal im. prof. Mieczysława Pożaryskiego nadany przez Zarząd Główny Stowarzyszenia Elektryków Polskich (2002), Medal pamiątkowy im. St. Bielińskiego nadany przez Zarząd Oddziału Krakowskiego SEP (1992), Medal  pamiątkowy  z  okazji  50-lecia  Wyższego  Szkolnictwa  Marynarki  Wojennej (2005), Medal 60-lecia Politechniki Białostockiej (2009), Nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
Linia 91: Linia 88:
==== Inne ====
==== Inne ====


* Wojciech Mitkowski [online] [przeglądany 14.02.2020]. Dostępny w:https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojciech_Mitkowski
* Wojciech Mitkowski [online] [przeglądany 14.02.2020]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojciech_Mitkowski


{{DEFAULTSORT:Mitkowski, Wojciech}}
{{DEFAULTSORT:Mitkowski, Wojciech}}

Aktualna wersja na dzień 09:31, 3 cze 2024

Wojciech Mitkowski
Wojciech Mitkowski.jpg
Nazwisko Mitkowski
Imię / imiona Wojciech
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 5 października 1946
Miejsce urodzenia Kraków


Dyscyplina/specjalności automatyka, robotyka, teoria sterowania, systemy dynamiczne, teoria obwodów elektrycznych
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki (1990-1993, 1993-1996)
Wydział Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Inżynierii Biomedycznej


Odznaczenia i nagrody Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki19871990
DziekanWydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki19901993
DziekanWydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki19931996

Prof. dr hab. inż. Wojciech Mitkowski (1946-)

Dyscyplina/specjalności: automatyka, robotyka, teoria sterowania, systemy dynamiczne, teoria obwodów elektrycznych

Nota biograficzna

Urodził się 5 października 1946 roku w Krakowie.

W latach 1964-1970 studiował na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH. Studia ukończył w 1970 roku, uzyskując tytuł magistra inżyniera elektryka z zakresu automatyki i telemechaniki. Bezpośrednio po ukończeniu studiów został słuchaczem Wydziałowego Studium Doktoranckiego AGH.

Pracę zawodową rozpoczął 1 października 1973 roku w Zakładzie Cybernetyki i Teorii Sterowania Instytutu Automatyki Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej.

Stopień naukowy doktora nauk technicznych uzyskał 24 stycznia 1974 roku na podstawie rozprawy doktorskiej „Sterowanie obiektów o parametrach rozłożonych w oparciu o aproksymację modelem dyskretnym”. Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie automatyki uzyskał 8 listopada 1984 roku na podstawie rozprawy „Stabilizacja systemów liniowych stacjonarnych”. Tytuł naukowy profesora nauk technicznych otrzymał 20 marca 1992 roku.

Główne kierunki Jego badań skupiają się wokół zagadnień związanych ze sterowaniem systemów dynamicznych. Wiele miejsca w dorobku naukowym zajmują opracowania dotyczące sterowania procesami przemysłowymi, przemian fazowych, optymalizacji kształtu, procesu konwertorowego czy dotyczących grzania slabów. Znaczący wpływ na kierunek Jego zainteresowań związany z zastosowaniami matematyki wywarła współpraca w trakcie studiów doktoranckich z wybitnym matematykiem prof. Andrzejem Turowiczem. W jej wyniku powstał skrypt „Teoria macierzy”, sześciokrotnie wznawiany.

Autor i współautor kilkunastu książek i ponad 220 artykułów oraz komunikatów naukowych, zamieszczanych również w czasopismach zagranicznych, oraz około 30 opracowań niepublikowanych, dotyczących badań i dydaktyki.

Uczestniczył w realizacji wielu grantów KBN, w tym 4 jako kierownik.

Promotor kilkunastu rozpraw doktorskich. Był recenzentem ponad 30 rozpraw doktorskich, recenzentem ponad 20 rozpraw habilitacyjnych, brał udział w kilkunastu postępowaniach o nadanie tytułu naukowego profesora. Recenzował również dorobek dotyczący wniosku o stanowisko profesora zwyczajnego (3 razy) i o stanowisko profesora nadzwyczajnego (4 razy). Promotor 25 prac dyplomowych.

Był opiekunem Koła Naukowego Elektroników i Automatyków AGH.

Opracował recenzje wydawnicze ponad 10 prac habilitacyjnych oraz wielu prac zgłoszonych do publikacji w wydawnictwach uczelnianych oraz czasopismach krajowych i międzynarodowych.

Uczestniczył w licznych konferencjach, podczas których wygłaszał referaty.

Jest współautorem 17 prac naukowo-badawczych zastosowanych w praktyce. Od 1997 roku był redaktorem półrocznika "Automatyka".

Członek wielu organizacji i stowarzyszeń, m.in.: Senatu AGH, Wiceprzewodniczący Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego w kadencji 2003-2005 i 2006-2009, od 2002 członek Rady Naukowej Instytutu Badań Systemowych PAN w Warszawie, członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego, Prezes Oddziału Krakowskiego PTM na kadencję 2005-2007, 2008-2010, członek Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej, Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa.

W 2010 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Politechniki Lubelskiej. W 2020 roku otrzymał nagrodę im. prof. Antoniego Hoborskiego w kategorii matematyka.

Odznaczenia i nagrody

Medal Komisji Edukacji Narodowej (1998), Medal im. prof. Mieczysława Pożaryskiego nadany przez Zarząd Główny Stowarzyszenia Elektryków Polskich (2002), Medal pamiątkowy im. St. Bielińskiego nadany przez Zarząd Oddziału Krakowskiego SEP (1992), Medal pamiątkowy z okazji 50-lecia Wyższego Szkolnictwa Marynarki Wojennej (2005), Medal 60-lecia Politechniki Białostockiej (2009), Nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/mitkowski-wojciech-001086

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion Elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 131
  • Mitkowski W.: Kronika Wydziału Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki AGH. Kraków 2002, s. 65-70, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1973/74]. Kraków 1975, s. 89
  • Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki [AGH] : [w 45 lecie Wydziału 1952-1997]. Kraków 1999, s. 84, [foto]
  • Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 85-86, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s.236, [foto]
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M – R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 207, [foto]

Artykuły

  • Cieśla R.: Doktorat honoris causa Politechniki Lubelskiej dla Profesora Wojciecha Mitkowskiego. Biuletyn AGH 2010. nr 30/31, s. 19-21
  • Doktorat honoris causa Politechniki Lubelskiej dla Profesora Wojciecha Mitkowskiego - 13 maja 2010. Biuletyn AGH 2010. nr 30/31, s. 18, [foto]
  • Mitkowski W.: Matematyka to bardzo abstrakcyjny wytwór umysłu : wywiad z prof. dr. hab. inż. Wojciechem Mitkowskim. Rozm. O. Ślizień. Biuletyn AGH 2020, nr 153-154, s. 9-11, [foto]
  • Stochel J., Ślizień O.: Nagrody z okazji Święta Nauk Ścisłych w AGH. Biuletyn AGH 2020, nr 153-154, s. 6, [foto]

Inne


stan na dzień 3.06.2024